Δελτίo τύπου | ΝΕΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 5

Νέο Γαλλικό Θέατρο 5

Πρόλογος: Mikaël Hautchamp

JOËL POMMERAT
Αυτό το παιδί

Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη

PHILIPPE MINYANA
Το κορίτσι στο σκοτεινό δάσος

Μετάφραση: Δήμητρα Κονδυλάκη

και το Εργαστήριο Θεατρικής Μετάφρασης

του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας

ENZO CORMANN
Ντικτάτ

Μετάφραση: Ανδρέας Στάικος

και το Εργαστήριο Θεατρικής Μετάφρασης

του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας

 

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Οκτώβριος 2016

Αριθμός σελίδων: 208, Τιμή : 15,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-247-8

Κυκλοφόρησε ο 5ος τόμος του Νέου Γαλλικού Θεάτρου.

Οι Εκδόσεις Άγρα, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας, δημοσιεύουν έργα των πλέον καταξιωμένων σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων της Γαλλίας, με σκοπό να εμπλουτίσουν τη σύγχρονη θεατρική βιβλιογραφία και το ρεπερτόριο των ελληνικών θεάτρων. Πολλά από τα έργα αυτά έχουν ήδη ανέβει στην ελληνική σκηνή. Ο παρών τόμος περιέχει έργα του Ζοέλ Πομμερά, του Φιλίπ Μινυανά και του Ένζο Κορμάν.

Για τον πέμπτο τόμο της συλλογής του Νέου Γαλλικού Θεάτρου, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε σημαντικούς συγγραφείς του σύγχρονου γαλλικού θεάτρου, του τόσο γόνιμου από τη στιγμή που συνέβη ένα είδος επιστροφής στο κείμενο, η οποία επέτρεψε την άνθηση μιας εκπληκτικής θεατρικής γραφής.

Οι Ζοέλ Πομμερά, Φιλίπ Μινυανά και Ένζο Κορμάν μοιράζονται το γεγονός ότι τα έργα τους παίζονται πολύ στη Γαλλία και παγκοσμίως, αλλά και ότι ενσαρκώνουν, μαζί με άλλους συγγραφείς, όπως ο Νοβαρινά ή ο Βιναβέρ, την ουσία ενός θεάτρου του βάθους, με όχημα μια γλώσσα που είναι στην υπηρεσία του λόγου του. Ενσαρκώνουν επίσης ένα θέατρο του υπέρμετρου μέσα στο μέτρο, στην καρδιά της ίδιας της φύσης του θεάτρου.

Τα ζητήματα που παρουσιάζουν, είτε είναι πολιτικά και ψυχολογικά στον Κορμάν, είτε οικογενειακά στον Πομμερά, είτε άμεσα συνδεδεμένα με τους μύθους ή με τα ατομικά ένστικτα του εγκλήματος και της εκδίκησης στον Μινυανά, απεικονίζονται με πράξεις μεγάλης βίας και σκληρότητας, που τοποθετούν τον θεατή από την πλευρά της Ύβρεως και της υπερβολής των νοητικών πρακτικών ή διαδικασιών.

Ο ΕΝΖΟ ΚΟΡΜΑΝ είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους μιας χρυσής γενιάς του γαλλικού θεάτρου. Το έργο Ντικτάτ, που παρουσιάστηκε το 1995, διαδραματίζεται στο μέσο μιας ευρωπαϊκής ενδοεθνοτικής σύγκρουσης που θυμίζει πολύ την πρώην Γιουγκοσλαβία : Δύο ετεροθαλή αδέλφια, τα οποία χώρισε για πάντα ο πόνος του πολέμου, συναντιούνται ξανά σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοτάξιο. Στο έργο αυτό η Ιστορία, διαδικασία κατεξοχήν συλλογική, εμπλέκεται με την ατομική ιστορία, με τη διαδρομή μιας οικογένειας που έχει υποστεί τη βία του πολέμου και του εθνικιστικού φανατισμού.

Ο ΦΙΛΙΠ ΜΙΝΥΑΝΑ έχει γράψει περισσότερα από 40 θεατρικά έργα, είναι επίσης ηθοποιός και σκηνοθετεί ηθοποιούς. Το Κορίτσι στο σκοτεινό δάσος, που ανέβηκε πρώτη φορά το 2008, αποτελεί νέα γραφή μιας από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου. Τοποθετείται ανάμεσα στο άχρονο παραμύθι, το μεσαιωνικό διήγημα και την αρχαία τραγωδία. Βασιλείς, βασίλισσες και πουλιά συναντιούνται μέσα σε μια σύγκρουση των δυνατοτήτων και σε μια κλιμάκωση των εγκλημάτων. Σαν τον οίκο των Ατρειδών σε μικρογραφία, όπου η φρίκη προκαλεί τη φρίκη και το έγκλημα προκαλεί το έγκλημα.

Ο ΖΟEΛ ΠΟΜΜΕΡA είναι ένας από τους πλέον προβεβλημένους συγγραφείς και σκηνοθέτες του σύγχρονου γαλλικού θεάτρου. Στο έργο Αυτό το παιδί ο μικρόκοσμος του παιδικού συναισθήματος εμβαθύνει τη σχέση γονιού-παιδιού μέχρι την υπερβολική κλιμάκωση της σύγκρουσης, ενώ, παράλληλα, ανοίγει συναρπαστικούς εννοιολογικούς ορίζοντες, πολύ πιο πέρα από την καβατίνα της οικογενειακής κατάστασης.

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ «ΝΕΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ» ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

ΝΕΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 2

Νέο Γαλλικό Θέατρο 2 

ENZO CORMANN 

Η θύελλα επιμένει

Μετάφραση: Μαρία Ευσταθιάδη

GUILLAUME GALLIENNE 

Γκυγιώμ, γλυκιά μου

Διεύθυνση και επιμέλεια μετάφρασης:

Δήμητρα Κονδυλάκη

LAURENT GAUDÉ 

H γαλάζια τίγρις του Ευφράτη

Διεύθυνση και επιμέλεια μετάφρασης:

Ανδρέας Στάικος

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2013

Αριθμός σελίδων : 208, Τιμή : 15,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-061-0

ΕΝΤΖΟ ΚΟΡΜΑΝ: Η ΘΥΕΛΛΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ – «Αυτή η κρύα νύχτα θα μας κάνει όλους αλλοπαρμένους και παράφρονες» λέει ο τρελός του βασιλιά Λήρ, ενώ η καταιγίδα λυσσομανά στην άγονη γη, στην τρίτη πράξη της τραγωδίας που ο Σαίξπηρ έγραψε στις αρχές του 17ου αιώνα. Είναι στα τέλη του 20ου αιώνα, στη διάρκεια μιας άλλης κρύας νύχτας, όταν ο νεαρός Αυστριακός σκηνοθέτης Νάταν Γκόλντινγκ προτείνει στον ηλικιωμένο Τέο Στάινερ, μυθική φιγούρα του μεταπολεμικού αυστριακού θεάτρου, να βάλει ένα τέλος στα εικοσιπέντε χρόνια σιωπής και εξορίας, και να παίξει τον βασιλιά Λήρ σε μια βερολινέζικη σκηνή. Γιατί η φιγούρα του έκπτωτου βασιλιά οδηγεί τον παλιό ηθοποιό περισσότερο από μισό αιώνα πίσω, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Τερεζίν; 139.654 Εβραίοι από την Ευρώπη εξορίστηκαν εκεί. Μόλις 17.320 επέζησαν. «Όταν γεννιόμαστε, πλαντάζουμε που ερχόμαστε/ σε τούτη τη μεγάλη των τρελών σκηνή» λέει ο βασιλιάς Λήρ.

ΓΚΥΓΙΩΜ ΓΚΑΛΛΙΕΝ: ΓΚΥΓΙΩΜ, ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ! – «Η πρώτη ανάμνηση που έχω από τη μητέρα μου είναι όταν ήμουν τεσσάρων ή πέντε χρονών. Μας καλούσε για το δείπνο, εμένα και τον αδελφό μου, λέγοντας: ‘’Γκυγιώμ, γλυκιά μου!’’ και πριν δυό μέρες, που της μίλησα τελευταία φορά στο τηλέφωνο, κλείνοντας μου είπε: ‘’Σε φιλώ, αγαπημένη μου’’». Με τρόπο αυτοβιογραφικό και ξεκαρδιστικό, ο Γκαλλιέν εκμεταλλεύεται τα παιδικά του χρόνια, τις απογοητεύσεις του, τις προσωπικές του αδυναμίες. Όπως διαφαίνεται από τον τίτλο του έργου, η μητέρα του τον ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα αδέλφια του, αναγκαστικά «υποδύεται το κορίτσι», ακόμη και στον τόνο της φωνής. Ο μονόλογος που απορρέει διερευνά την έννοια του φύλου ως στοιχείου ταυτότητας, με διαβρωτικό χαρακτήρα που ξέρει πως να διεγείρει τη σκέψη γύρω από τραυματικά θέματα.

ΛΩΡΑΝ ΓΚΩΝΤΕ: Η ΓΑΛΑΖΙΑ ΤΙΓΡΙΣ ΤΟΥ ΕΥΦΡΑΤΗ – Ο Αλέξανδρος θα πεθάνει. Αφού νίκησε τον Δαρείο, κατέκτησε τη Βαβυλώνα και τη Σαμαρκάνδη, έχτισε νέες πόλεις και ίδρυσε μια τεράστια αυτοκρατορία, ο πυρετός τον καταβάλλει. Του απομένουν λίγες ώρες ζωή. Δεν φοβάται. Ατενίζει το θάνατο και τον καλεί να πλησιάσει για να του διηγηθεί ο ίδιος τη ζωή του. Ο Αλέξανδρος μιλάει και ο θάνατος ακούει. Τον αφήνει να ξαναζήσει τη μέθη της εποχής του και να ξανανιώσει, για μια τελευταία φορά, την επιθυμία τίποτα να μην αναχαιτίσει την πορεία του. Να φτάσει ακόμα πιο μακριά, σε άγνωστα εδάφη. Την επιθυμία να μείνει για πάντα πιστός σε αυτή την εσωτερική δίψα που τίποτα δεν μπορεί να την κατευνάσει. Έπος, τραγικό ποίημα, απόλυτο θέατρο μέσα από τη γλωσσική τεχνική του, το εξαιρετικό αυτό κείμενο του Γκωντέ θυμίζει αρχαία τραγωδία.

――――――

Μέσα από τη μεγάλη και εκλεκτή πολυφωνία δημιουργών του σύγχρονου γαλλικού θεάτρου ο παρών τόμος παρουσιάζει στην Ελλάδα τρείς ξεχωριστές φωνές. Ο Κορμάν, ο μεγαλύτερος των τριών, εκδίδει τα πρώτα του έργα κατά τη δεκαετία του ’80. Αποτελεί έναν από τους λίγους επιζώντες μιας λαμπρής παθιασμένης γενιάς που έσβησε νωρίς: εκείνης των B.-M. Koltès, D.-G. Gabilly, J.-L. Lagarce.

Τον μείζονα αυτό συγγραφέα ακολουθούν δύο πολύ διαφορετικές φωνές, με κάποια κοινά χαρακτηριστικά: Ο Γκυγιώμ Γκαλλιέν και ο Λωράν Γκωντέ γεννήθηκαν το 1972∙ επιλέγουν τη μορφή του μονολόγου. Ενώ όμως ο ένας στρέφεται εσκεμμένα προς τη σύγχρονη εποχή με καυστικό χιούμορ, ο άλλος ανατρέχει στην Ιστορία και στο επικό ύφος.

Αξιόλογος ηθοποιός της Comédie-Française και πληθώρας θεάτρων, καθώς επίσης και του κινηματογράφου, ο Γκαλλιέν είναι επίσης εξαιρετικός δραματουργός.

Ο Γκωντέ είναι μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος και δραματουργός. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Goncourt το 2004 για το μυθιστόρημά του Le Soleil des Scorta.