ΟΙ ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ των Sigmund Freud, Sándor Ferenczi, Karl Abraham, Ernst Simmel

SIGMUND FREUD / SÁNDOR FERENCZI

KARL ABRAHAM / ERNST SIMMEL

ΟΙ ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Εισαγωγή: GUILLAUME PIKETTY

Μετάφραση : ΣΟΦΙΑ ΛΕΩΝΙΔΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Οκτώβριος 2021

Αριθμός σελίδων : 160, Τιμή : 14,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-501-1

TOΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1918 ΣΤH ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, το 5ο Διεθνές Ψυχαναλυτικό Συνέδριο οργανώνει ειδικό αφιέρωμα στις νευρώσεις του πολέμου. Ομιλητές ο Σάντορ Φερέντσι, ο Καρλ Άμπραχαμ και ο Έρνστ Ζίμμελ, οι οποίοι υπηρέτησαν ως γιατροί στον πόλεμο από την αρχή του και έκαναν καίριες παρατηρήσεις. Οι επισημάνσεις τους σχετικά με τα ψυχικά τραύματα ώθησαν τον Φρόυντ να γράψει την εισαγωγή στα πρακτικά του συμποσίου· μάλιστα αισθάνθηκε την ανάγκη να επανέλθει στα σοβαρά αυτά θέματα στο Πέρα από την αρχή της ευχαρίστησης. Το βιβλίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ιστορικούς που μελετούν το ζήτημα του πολέμου και την έξοδο από αυτόν, αλλά και για τους ψυχιάτρους, τους ψυχαναλυτές, τους ψυχολόγους, τους κοινωνικούς λειτουργούς και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, που υποδέχονται, ακούν, συντρέχουν και φροντίζουν σήμερα τους στρατιώτες και τους άμαχους πληθυσμούς οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με νέες κάθε φορά μορφές πολεμικής βίας.

Εξαιτίας της διάρκειάς του, της εξέλιξης της τακτικής και των στρατηγικών, όπως επίσης και της βίας της οποίας υπήρξε το θέατρο, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος πέρασε σε ένα νέο επίπεδο. Στο πεδίο μάχης, η ένταση του πυρός, συνδεδεμένη με τη μαζική χρήση των πολυβόλων και του πυροβολικού, είχε ως αποτέλεσμα μία νέα μορφή σωματικών βλαβών, στην όραση και στην όσφρηση. Η χρήση, σε περίπτωση ανάγκης, των αιχμηρών όπλων κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών συμπλήρωσε μια εικόνα υπέρμετρης βίας. Επισημαίνουμε όμως ότι οι μαχητές στο μέτωπο δεν υπήρξαν οι μόνοι που επλήγησαν σοβαρά από τη βία. Οι αιχμάλωτοι πολέμου υπήρξαν επίσης θύματα βίας, όπως και οι πολίτες, εκτεταμένα και συστηματικά, πολύ περισσότερο από όσο πιστεύουμε, τόσο κατά τις περιόδους επιδρομών και απόσυρσης των στρατιωτών όσο και εξαιτίας των εξόδων από τις πόλεις και τα χωριά, του άγχους που συνδέεται με την ανασφάλεια της μοίρας αγαπημένων προσώπων που είχαν επιστρατευτεί ή που χάθηκαν στο μέτωπο, με το πένθος, τους βομβαρδισμούς και τα μπλόκα, τη στρατιωτική κατοχή, ακόμα και τις απελάσεις και τις σφαγές.

Οι ψυχικές διαταραχές που απορρέουν από το πεδίο της μάχης υπήρξαν αντικείμενο πολλών περιγραφών, ήδη από την αρχαιότητα. Πράγματι, η εξάντληση, η βαρβαρότητα των συγκρούσεων, ο έντονος φόβος, ακόμα και ο απόλυτος τρόμος, η προοπτική του θανάτου η ενός τραυματισμού, η ιδέα του να πρέπει να σκοτώσει κανείς αποτελούν πηγή συγκινησιακών κλονισμών και καταστάσεων ψυχικής εξάντλησης, σε βαθμό που ενδέχεται να εμποδίσουν προσωρινά η οριστικά τους πολεμιστές να συνεχίσουν την αποστολή τους.

Το ζήτημα είναι εξαιρετικά επίκαιρο, η πρόκληση υπερβαίνει τα μεμονωμένα περιστατικά και αφορά ολόκληρες κοινωνίες, οι οποίες πλήττονται τις περισσότερες φορές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όπως αποδεικνύεται από τα κείμενα του τόμου, μία τέτοιου είδους πρόκληση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο από έναν συγκεκριμένο κλάδο. Αντίθετα, συνδυαστικές έρευνες, με τη συμβολή των στρατιωτικών, των ανθρωπολόγων και κοινωνιολόγων, καθώς και των γιατρών, των ψυχιάτρων, των ψυχολόγων και των ψυχαναλυτών, θα μπορέσουν ίσως να συμβάλουν ώστε ν’ απομακρύνουν τα φαντάσματα του πολέμου. 

 - Από την εισαγωγή του GUILLAUME PIKETTY

« Όπως είπα προηγουμένως, στα περισσότερα περιστατικά, τα πόδια είναι αυτά που τρέμουν, ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις –όπως μπορείτε να διαπιστώσετε– η παραμικρή κινητική προσπάθεια συνοδεύεται με τρόμο ολόκληρου του μυϊκού συστήματος. Το περπάτημα αυτών που τρέμουν είναι το πιο εντυπωσιακό· σου δίνει την εντύπωση σπαστικής παράλυσης· εντούτοις, οι διάφοροι συνδυασμοί τρόμου, δυσκαμψίας και αδυναμίας προκαλούν κάποια εξαιρετικά ιδιόμορφα είδη βαδίσματος, τα οποία μόνο ο κινηματογράφος θα μπορούσε να αναπαραστήσει. Οι περισσότεροι ασθενείς διηγούνται ότι αρρώστησαν μετά από έκρηξη οβίδας που εξερράγη πολύ κοντά τους· ελάχιστοι από αυτούς εξηγούν ότι η αρρώστια τους οφείλεται σ’ ένα έντονο και βίαιο κρυολόγημα (βουτιά σε παγωμένο νερό, ορθοστασία στο ύπαιθρο με βρεγμένα ρούχα)· οι υπόλοιποι επικαλούνται διάφορα ατυχήματα, η ότι αρρώστησαν από την υπερβολική προσπάθεια που είχαν καταβάλει στο πεδίο μάχης. Τα θύματα από έκρηξη οβίδας μιλούν για ένα «κύμα» που τους ισοπέδωσε, άλλοι σκεπάστηκαν εν μέρει κάτω από το χώμα που σηκώθηκε από την ανατίναξη. […]

 

» Γνωρίζουμε ότι ο φυσιολογικός οργανισμός διαθέτει επίσης παρόμοια εργαλεία προστασίας. Τα συμπτώματα του φόβου, της αδυναμίας σε κινητικό επίπεδο, του τρόμου, της σπασμωδικής ομιλίας, μοιάζουν με χρήσιμους αυτοματισμούς και θυμίζουν ζώα που προσποιούνται ότι είναι νεκρά σε περίπτωση κινδύνου ».

–ΣΑΝΤΟΡ ΦΕΡΕΝΤΣΙ

Δελτίο Τύπου | ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ του Sigmund Freud - Συνοδεύεται από ένα όνειρο του Γιώργου Σεφέρη

SIGMUND FREUD

ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ

Εισαγωγή - Επίμετρο : ΠΑΝΟΣ ΑΛΟΥΠΗΣ

Μετάφραση : ΣΟΦΙΑ ΛΕΩΝΙΔΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Ιούλιος 2021

Αριθμός σελίδων : 80, Τιμή : 9,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-505-9

Στο γράμμα για τα εβδομηκοστά γενέθλια του Ρομαίν Ρολλάν, ο Φρόυντ μπορεί πλέον να μιλήσει για τον ίδιο, ομολογώντας πως «η ανάμνηση αυτού του βιώματος πάνω στην Ακρόπολη επανέρχεται πολύ συχνά και με στοιχειώνει από τότε που γέρασα». Η ενοχή του να ξεπεράσει τον πατέρα του, η ενοχή υπέρβασης της πατρικής θέσης, η οποία παραπέμπει στην ασυνείδητη επιθυμία και ανάγκη πατροκτονίας για το προχώρημα στη ζωή, τον έφερε αντιμέτωπο με τη βιαιότητα του θανάτου, που επέκειτο πραγματικά λόγω της ηλικίας και βιωνόταν φαντασιωτικά στη σχέση του με τους νεότερους. Ο φόνος του πατέρα λειτουργεί σαν το νήμα που διαρθρώνει τον υποκειμενικό μύθο και την προσωπική ιστορία του Φρόυντ και τα συνδέει με την εφεύρεση της ψυχανάλυσης, την κοσμοθεώρησή της και την ερμηνεία των κοινωνικών δεσμών και της πολιτισμικής εξέλιξης.

Η Ακρόπολη, ως πολιτισμικό μνημείο, θρυμματισμένη αλλά αγέρωχη, θυμίζει ένα χαμένο παρελθόν που υφίσταται όρθιο παρ’ όλους τους θανάτους. Ίσως ο Φρόυντ, στο γραπτό του, μας ζητά απλώς επιείκεια και σεβασμό για τον ίδιο και το έργο του, ένα έργο που συνεχίζει να προκαλεί κλυδωνισμούς, αντιστάσεις και ταραχές.

Το 1904, ο Σεφέρης, μικρό αγόρι, ζούσε σε έναν κόσμο που φάνταζε αιώνιος, ενώ ο Φρόυντ ανέβαινε στο Βράχο, κι αυτός σχετικά ξέγνοιαστος, με συγκεχυμένες αναμνήσεις από μια αλλοτινή αξέχαστη παιδική ηλικία σε μέρη της Κεντρικής Ευρώπης, που κι αυτά φάνταζαν αιώνια. Το 1936 όμως, ο Σεφέρης έγραφε με τον τρόπο του « Όπου και να πάω η Ελλάδα με πληγώνει », ενώ ο Φρόυντ, πικραμένος και ανήμπορος, χωρίς ιδιαίτερη όρεξη για αφιερώματα γενεθλίων, ζώντας την επικράτηση του ναζισμού, ανέσυρε τις αναμνήσεις του από την ανάβαση στην Ακρόπολη, ανασύροντας ταυτόχρονα το ερώτημα της Aufhebung, το πώς ένας γιος ξεπερνά τον πατέρα του. Το 1970, ο ποιητής, υπό καθεστώς δικτατορίας, μας δωρίζει ένα όνειρό του πάνω στην Ακρόπολη, ένα όνειρο αποξένωσης, που έκρυβε στα σωθικά του έναν εφιάλτη.

Άραγε τί σημαίνει η Ακρόπολη, τέτοια που υψώνεται στο βλέμμα των επισκεπτών στον σύγχρονο κόσμο μας ; Ο εφιάλτης του Σεφέρη είναι αρκετά σαφής και συνάδει με την αλλοίωση και την καταστροφή της. Το δέος του Φρόυντ, αντίθετα, εντάσσεται στο σεβασμό της λειτουργίας της και στην ερμηνεία της θέσης της ως μνημειακού θησαυρού της ανθρωπότητας. Πράγματι έχει τη θέση αγάλματος · από τη μια αντιπροσωπεύει μεταφορικά μια στροφή της Ιστορίας και από την άλλη στέκεται υπεράνω της κρίσης, της σκέψης, των μυθευμάτων και των επίκαιρων δρώντων.

Ο Σεφέρης θυμίζει μια φράση του Φρόυντ, επίκαιρη και στις μέρες μας : «Είμαι καταποντισμένος μέσα σε αυτή την αγιάτρευτη αθλιότητα και δεν μπορώ να τη βγάλω από πάνω μου. Κάνουμε διαστημικά ταξίδια, καταπολεμούμε τις αρρώστιες, όμως τον μεγαλύτερο εχθρό του ανθρώπου –τον άνθρωπο– δεν μπορούμε να τον εξουδετερώσουμε».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

Ακρόπολη, Αθήνα 1900.

Αναπαραγωγή από στερεοσκοπική

φωτογραφία της εταιρείας Keystone View Company.

Μουσείο Μπενάκη / Φωτογραφικά Αρχεία [ ΦΑ.9.495 ]

Δελτίο τύπου | ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ των Irvin Yalom & Robert L. Berger

IRVIN D. YALOM

ROBERT  L . BERGER

ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΩΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ

Μετάφραση: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΔΡΙΤΣΑΝΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, α’ έκδοση Δεκέμβριος 2008

Αριθμός σελίδων : 64 , Τιμή : 8,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-325-781-3

Καθώς το αποχαιρετιστήριο δείπνο έφτανε στο τέλος του, ο Μπομπ Μπέργκερ, ο φίλος μου από τα παλιά, έκανε νόημα ότι είχε ανάγκη να μου μιλήσει. Είχαμε ακολουθήσει διαφορετικές επαγγελματικές κατευθύνσεις, εκείνος χειρουργούσε καρδιές, εγώ θεράπευα ραγισμένες

καρδιές μέσα από τη συζήτηση, κι όμως μεταξύ μας υπήρχε ένας στενός σύνδεσμος που το νιώθαμε κι οι δύο πως θα διαρκούσε όλη μας τη ζωή. Όταν με πήρε απ’ το μπράτσο για να με τραβήξει παράμερα, κατάλαβα πως συνέβαινε κάτι εξαιρετικό. Ο Μπομπ πολύ σπάνια με άγγιζε. Κάτι τέτοια τα παρατηρούμε εμείς οι ψυχίατροι. Έσκυψε στο αυτί μου και είπε βραχνά: «Μου συμβαίνει κάτι πολύ βαρύ... ξεσπάει το παρελθόν... οι δύο ζωές μου, της νύχτας και της μέρας, γίνονται ένα. Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον ».

Κατάλαβα. Μετά τα παιδικά του χρόνια, που τα πέρασε στην Ουγγαρία την εποχή του Ολοκαυτώματος, ο Μπομπ ζούσε δυό ζωές : Μία το πρωί, σαν ένας γλυκομίλητος, αφοσιωμένος και ακούραστος καρδιοχειρουργός, και μια άλλη τη νύχτα, όπου στα όνειρά του περιφέρονταν θραύσματα από φρικτές αναμνήσεις. Για την πρωινή του ζωή γνώριζα τα πάντα, για τη νυχτερινή όμως στα πενήντα χρόνια της φιλίας μας δεν είχε αποκαλύψει τίποτα. Ούτε ποτέ είχα ακούσει απ’ το στόμα του ένα ξεκάθαρο αίτημα για βοήθεια : Ήταν κλειστός, μυστηριώδης, αινιγματικός. [...] Δημοσίευε πυρετωδώς, δίδασκε και χειρουργούσε ακαταπόνητα. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που εμφύτευσε τεχνητή καρδιά μερικής υποβοήθησης, εξασφαλίζοντας μακρόχρονη επιβίωση. Και όλ’ αυτά απόλυτα μόνος στον κόσμο – είχε χάσει όλους τους δικούς του στο Ολοκαύτωμα.

Για το παρελθόν του όμως δεν έλεγε τίποτα. Μ’ έτρωγε η περιέργεια, γιατί δεν είχα γνωρίσει άλλον άνθρωπο που να έζησε από πρώτο χέρι τη φρίκη των στρατοπέδων, ο Μπομπ όμως απόδιωχνε τις ερωτήσεις μου και με κατηγορούσε για ηδονοβλεψία. [... ]

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο IRVIN D. YALOM (γενν. 1931) είναι ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ. Μαθητής και συνεργάτης του Rollo May, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της υπαρξιακής σχολής στην ψυχιατρική και είναι συγγραφέας του εγκυρότερου και πληρέστερου εγχειριδίου υπαρξιακής ψυχοθεραπείας (Existential Psychotherapy). Στον επιστημονικό χώρο είναι ιδιαίτερα γνωστό το κλινικό και ερευνητικό έργο του στην ομαδική ψυχοθεραπεία.

Το πρώτο του βιβλίο, που το 2006 κυκλοφόρησε η νέα αναθεωρημένη και επαυξημένη του έκδοση, Θεωρία και πράξη της ομαδικής ψυχοθεραπείας (Άγρα, 2006), έχει μεταφραστεί σε δεκαεπτά γλώσσες και αποτελεί βασικό διδακτικό εγχειρίδιο σε πολλές σχολές ψυχιατρικής και ψυχοθεραπείας. Ο Γιάλομ έχει γράψει πολλά ακόμη επιστημονικά βιβλία και άρθρα.

            Το λογοτεχνικό του έργο αρχίζει όψιμα και περιλαμβάνει τρεις συλλογές διηγημάτων και τέσσερα μυθιστορήματα, που έχουν γίνει μπέστ-σέλλερ σε πολλές χώρες. Όλα του τα λογοτεχνικά βιβλία αποτελούν ιστορίες ψυχοθεραπείας και ο ίδιος τα θεωρεί προέκταση του διδακτικού του έργου, το οποίο, όπως λέει, είναι γεμάτο ούτως η άλλως με ιστορίες και διηγήσεις.

            Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα βιβλία του : Όταν έκλαψε ο Νίτσε, Στο ντιβάνι, Η θεραπεία του Σοπενάουερ και Το πρόβλημα Σπινόζα (μυθιστορήματα)· Ο δήμιος του έρωτα, Η μάνα και το νόημα της ζωής και Πλάσματα μίας μέρας και άλλες ιστορίες ψυχοθεραπείας (διηγήματα) · Θρησκεία και ψυχιατρική, Το δώρο της ψυχοθεραπείας, Στον κήπο του Επίκουρου. Αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου, Θεωρία και πράξη της ομαδικής ψυχοθεραπείας και Ενδονοσοκομειακή ομαδική ψυχοθεραπεία (δοκίμια και μελέτες)· Κάθε μέρα λίγο πιο κοντά. Μια ψυχοθεραπεία ειπωμένη δυό φορές (με την Ginny Elkin)· Θα φωνάξω την αστυνομία, που συνέγραψε με τον R.L. Berger (αφήγημα), ενώ ετοιμάζεται το βιβλίο του Υπαρξιακή ψυχοθεραπεία. Το 2015 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Ruthellen Josselson Ίρβιν Γιάλομ. Για την ψυχοθεραπεία και την ανθρώπινη εμπειρία, που περιλαμβάνει συζητήσεις με τον σπουδαίο επιστήμονα.

            Το 2018 εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του Αυτό ήταν η ζωή ; Τότε άλλη μια φορά ! – Αναμνήσεις ενός ψυχιάτρου.

Ο ROBERT L . BERGER (1929-2016 ) ήταν καρδιο- και θωρακοχειρουργός, διευθυντής κλινικής έρευνας στο Beth Israel Deaconess Medical Center και μέλος του διδακτικού προσωπικού της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ. Διετέλεσε διευθυντής του Τμήματος Καρδιοχειρουργικής και καθηγητής χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης.

            Έχουν δημοσιευθεί περισσότερα από 250 επιστημονικά άρθρα του και ήταν ο πρώτος στον κόσμο που εμφύτευσε τεχνητή καρδιά μερικής υποβοήθησης σε ασθενή, ο οποίος επιβίωσε.

ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

ALEX KATZ, Building Study for Twilight, 1985

Δελτίο τύπου | ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ Ή ΤΟ ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ της Kathleen Kelley-Lainé

KATHLEEN KELLEY-LAINÉ

ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ Ή ΤΟ ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ

ΕΓΧΡΩΜΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ: ARTHUR RACKHAM

Μετάφραση: BANA XATZAKH

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, α’ έκδοση Σεπτέμβριος 2005

Αριθμός σελίδων : 296 , Τιμή : 17,46 Ευρώ

ISBN: 978-960-325-576-5

OΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ όταν συναντούν τον Πήτερ Παν αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του το μικρό παιδί που υπήρξαν κάποτε και που έχουν την τάση να το ξεχνούν... Γιατί πίσω απ’ αυτό το χαρούμενο, αθώο κι άκαρδο πρόσωπο κρύβεται ένα θλιμμένο παιδί, όπως το αποκαλύπτει με εξαιρετικό τρόπο η Καθλήν Κέλλυ-Λαινέ.

Εξερευνώντας το μύθο αυτού του μικρού αγοριού που αρνείται να μεγαλώσει, η ψυχαναλύτρια-συγγραφέας παραπέμπει στη δική της παιδική ηλικία και τη φυγή από την Ουγγαρία, με τον Εβραίο τυπογράφο πατέρα που πήγε στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και κυνηγήθηκε από το σταλινικό καθεστώς. Παραπέμπει επίσης σε όλες εκείνες τις ιστορίες για θλιμμένα παιδιά που της διηγούνται οι ασθενείς της, και που βλέπουμε σταδιακά να ξεμπλέκει το κουβάρι τους, αλλά παραπέμπει ταυτόχρονα και στον δημιουργό του Πήτερ Παν, τον James Matthew Barrie, η ζωή του οποίου υπήρξε πραγματικό μυθιστόρημα, με τις παράδοξες σχέσεις που είχε με την ίδια του την οικογένεια και τα παιδιά που τον ενέπνευσαν.

Τρεις ιστορίες (το παραμύθι του Πήτερ Παν, η βιογραφία του Τζ. M. Μπάρρι και η αυτοβιογραφική διήγηση της παιδικής ηλικίας της συγγραφέως) μπλέκονται η μια με την άλλη σε μια συγκινητική αφήγηση, η οποία μας βοηθάει να καταλάβουμε καλύτερα το κομμάτι εκείνο της παιδικής ηλικίας που ο καθένας φυλάει μέσα του, όπως βοηθάει και τους γονείς να μάθουν να μιλούν στα παιδιά για την ανάγκη να μεγαλώσουν... και να αγαπήσουν.

“Ένα βιβλίο συγκινητικό, απλό, θλιμμένο και φωτεινό, σαν όμορφη φθινοπωρινή μέρα. Η Κέλλυ-Λαινέ χρησιμοποιεί την ψυχανάλυση όπως πρέπει να τη χρησιμοποιεί κανείς και με τον τρόπο που οι ποιητές του χθες έφτιαχναν στίχους προκειμένου να ανακαλύψουν τα μυστικά της ψυχής και τα μυστήρια της καρδιάς”. –F. Renaert, Le Nouvel Observateur

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η KAΘΛΗΝ ΚΕΛΛΥ-ΛΑΙΝÉ είναι ψυχαναλύτρια και εργάζεται στο Παρίσι. Είναι μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Παρισιού (Société Psychanalytique de Paris – SPP), της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (International Psychoanalytic Association – IPA ) και της Εταιρείας Sandor Ferenczi. Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη, αλλά σε μικρή ηλικία μετανάστευσε με την οικογένειά της στον Καναδά και μεγάλωσε στο Τορόντο, όπου σπούδασε κοινωνιολογία. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Bishop’s του Κεμπέκ και στη συνέχεια αποφάσισε να επιστρέψει στην Ευρώπη. Προτού εγκατασταθεί μόνιμα στο Παρίσι, εργάστηκε ως ερευνήτρια στη Γενεύη, όπου ανακάλυψε την ψυχανάλυση. Εκπαιδεύτηκε ως αναλύτρια στο Παρίσι, στην Ψυχαναλυτική Εταιρεία του Παρισιού, στην οποία και συμμετέχει ενεργά. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Παρισιού Revue Française de Psychanalyse επί αρκετά χρόνια.

Το 1992 εξέδωσε στα γαλλικά το βιβλίο Πήτερ Παν ή Tό θλιμμένο παιδί, το οποίο έχει κάνει πολλές εκδόσεις και έχει μεταφραστεί επίσης στα αγγλικά και τα ουγγρικά.

Το ενδιαφέρον της για τη «χαμένη παιδικότητα», την απώλεια της μητρικής γλώσσας και τα αποτελέσματα των ιστορικών γεγονότων στην ψυχική ανάπτυξη των παιδιών και τις συνεπακόλουθες δυσκολίες στο «μεγάλωμα», την οδήγησε να συμμετάσχει σε εθνικά και διεθνή συνέδρια και να οργανώσει διεθνές συμπόσιο με θέμα Μια μητέρα, μια γη, μια γλώσσα στην UNESCO το 2001.

Ανέλαβε επίσης τη συγγραφή μιας βιογραφίας για τη μεγάλη ψυχαναλύτρια της παιδικής ηλικίας Françoise Dolto. Έχει γράψει, μαζί με την Dominique Rousset, το βιβλίο Petits contes cruels sur la mondialisation ( 2001).

ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

ARTHUR RACKHAM - Από την πρώτη αγγλική έκδοση του βιβλίου Ο Πήτερ Παν στους κήπους του Κένσινγκτον, 1905. (Συλλεκτικό αντίτυπο της συγγραφέως)

Δελτίο τύπου | ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ των D.N. Stern & N. Bruschweiler-Stern

DANIEL N. STERN

NADIA BRUSCHWEILER-STERN

ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ALISON FREELAND

 

ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ

ΠΩΣ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ

ΣΕ ΑΛΛΑΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Μετάφραση: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΝΔΡΙΤΣΑΝΟΥ

Πρόλογος: ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΑΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2018

Αριθμός σελίδων : 288, Τιμή : 18,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-330-7

ΚΑΘΩΣ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΗΤEΡΑ, αντιμετωπίζει μια εμπειρία που δεν μοιάζει με καμία άλλη στη ζωή της. Η γέννηση του μωρού της θα της δώσει νέα κατεύθυνση στις προτιμήσεις και στις απολαύσεις της και, πιθανότατα, θα επαναπροσδιορίσει μερικές από τις  αξίες της. Καθώς υποβάλλεται σε αυτή τη μοναδική ψυχική μεταμόρφωση, νέες ελπίδες, φόβοι και προτεραιότητες την καθοδηγούν. Η απόκτηση ενός παιδιού επηρεάζει όλες τις  στενές σχέσεις της και ο ρόλος της στην ιστορία της οικογένειάς της αλλάζει. Με αυτή την έννοια, στους πολλούς μήνες που προηγούνται και ακολουθούν τη γέννηση του μωρού της, η μητέρα γεννιέται ψυχικά.
Ο διάσημος ψυχίατρος Ντάνιελ Στερν ένωσε τις δυνάμεις του με την παιδίατρο και παιδοψυχίατρο Νάντια Μπρούσβαϊλερ-Στερν και τη δημοσιογράφο και συγγραφέα Άλισον Φρήλαντ, για να αποδώσει με θαυμάσιο τρόπο την ψυχολογία της νέας μητέρας και να επικυρώσει με κατανόηση και αποδοχή τα αντιφατικά συναισθήματα που συνοδεύουν τα πρώτα στάδια της μητρότητας. Πρόκειται για ένα ανεκτίμητο βιβλίο αναφοράς για τις  νέες μητέρες, τεκμηριωμένο με πολυάριθμα ερευνητικά παραδείγματα και τα προσωπικά σχόλιά τους, στο οποίο εξετάζονται επίσης ζητήματα όπως η επιστροφή της μητέρας στην εργασία, η πατρότητα, η πρόωρη γέννηση και η υιοθεσία.

Μια εξαιρετική καταγραφή για το πώς γεννιέται η μητρική ταυτότητα... ένα βιβλίο μοναδικό, γιατί δίνει τη δυνατότητα στη γυναίκα να αναγνωρίσει την εσωτερική ψυχική διεργασία που τη μετατρέπει σε μητέρα, πολύ προτού γεννηθεί το μωρό της.

– ETHEL SPECTOR PERSON, καθηγήτρια Κλινικής Ψυχιατρικής, Πανεπιστήμιο Κολούμπια

Μια διεισδυτική και θερμή ματιά στη συναισθηματική και ψυχική ζωή των γυναικών που περιμένουν παιδί ή που μόλις έγιναν μητέρες. Το καλύτερο βιβλίο για να σας βοηθήσει να κατανοήσετε τα μοναδικά βιώματα και σκέψεις που σας κατακλύζουν όταν γίνεστε μητέρα.

– BURTON L. WHITE, ιδρυτής του Harvard Preschool Project

και συγγραφέας του The First Three Years of Life

Ένα ζεστό και εύστοχο βιβλίο για τις  φάσεις που περνούν οι νέες μητέρες στη διαδρομή προς την κατάκτηση της μητρικής ταυτότητας. Μου άρεσε πολύ και ελπίζω να το διαβάσουν όλοι οι νέοι γονείς.

 – T. BERRY BRAZELTON, ομ. καθηγητής Παιδιατρικής του Χάρβαρντ,

συγγραφέας του βιβλίου Touchpoints: 
Your Child᾿s Emotional and Behavioral Development

Ένα πολύ ανθρώπινο κείμενο, που μας ξεναγεί στις ψυχικές επιδράσεις της μητρότητας.

– KIRKUS

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο DANIEL N. STERN (1934-2012), διακεκριμένος Αμερικανός ψυχίατρος, μελέτησε ερευνητικά επί πέντε δεκαετίες την ψυχική ανάπτυξη των βρεφών και την πρώιμη συναισθηματική σχέση μητέρας-βρέφους. Δίδαξε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Cornell, όπου και διηύθυνε το Εργαστήριο για τις Αναπτυξιακές Διεργασίες. Από το 1992 ώς τον θάνατό του ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης.

Το ανήσυχο και πολύπλευρο πνεύμα του τον οδήγησε σε νεαρή ηλικία σε ακτιβισμό για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων, ενώ την τελευταία εικοσαετία της ζωής του υπήρξε ιδρυτικό μέλος και δραστήριο στέλεχος του Watermill Art Science Workshop, ενός ερευνητικού κέντρου για τη συνείδηση και τη δημιουργία, το οποίο εξακολουθεί να διευθύνει ο στενός φίλος του σκηνοθέτης Robert Wilson. Τα σημαντικότερα βιβλία του, που έχουν ασκήσει επιρροή διεθνώς, είναι: The First Relationship: Infant and Mother (1977), The Interpersonal World of the Infant: A View from Psychoanalysis and Development Psychology (1985, 1998), Diary of a Baby (1990), The Motherhood Constellation: A Unified View of Parentinfant Psychotherapy (1995), The Present Moment: In Psychotherapy and Everyday Life (2004).

Η NADIA BRUSCHWEILER-STERN είναι παιδίατρος-παιδοψυχίατρος. Ίδρυσε και διευθύνει στη Γενεύη το Ελβετικό Κέντρο Brazelton, το οποίο ειδικεύεται στη  μελέτη των πρώιμων σταδίων ανάπτυξης του βρέφους και των μεταμορφωτικών διεργασιών που βιώνουν οι γονείς, με στόχους τη στήριξη των γονέων, τη βελτίωση της σχέσης τους με το βρέφος και την πρόληψη των δυσμενών ψυχικών επιπτώσεων στην κατοπινή ζωή.

Η ALISON FREELAND είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας βραβευμένη για τις ραδιοφωνικές εκπομπές της. Έχει γράψει τα βιβλία The Journey to Motherhood (1990) και The Healing Power of Movement (2002).

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

ΠΡ. ΒΕΛΕΤΣΟΣ (1997)

Δελτίο τύπου | ΠΑΡΙΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΙΕΣ της Κατερίνας Μάτσα

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΤΣΑ

ΠΑΡΙΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ

ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΙΕΣ

ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ  ΚΑΙ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ

Επίμετρο: ΣΑΒΒΑΣ ΜΙΧΑΗΛ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2017

Αριθμός σελίδων : 224, Τιμή : 13,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-305-5

ΟΙ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ ΜΕ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ είναι οι διπλά «αποκλίνοντες», οι διπλά στιγματισμένοι άνθρωποι, γυναίκες και άντρες, στην πλειονότητά τους νεαρής ηλικίας, από όλα τα κοινωνικά στρώματα, που ο αριθμός τους μεγαλώνει καθημερινά, αποδέκτες μιας βάρβαρης, ρατσιστικής αντιμετώπισης από τους θεσμούς και τους φορείς, παρίες ανάμεσα στους παρίες. Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούνται ανεπιθύμητοι από τις ψυχιατρικές δομές –δημόσιες και ιδιωτικές– και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Είναι οι περιπτώσεις που παραπέμπονται από τη μια υπηρεσία στην άλλη, ακόμα και όταν έχουν το χαρακτήρα του επείγοντος, ακόμα και έπειτα από μια απόπειρα αυτοκτονίας ή άλλη πράξη απελπισίας. Τα ψυχιατρικά νοσοκομεία «δεν δέχονται τοξικομανείς». Οι θεραπευτικές κοινότητες κατά κανόνα, εκτός κάποιων εξαιρέσεων, «δεν δέχονται ψυχιατρικά περιστατικά». Τελικά, κανείς δεν γνωρίζει πού ανήκουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι.

 Για όσους λοιπόν φαίνεται πως δεν ανήκουν πουθενά, όσους δεν βρίσκουν τόπο να σταθούν, τους παρίες της κοινωνίας, του ψυχιατρικού συστήματος και των προγραμμάτων απεξάρτησης, για αυτούς γίνεται λόγος σε αυτό το βιβλίο. Για εκείνους που όλοι τούς θεωρούν «δύσκολους ασθενείς», «χωρίς αίτημα θεραπείας», «με κακή πρόγνωση» και ως προς την ψυχική διαταραχή και ως προς την απεξάρτηση. Για όσους η κλινική μας εμπειρία αποδεικνύει ότι η θεραπευτική σχέση μέσα στο κατάλληλο θεραπευτικό πλαίσιο, όπου λειτουργεί ένας «αστερισμός ομάδων», κατά την έκφραση του Félix Guattari, με κύριο εργαλείο την ψυχοθεραπεία και την Τέχνη σε διαλεκτική σχέση, μπορεί να διαμορφώσει όλους τους όρους θεραπείας, δηλαδή τη μεταμόρφωσή τους σε κοινωνικά υποκείμενα, υποκείμενα χειραφέτησης και υποκείμενα δημιουργίας, χωρίς εξαρτήσεις και χωρίς ψυχοπαθολογικές εκδηλώσεις.

 Στο βιβλίο παρουσιάζονται κάποιες κλινικές περιπτώσεις, αντιπροσωπευτικές των ψυχιατρικών νοσολογικών οντοτήτων που συναντάμε πιο συχνά σε αυτόν το χώρο (ψυχώσεις, συναισθηματικές διαταραχές, παθολογικές προσωπικότητες).

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΑΤΣΑ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η ψυχίατρος ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΤΣΑ γεννήθηκε το 1947 στη Νέα Αρτάκη Ευβοίας.

Είναι η γυναίκα του Σάββα Μιχαήλ. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και Ψυχιατρική στο Παρίσι και στην Αθήνα. Εργάστηκε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής από το 1974 μέχρι το 2013. Υπήρξε επιστημονική υπεύθυνη της Μονάδας Απεξάρτησης 18ΑΝΩ μέχρι τη συνταξιοδότησή της. Έκτοτε συμμετέχει στο έργο των Κοινωνικών Ιατρείων. Είναι εκδότρια του περιοδικού Τετράδια Ψυχιατρικής.

Δελτίο τύπου | ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ της Piera Aulagnier

PIERΑ AULAGNIER

ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ : ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΣ

ΕΠΙΜΕΤΡΟ : CATHIE SILVESTRE

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ & ΠΑΝΟΣ ΑΛΟΥΠΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ/Σειρά «ΡΟΥΣ», Φεβρουάριος 2017

Αριθμός σελίδων : 216, Τιμή : 13,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-245-4

Μετά το κείμενο του Pierre Fédida Από πού αρχίζει το ανθρώπινο σώμα; και το κείμενο του Pierre Marty Η αλλεργική σχέση, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άγρα το τρίτο τετράδιο της ψυχαναλυτικής σειράς «ΡΟΥΣ», με υπεύθυνους τη ΜΑΡΙΛΙΑ ΑΪΖΕΝΣΤΑΪΝ-ΑΒΕΡΩΦ, τον ΠΑΝΟ ΑΛΟΥΠΗ και τον ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ. Η σειρά περιλαμβάνει, εκτός από τα Τετράδια, δοκίμια ψυχαναλυτών, με κεντρικό άξονα σκέψης τις άρρηκτες σχέσεις ψυχής και σώματος και τη διττή ενορμητική φύση του ανθρώπου.

Κάθε Τετράδιο περιέχει ένα κλασικό κείμενο γύρω από αυτά τα θέματα, μια παρουσίαση-εισαγωγή από έναν γνώστη του προτεινόμενου συγγραφέα  και ένα επίμετρο από έναν προσκεκλημένο συγγραφέα, που εμπνέεται ελεύθερα από το κεντρικό κείμενο.

●

«Αυτή η σωματική συνιστώσα της μητρικής συγκίνησης μεταδίδεται από σώμα σε σώμα, η επαφή με ένα συγκινημένο σώμα αγγίζει το δικό σας, ένα χέρι που σας αγγίζει χωρίς ευχαρίστηση δεν προκαλεί την ίδια αίσθηση με εκείνη ενός χεριού που νιώθει την ευχαρίστηση να σας αγγίζει». –P.Α.

«Δεν υπάρχει σώμα χωρίς σκιά, περισσότερο από ό,τι υπάρχει ψυχικό σώμα χωρίς αυτή την ιστορία που αποτελεί την ομιλούμενη σκιά του. Σκιά προστατευτική ή απειλητική, ευμενής ή δυσμενής, που προστατεύει με ένα φως υπερβολικά άπλετο ή που αναγγέλλει την καταιγίδα, αλλά, σε κάθε περίπτωση, σκιά απαραίτητη, διότι η απώλειά της θα επέφερε την απώλεια κάθε μορφής ζωής». –P.Α.

Η ΠΙÉΡΑ ΩΛΑΝΙÉ, σημαντική μορφή της γαλλικής ψυχανάλυσης, υπήρξε ακούραστη δασκάλα και συγγραφέας, ευαίσθητη και άτεγκτη στην εκπαίδευση και στη μετάδοση μιας κλινικής εμπειρίας που βασίστηκε στο όσο το δυνατόν πλησιέστερο άκουσμα του ανθρώπινου λόγου. Ενέταξε το λόγο στην ανθρώπινη πορεία, που ξεκινά από την αινιγματική σιωπή του σώματος, διαγράφεται μέσα από την ένταξη σε μια ζωή η οποία αποθέτει τη σφραγίδα της ως προεξόφληση και συνεχίζεται διά μέσου του έργου της συλλογικής κουλτούρας, θεμελιωδώς επηρεασμένου από τα σημάδια του θανάτου και της βίας.

Η δραστήρια και δημιουργική παρουσία της Πιέρα Ωλανιέ και η συνεχής συμμετοχή της στην εξέλιξη της ψυχαναλυτικής θεωρίας και πράξης έχτισαν ένα έργο του οποίου οι πυλώνες στήριξης είναι το σώμα και η ψύχωση. Προς αυτή την κατεύθυνση, οι έννοιες του πρωταρχικού, του εικονογράμματος ή του Εγώ του λόγου επινοούνται και χρησιμοποιούνται, συνοψίζοντας την προσέγγιση μιας ιδιαίτερης ανθρώπινης εμπειρίας. Είτε ψυχωτική είτε απλώς ανθρώπινη, στην πολυπλοκότητα και στη διαχρονικότητά της, η εμπειρία αυτή υπενθυμίζει αδιάλειπτα τις δυσκολίες διάρθρωσης μιας ιδιωτικής σωματικής προ-ιστορίας με την ιστορία της ζωής, όπου ο άλλος και οι άλλοι εντυπώνουν ενεργητικά και ανεξίτηλα τη συνύπαρξή τους σε αυτό που αποκαλούμε ψυχή, αντικείμενο μελέτης της φροϋδικής μεταψυχολογίας.

Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΣ είναι ψυχίατρος, ψυχαναλυτής, μέλος της γαλλικής ψυχαναλυτικής εταιρείας Quatrième Groupe OPLF, συνιδρυτής του περιοδικού Εκ των υστέρων και μέλος της συντακτικής επιτροπής του ψυχαναλυτικού περιοδικού Topique. Διευθύνει στις εκδόσεις της Εστίας τη σειρά «Ψυχαναλυτικά». Οι πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις του είναι το Ψυχανάλυση και εφηβεία. Κλινικά και θεωρητικά ορόσημα (επιμ.), Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 2013, και Κατασκευές της ψυχανάλυσης. Κατασκευή του ψυχαναλυτή : Αναζητώντας μιαν αλήθεια που γιατρεύει, Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 2016.

Η CATHIE SILVESTRE είναι ψυχαναλύτρια, ιδρυτικό μέλος και διδάσκουσα της Société psychanalytique de recherche et de formation (SPRF), πρώην μέλος του IV Groupe, αφού εργάστηκε επί πολλά έτη με την Piera Aulagnier, τον Jean-Paul Valabrega και τη Nathalie Zaltzman.

Δημοσίευσε ποικίλα άρθρα, κυρίως στο περιοδικό Topique, αφιερωμένα στο θήλυ, τη μητρότητα, την ψυχική βία, την ντροπή και το τραύμα.

Σύντομα βιογραφικά των επιστημονικών υπευθύνων της σειράς «ΡΟΥΣ»

Η Μαρίλια Αϊζενστάιν-Αβέρωφ είναι διδάσκουσα ψυχαναλύτρια της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας Παρισιού και της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Γαλλικής Εταιρείας, διευθύντρια του Ινστιτούτου Ψυχανάλυσης και του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικής στο Παρίσι, συντακτικό μέλος του Γαλλικού περιοδικού ψυχανάλυσης (Revue française de psychanalyse) και συνιδρύτρια του Περιοδικού ψυχοσωματικής (Revue de psychosomatique). Είναι η εκπρόσωπος για την Ευρώπη της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης. Έχει γράψει πολυάριθμα άρθρα και κείμενα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και βιβλία, κυρίως γύρω από την ψυχοσωματική, την υποχονδρία, τον μαζοχισμό και τη μεταβίβαση. Στο βιογραφικό της μπορούμε να προσθέσουμε τις σπουδές φιλοσοφίας, καθώς και το ενδιαφέρον της για τη λογοτεχνία, κυρίως για την ιαπωνική.

Ο Πάνος Αλούπης είναι ψυχίατρος, διδάκτωρ ψυχολογίας του Πανεπιστημίου 7 στο Παρίσι, με διδακτικό έργο στην έδρα Ψυχοπαθολογίας και Ψυχανάλυσης του Πανεπιστημίου 7, μέλος της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας Παρισιού και αντεπιστέλλον μέλος της Ελληνικής Εταιρείας. Συμμετέχει στη σύνταξη του Γαλλικού περιοδικού ψυχανάλυσης καιτου γαλλικούΠεριοδικού ψυχοσωματικής. Έχει γράψει άρθρα και έχει συμμετάσχει με μελέτες του σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και βιβλία, με θέματαπου αφορούν κυρίως το σώμα, το αντικείμενο και τη μελαγχολία. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Φρόυντ, Ουίννικοτ και Κρίστεβα και έχει συμμετάσχει στη μετάφραση του Λεξιλογίου της ψυχανάλυσης.

Ο Γιώργος Σταθόπουλος είναι ψυχολόγος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου  7 στο Παρίσι. Έχει γράψει τα βιβλία: Επανεπενδύοντας το σώμα. Η υποχονδριακή λύση απέναντι στον καρκίνο και Ο Φρόυντ, ο Φλης και η παράνοια, στις εκδόσεις Νήσος. Επιμελήθηκε και μετέφρασε στα ελληνικά το βιβλίο του Michel de M’Uzan με τίτλο Στα σύνορα ζωής και θανάτου, στις εκδόσεις Μετά, και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και γαλλόφωνα περιοδικά ψυχανάλυσης, με βασικόαντικείμενο την υποχονδρία και τη θεραπευτική εργασία με ογκολογικούς ασθενείς.

Δελτίο τύπου | ΛΕΡΟΣ - ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ του Θ. Μεγαλοοικονόμου

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΛΕΡΟΣ

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Δεκέμβριος 2016

Αριθμός σελίδων : 312 – Φωτογραφικό ένθετο 40 σελίδων

Τιμή : 18,90  Ευρώ

ISBN: 978-960-505-237-9

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στην «εμπειρία της Λέρου», στο πώς αυτό που στην ψυχιατρική ονομάστηκε «Λέρος» κατασκευάστηκε και πώς έγινε δυνατός ο ριζικός μετασχηματισμός του, είναι πιθανώς, πέρα από μια αναδρομή στο παρελθόν της ιδρυματικής ψυχιατρικής, εξαιρετικά χρήσιμη για την κατανόηση και το ξεπέρασμα του «ύστατου σήμερα» που βιώνει ο χώρος της ψυχικής υγείας.

Για πολλούς η Λέρος, όταν προέκυψε ως «διεθνές σκάνδαλο» και «εθνική ντροπή», ταυτιζόταν με το αδύνατo της αλλαγής.

Ωστόσο, όπως αποδείχτηκε, το δυνατό, αυτό που κάθε φορά μπορεί να γίνει, δεν είναι μια υποκειμενική επινόηση του μυαλού μας, αλλά υπάρχει μέσα στο πραγματικό ως η αντίφαση που το ωθεί στο ξεπέρασμά του μέσα από την υποκειμενική μας παρέμβαση.

Αυτή η «επιστροφή» μπορεί να βοηθήσει να δούμε ξανά την αποϊδρυματοποίηση όχι ως απλό εξωραϊσμό του κυρίαρχου ψυχιατρικού παραδείγματος αλλά ως μια ριζικά εναλλακτική «κουλτούρα και πράξη», της οποίας βασικό υποκείμενο, από κοινού με τον λειτουργό ψυχικής υγείας και την ευρύτερη κοινωνία, πρέπει διαρκώς να αναδύεται η ανθρώπινη ύπαρξη που πάσχει.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε ιατρική στο ΕΚΠΑ και ως ψυχίατρος, από το 1982, ήρθε σε επαφή με το κίνημα της εναλλακτικής ψυχιατρικής, εμπνευσμένο από τον Ιταλό Franco Basaglia. Εργάστηκε διαδοχικά σε τρία ψυχιατρεία: στο Δρομοκαΐτειο (1986- 1990), στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου (1990-1999) και στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (1999-2014), παίρνοντας πρωτοβουλίες για μεθόδους και προγράμματα ριζικής αποδόμησης και ξεπεράσματος των ιδρυματικών πρακτικών στην κατεύθυνση της αποϊδρυματοποίησης. Ανέπτυξε συνεχή και συστηματική δραστηριότητα για την ανάπτυξη ενός εναλλακτικού κινήματος στην ψυχική υγεία, από κοινού με άτομα με ψυχιατρική εμπειρία, οικογένειες, λειτουργούς ψυχικής υγείας και κοινωνικά κινήματα. Έχει δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά άρθρα σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις.

Δελτίο τύπου | ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ του Sigmund Freud

SIGMUND FREUD

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ 

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΣ

Μετάφραση:

ΣΟΦΙΑ ΛΕΩΝΙΔΗ

Ανθολόγηση:

ROMAIN ENRIQUEZ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Ιούλιος 2016

Αριθμός σελίδων: 144, Τιμή: 13,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-239-3

Ο παρών τόμος είναι ένα ανθολόγιο κειμένων τού Φρόυντ σχετικά με όλες τις μορφές και τις εκδοχές της σεξουαλικής διαστροφής. Γι’ αυτά τα πολύ επίμαχα ζητήματα, χρησιμοποιείται αυτούσιος ο λόγος του πατέρα της ψυχανάλυσης.

»ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να βρούμε τον τρόπο να μιλούμε χωρίς πάθος για τις αποκαλούμενες σεξουαλικές διαστροφές, δηλαδή τις παρεκκλίσεις της σεξουαλικής λειτουργίας ως προς τις σωματικές ζώνες και το σεξουαλικό αντικείμενο. Το ακαθόριστο των ορίων όπου θα μπορούσε να περικλειστεί η λεγόμενη φυσιολογική σεξουαλική ζωή, ανάλογα με τις φυλές και τις εποχές, θα έπρεπε να είναι επαρκές, ώστε να καθησυχαστούν οι υπερβολικά επικριτικοί. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι μεταξύ αυτών των διαστροφών, η πλέον αποκρουστική για μας, ο σαρκικός έρωτας του άντρα προς τον άντρα υπήρξε, για έναν λαό με πολιτισμό μακρόν ανώτερο του δικού μας, τον ελληνικό λαό, όχι μόνον αποδεκτός, αλλά επιπλέον συναρτημένος με σημαντικά κοινωνικά αξιώματα. Ο καθένας από μας υπερβαίνει, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, τα στενά όρια του φυσιολογικού στην προσωπική σεξουαλική ζωή του. Οι διαστροφές δεν συνιστούν ούτε κτηνωδίες ούτε εκφυλιστικές τάσεις με την έννοια του παροξυσμού. Οφείλονται στην ανάπτυξη ψηγμάτων που όλα τους περιλαμβάνονται στην αδιαφοροποίητη σεξουαλική προδιάθεση τού παιδιού, ψήγματα των οποίων η καταστολή ή η στροφή τους προς ανώτερους μη σεξουαλικούς στόχους –η μετουσίωσή τους– καθορίζει τις κινητήριες δυνάμεις ενός σημαντικού μέρους των επιτευγμάτων μας ως πολιτισμένων ανθρώπων.

[ ... ] Χαρακτηριστικό επίσης όλων των διαστροφών είναι ότι παραγνωρίζουν τον θεμελιώδη στόχο της σεξουαλικότητας, δηλαδή την αναπαραγωγή. Πράγματι θεωρείται διαστροφική οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα, η οποία, έχοντας αποποιηθεί την αναπαραγωγή, επιζητά την ευχαρίστηση ως ανεξάρτητο στόχο. Αντιλαμβάνεστε συνεπώς ότι η ρήξη και η αλλαγή πλεύσης κατά την ανάπτυξη της σεξουαλικής ζωής οφείλονται στο ότι υποτάσσεται στους σκοπούς της αναπαραγωγής. Όλα όσα συμβαίνουν πριν από αυτή τη στροφή, όλα όσα αρνούνται την παραπάνω υποταγή, όλα όσα αποσκοπούν μονάχα στην επίτευξη της ικανοποίησης, χαρακτηρίζονται με το διόλου κολακευτικό όνομά της “ διαστροφής”, και κατά συνέπεια του ακαταφρόνητου.                                                                             

»Μπορούμε σήμερα να υποστηρίξουμε ότι οι διαστροφὲς έχουν στη βάση τους κάτι το έμφυτο, αλλά κάτι το έμφυτο σε όλους τους ανθρώπους, κάτι που ταλαντεύεται στην έντασή του ως προδιάθεση και περιμένει να το αναδείξουν οι διάφορες επιρροές της ζωής. Πρόκειται για έμφυτες ρίζες, που [ ... ] άλλες φορές υφίστανται ανεπαρκή καταστολή ( απώθηση ), και συνεπώς ενδέχεται, πλαγίως, να εξελιχθούν σε παθολογικά συμπτώματα, να αποσπάσουν ένα σημαντικό μέρος της σεξουαλικής ενέργειας, ενώ  στις πλέον ευνοϊκές περιπτώσεις, μεταξύ των δύο άκρων, να οδηγήσουν –μέσω μιας κατάλληλης περιστολής και άλλων ψυχικών διεργασιών– σ’ αυτό που αποκαλούμε φυσιολογική σεξουαλική ζωή».

– ΖΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΫΝΤ

ΕΙΚΟΝΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

ΑNDY WARHOL

Πορτραίτο του Σίγκμουντ Φρόυντ, από τη σειρά Δέκα πορτραίτα Εβραίων του Εικοστού αιώνα, 1980