Δελτίο Τύπου | ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ. ΓΙΑΤΙ; του Pierre Jourde

 

PIERRE JOURDE

ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.

ΓΙΑΤΙ;

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Ιούνιος 2023

Αριθμός σελίδων : 64, Τιμή : 10,30 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-601-8

Η πίστη στον Θεό είναι η σημαντικότερη πνευματική απόφαση στη ζωή ενός ανθρώπου.

Όταν κάποιος επιλέγει να πιστεύει, υποτίθεται ότι το γνωρίζει αυτό.

Είναι όμως πάντα έτσι ;

- ΠΙΕΡ ΖΟΥΡΝΤ

ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ πιστεύουν στην ύπαρξη ενός ανώτερου όντος. Προσκολλώνται σε περίπλοκα δόγματα. Υπακούουν σε κανόνες που ρυθμίζουν τη διατροφή, την ενδυμασία και την ερωτική ζωή τους. Πιστεύουν σε κάτι απόλυτο. Ωστόσο, το ον στο οποίο πιστεύουν δεν είναι προφανές ότι υπάρχει. Πρέπει επομένως να υποθέσουμε ότι το έχουν σκεφτεί καλά, ότι εξέτασαν τί μπορεί να αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού και ότι έχουν αντιπαραβάλει τα πιστεύω τους με τα συμπεράσματα της επιστήμης. Το περίεργο είναι όμως ότι δεν ισχύει αυτό. Οι άνθρωποι πιστεύουν επειδή η πλειονότητα των ανθρώπων στη χώρα τους, το κοινωνικό και το οικογενειακό τους περιβάλλον πιστεύει. Πώς μπορεί λοιπόν μια τέτοια πίστη να είναι απόλυτη ; Μήπως οφείλουμε να την εξετάσουμε πιο προσεκτικά ;

Ένα απόλυτο ιδανικό αδιαφορεί για τη ζωή, τα αισθήματα οίκτου και συμπόνιας. Είναι υπεράνω των ανθρώπινων νόμων. Και με αυτό τον τρόπο οι θεοί, που είναι κατά τ’ άλλα όλοι τους απέραντα καλοί και φιλεύσπλαχνοι, δικαιολογούν τις σφαγές αθώων.

Ένα σχετικό πρόβλημα είναι αυτό της τιμωρίας. Η κόλαση, για τους χριστιανούς ή τους μουσουλμάνους, προορίζεται για τους κακούς και τους άπιστους, ενώ ο παράδεισος είναι για τους καλούς. Στην πραγματική ζωή, η διάκριση μεταξύ καλών και κακών, πέρα από κάποιες ακραίες περιπτώσεις, είναι δύσκολο να γίνει. Ο άνθρωπος είναι ένας συνδυασμός καλού και κακού. Αν όμως έχουμε από τη μία τους αμαρτωλούς και από την άλλη όσους θα σωθούν, πρέπει να σκεφτούμε μια σαφή διαχωριστική γραμμή. [...] 

Ο Θεός, θα σας πουν οι χριστιανοί ιερείς, έκανε τον άνθρωπο ελεύθερο. Είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε ανάμεσα σε Καλό και Κακό. Αυτό όμως στερείται λογικής : Ο Θεός με έκανε ελεύθερο γνωρίζοντας όμως ότι μπορώ να διαλέξω το Κακό και γι’ αυτό θα τιμωρηθώ με αιώνια μαρτύρια. Περίεργη σύλληψη της ελευθερίας. Θυμίζει μη παροχή βοήθειας σε κάποιον που βρίσκεται σε κίνδυνο : Ο Θεός το ξέρει ότι θα φερθώ ανόητα και θα βλάψω τον εαυτό μου, αλλά δεν κάνει τίποτα. Παρακολουθεί το θέαμα.

Στο παρελθόν οι θρησκείες επιβάλλονταν με απόλυτο τρόπο στους πάντες. Η πρόοδος των επιστημών, το κριτικό πνεύμα, ο ορθολογισμός, η δημοκρατία, τα κοινωνικά δικαιώματα, η εκκοσμίκευση επέτρεψαν σε κάποιες χώρες να απελευθερωθούν από αυτόν το ζυγό. Όταν όμως δεν τίθενται όρια στη θρησκεία, αυτή εγκαθιστά το νόμο της με μια βία που δεν έχει όμοιά της... αφού υποτίθεται ότι εμπνέεται από μια απόλυτη αλήθεια. Δολοφονίες, βιαιοπραγίες, τρομοκρατικά χτυπήματα, εκτελέσεις, αυτή είναι η μοίρα των θεοκρατιών. Κι οι γυναίκες είναι οι πρώτες που πληρώνουν το τίμημα. Αν δεν υποχρεώσουμε τις θρησκείες να σεβαστούν την ελεύθερη επιλογή του καθενός, να σταματήσουν να επιβάλλουν τις προσταγές τους, αν δεν τους δώσουμε να καταλάβουν ότι μια απλή υπόθεση δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως απόλυτη αλήθεια, υπάρχει ο κίνδυνος πολύ γρήγορα να διολισθήσουμε σε καθεστώτα τα οποία θα καταργούν τις ελευθερίες τη μία μετά την άλλη. Μπορείτε να πιστεύετε σε όποιον θέλετε, στον Αλλάχ, στον Γιαχβέ, ή στην ιπτάμενη πίτσα, όμως μην ασχολείστε με το τί πιστεύει ο γείτονάς σας, η κόρη σας ή ο ανιψιός σας. Η θρησκεία είναι θέμα ατομικής συνείδησης.

Ο ΠΙΕΡ ΖΟΥΡΝΤ είναι μυθιστοριογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Στις Εκδόσεις Gallimard έχει δημοσιεύσει τα βιβλία Maréchal absolu, Paradis noirs, La première pierre, που τιμήθηκε με το βραβείο Jean Giono 2013, Winter is Coming και το Voyage du canapé-lit.

 

ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

Δελτίο Τύπου | ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣ - ΤΟ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ του Johann Chapoutot

JOHANN CHAPOUTOT

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣ

ΤΟ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ

ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Μετάφραση : ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2021

Αριθμός σελίδων : 184, Τιμή : 14,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-478-6

O ΡΑΪΝΧΑΡΤ ΧΕΝ (1904-2000) αποτελεί το αρχέτυπο του διανοούμενου τεχνοκράτη στην υπηρεσία του Τρίτου Ράιχ. Ο νομικός αυτός ήταν γνωστός για τις ριζοσπαστικές του θέσεις, καθώς υποστήριζε τη σταδιακή κατάργηση του Κράτους και την αντικατάστασή του από μία «κοινότητα» η οποία καθοριζόταν από τη φυλή και τον «ζωτικό χώρο» της. Ως ανώτερος γραφειοκράτης των Ες Ες –με τη λήξη του πολέμου κατέχει το βαθμό του Oberführer (στρατηγού)– συμβάλλει στην ανάπτυξη της ναζιστικής θεωρίας μελετώντας την προσαρμογή των θεσμών για το επερχόμενο Μεγάλο Ράιχ : Ποιές δομές και ποιές μεταρρυθμίσεις θα ήταν απαραίτητες ; Μετά τον πόλεμο, ως πολίτης πλέον, ιδρύει στο Μπαντ Χάρτσμπουργκ μια σχολή διοίκησης επιχειρήσεων από την οποία, τις επόμενες δεκαετίες, θα περάσει η οικονομική και διοικητική ελίτ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας : περίπου 600.000 στελέχη των μεγαλύτερων γερμανικών εταιρειών, δίχως να συμψηφίσουμε τους 100.000 που παρακολούθησαν προγράμματα εξ αποστάσεως, διδάχθηκαν, χάρη στα σεμινάριά του και τα εγχειρίδια που εξέδιδε τακτικά, πώς να διοικούν το «ανθρώπινο δυναμικό» ή πιο συγκεκριμένα την ιεραρχική οργάνωση στόχων, για την επίτευξη των οποίων ήταν ελεύθερος ο παραγωγός να επιλέγει τα μέσα. Την ίδια πολιτική, δηλαδή, που ακολούθησε το Τρίτο Ράιχ για να επανοπλιστεί, να οδηγήσει στη λιμοκτονία τους σλαβικούς πληθυσμούς των ανατολικών χωρών και να εξολοθρεύσει τους Εβραίους. Με την πάροδο της δεκαετίας του 1980, άλλες μέθοδοι ήρθαν στο προσκήνιο (όπως η λιγότερο ιεραρχική ιαπωνική, για παράδειγμα ). Όμως ο ναζισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των θεωριών διοίκησης και ήταν μία από τις βάσεις του σύγχρονου μάνατζμεντ.

«Αυτό το μικρό βιβλίο του Γιοάν Σαπουτό, με υποδειγματική πνευματική αυστηρότητα, νηφάλια αλλά και ιδιαίτερα καυστική γραφή, πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο υποχρεωτικής ανάγνωσης και μελέτης σε όλες τις σχολές που αποκαλούνται σήμερα –με μεγάλη ευκολία– «μεγάλες» : Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (ΕΝΑ), Ανωτάτη Εμπορική Σχολή του Παρισιού (HEC), διάφορα εμπορικά και διοικητικά γραφεία. Με βάση τις θέσεις, που εξετάζονται λεπτομερώς, του υψηλόβαθμου αξιωματούχου των Ες Ες Ράινχαρτ Χεν, αλλά και άλλων εγκληματιών πολέμου, λιγότερο διακεκριμένων αλλά που στάθηκαν εξίσου τυχεροί μεταπολεμικά, το Ελεύθερος να υπακούς επανεξετάζει τις οργανωτικές αρχές του “Ράιχ των χιλίων ετών” και τη θέση τους μετά το 1945».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Γιοάν Σαπουτό είναι καθηγητής σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Ειδικός στη ναζιστική πολιτική σε θέματα πολιτισμού καθώς και στη σύγχρονη πολιτική και πολιτισμική ιστορία, είναι ο συγγραφέας μεταξύ άλλων των βιβλίων Ο εθνικοσοσιαλισμός και η αρχαιότητα (Πόλις, 2012 ), La Loi du sang. Penser et agir en nazi (Ο νόμος του αίματος. Ναζιστική σκέψη και πράξη, Gallimard, 2014), La Révolution culturelle nazie ( Η ναζιστική πολιτισμική επανάσταση, Gallimard, 2017).

Το Ελεύθερος να υπακούς είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο του.

Φωτογραφία εξωφύλλου:

Συγκέντρωση σε ένα εργοστάσιο πολεμικού υλικού στο Βερολίνο, Ιανουάριος 1944.

©Berliner Verlag / Getty Images / Ideal Image

Γερμανοί στρατιώτες της Λεγεώνας Κόνδωρ επιστρέφουν το 1939 από τον ισπανικό εμφύλιο 

σε κρουαζιερόπλοιο του ναζιστικού οργανισμού ψυχαγωγίας Kraft durch Freude (KdF).

Δελτίο Τύπου | Η ΣΑΓΗΝΗ ΤΟΥ ΠΙΑΝΟΥ - Ανθολόγηση κειμένων για το πιάνο

 

Η ΣΑΓΗΝΗ ΤΟΥ ΠΙΑΝΟΥ 

ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΑΝΟ

 

Επιλογή – σχολιασμός: CÉCILE BALAVOINE

Μετάφραση: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Οκτώβριος 2020

Αριθμός σελίδων : 144, Τιμή : 13,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-463-2

Δεν είναι απαραίτητο να μάθεις πώς παράγονται οι ήχοι – ένα άγγιγμα του πλήκτρου αρκεί και αυτό θα αρχίσει να τραγουδά. Τόσο απλά. Το πιάνο έχει αυτή την ιδιαιτερότητα σε σχέση με τα υπόλοιπα όργανα. Τα ογδονταοκτώ του πλήκτρα, ορατά με μια ματιά, προσφέρονται για τους άπειρους πιθανούς συνδυασμούς του μέλλοντος και του παρελθόντος της δυτικής μουσικής. Αύταρκες, επιβλητικό, μοναχικό, είναι το όργανο του βιρτουόζου και το εργαλείο του διευθυντή ορχήστρας, ικανό να συμπυκνώσει όλη την πολυπλοκότητα μιας όπερας ή συμφωνίας. Το πιάνο συναρπάζει, και όχι μόνο τους μουσικούς. Ο Ρουσσώ, ο Ντιντερό, ο Φλωμπέρ, ο Φοντάνε, όπως και ο Τολστόι, η Τζέην Ώστιν, ο Ζολά, η Ζωρζ Σαντ, ο Βερλαίν ή ο Προυστ έγραψαν για το πιάνο. Μουσικοί καὶ συνθέτες υπέκυψαν στον πειρασμό να γράψουν και εκείνοι. Πρώτα ο Μότσαρτ και ύστερα ο Μπερλιόζ, ο Ρόμπερτ και η Κλάρα Σούμαν, ο Λιστ και άλλοι. Όλος ο 19^ος αιώνας ανέπτυξε έναν στοχασμό γύρω από το νέο, ογκώδες, φλογερό και μαγικό όργανο. Ο 20^ος  αιώνας παραμένει γοητευμένος από αυτό, όπως μας δείχνουν τα κείμενα του Τόμας Μανν, του Βιάν, της Σαγκάν, της Κολέτ, της Ντυράς ή του Άλφρεντ Μπρέντελ. Όσο για τον 21^ο αιώνα, συγγραφείς όπως ο Εσενόζ και ο Μπαρνς διαιωνίζουν τον απόηχό του.

ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: WILLIAM CHASE, The Keynote, 1915.
Λάδι σε καμβά, 50.6 × 40.5 cm
Tate UK

 

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

   

Δελτίο τύπου | O AΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜOΣ του Pierre-André Taguieff

PIERRE-ANDRÉ TAGUIEFF

O AΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜOΣ

Μετάφραση: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2019

Αριθμός σελίδων : 168, Τιμή : 14,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-377-2

ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ του 19ου αιώνα η λέξη «αντισημιτισμός», στις περισσότερες χώρες της Δύσης, χρησιμοποιείται ως γενικός όρος που χαρακτηρίζει το σύνολο των αφηγήσεων, αναπαραστάσεων, δοξασιών, πρακτικών και θεσμικών μορφωμάτων των οποίων οι ιστορικές εκφάνσεις διακρίνονται από μια εχθρική στάση απέναντι στους Εβραίους, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους και στον τρόπο ζωής τους. Η εχθρότητα αυτή εκφράζεται κοινωνικά με διακρίσεις και διωγμούς που έχουν σκοπό τη διαπόμπευση ή τον εκφοβισμό των Εβραίων, προκειμένου να απομονωθούν η να εκδιωχθούν από έναν τόπο, και παίρνει διάφορες μορφές ως προς την ένταση, την ορατότητα στην κοινωνία και την ιδεολογική αποδοχή της. Συνήθως η εχθρότητα αυτή, στα άτομα που την εκφράζουν έμπρακτα, είναι ανάμεικτη με συναισθήματα φόβου η δυσπιστίας, μίσους, περιφρόνησης η αγανάκτησης, εμφανιζόμενα σε διαφορετικές αναλογίες.

Τα αντιεβραϊκά ιδεολογήματα αλλάζουν μορφή περνώντας από το ένα έθνος στο άλλο, από το ένα κοινωνικό η πολιτιστικό σύνολο στο άλλο. Σε αντίθεση με την κοινώς εννοούμενη σημασία του όρου, ο «αντισημιτισμός» είναι ένα φαινόμενο σύνθετο, πολυδιάστατο, πολυπαραγοντικό, ετερογενές και σε διαρκή εξέλιξη.

Ο τόμος αυτός παρουσιάζει ένα πλήρες και αποτελεσματικό πανόραμα, τεκμηριωμένο με επιχειρήματα, μιας έννοιας, δυστυχώς, περισσότερο επίκαιρης από ποτέ. Ο Πιέρ-Αντρέ Ταγκιέφ εξετάζει όλες τις εβραιοφοβίες για να δείξει πως βασίζονται σε εκ των υστέρων εξορθολογισμούς που έχουν στόχο τους να νομιμοποιήσουν αδικαιολόγητα μίση, φόβους και πάθη.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Αυτό που έχει επικρατήσει, γενικά και εσφαλμένα, να ονομάζουμε « αντισημιτισμό» η  «ιουδαιοφοβία» θα μπορούσε πιο απλά να οριστεί, υπό την οπτική των θυμάτων, ως το σύνολο των βιαιοπραγιών που υπέστησαν οι Εβραίοι στη διάρκεια της ιστορίας τους, λαμβάνοντας υπ’ όψιν όχι μόνο τη φυσική βία αλλά και τη συμβολική. Η ύπαρξη θυμάτων μεταξύ των Εβραίων, όμως, προϋποθέτει και την ύπαρξη εχθρών, των «δημίων», που οι προθέσεις και οι ενέργειές τους, το ίδιο άστοχα, μπορούν να χαρακτηριστούν «αντισημιτικές» – ο χαρακτηρισμός είναι άστοχος γιατί τα θύματα των «αντισημιτών» δεν είναι, γενικά, οι «Σημίτες» αλλά οι «Εβραίοι».

Για τους περισσότερους Γερμανούς και Αυστριακούς ρατσιστές, αυτό που έμοιαζε να αποτελεί το ανησυχητικότερο και απειλητικότερο στοιχείο των Εβραίων πλέον δεν ήταν οι διαφορές αλλά οι ομοιότητες. [...] Στον πυρήνα του σύγχρονου θρησκευτικού αντιιουδαϊσμού και του πολιτικού αντισημιτισμού βρίσκουμε έναν φόβο βαθύτερο από το φόβο του άλλου: το φόβο του ομοίου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΠΙEΡ-AΝΤΡE ΤΑΓΚΙEΦ είναι κοινωνιολόγος, πολιτικός αναλυτής, ιστορικός των ιδεών και διευθυντής ερευνών του CNRS. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου Η εκδίκηση του εθνικισμού (2015), καθώς και πολλών άλλων μελετών, και επιμελητής του Ιστορικού και κριτικού λεξικού του ρατσισμού (2013).

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ

Μάρτιος 2019, για την παρούσα έκδοση

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΕΙΡΑ

Δελτίο τύπου | Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΜΩΝ της Anne-Clementine Larroque

ANNE-CLEMENTINE LARROQUE

Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΜΩΝ

Μετάφραση: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2019

Αριθμός σελίδων : 160, Τιμή : 14,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-380-2

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ μέχρι το ISIS και από τους Ουιγούρους αυτονομιστές της Κίνας μέχρι τους ισλαμιστές της Ινδονησίας αλλά και της Γαλλίας, της Αγγλίας και των ΗΠΑ, το ωστικό κύμα του ισλαμισμού προκαλεί συζητήσεις σε όλο τον κόσμο. Αν και η τζιχαντιστική τρομοκρατία βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των ανησυχιών, ο ισλαμισμός δεν περιορίζεται σε αυτήν: Από το 2011, ισλαμιστικές οργανώσεις έχουν κατακτήσει με δημοκρατικά μέσα την εξουσία σε διάφορα κράτη: Τουρκία, Τυνησία, Μαρόκο και για ένα διάστημα στην Αίγυπτο.

Με λίγα λόγια, ο ισλαμισμός, είτε είναι πολιτικός είτε τρομοκρατικός είτε ιεραποστολικός, εξαπλώνεται. Η ύπαρξη, ωστόσο, μιας ισλαμιστικής διεθνούς αποτελεί χίμαιρα. Είναι απαραίτητο να λάβουμε υπ' όψιν την πολυφωνία των ισλαμισμών αν θέλουμε να τους κατανοήσουμε.

Το βιβλίο εξετάζει την προέλευση και τις βάσεις των σουννιτικών και σιιτικών ισλαμιστικών θεωριών παρέχοντας το αναγκαίο υπόβαθρο, για οποιαδήποτε σκέψη πάνω στο θέμα. Μας δείχνει πώς η κατανόηση των σημερινών εκφάνσεων του ισλαμισμού απαιτεί τη γεωγραφικά και πολιτικά εστιασμένη μελέτη του κάθε κινήματος.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ώς τους ευσεβείς σαλαφιστές και από τους αυτονομιστές Ουιγούρους της Κίνας μέχρι το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε, από τα ισλαμιστικά κινήματα των Φιλιππίνων και της Ινδονησίας μέχρι εκείνα της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ, αυτό που σήμερα δηλώνει η λέξη «ισλαμισμός» είναι ένα σύνθετο φαινόμενο το οποίο όμως απαιτεί την προσοχή μας. Ιδίως όταν διαπιστώνουμε, σε όλη την υφήλιο, ότι μετά τις αραβικές επαναστάσεις που από το 2011 συγκλόνισαν τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, τα ισλαμιστικά κινήματα αποτελούν τις νέες γραμμές ισχύος που αναφαίνονται στον μουσουλμανικό κόσμο. Αυτά τα ισλαμιστικά κινήματα ωστόσο υπήρχαν και πριν από την «Αραβική Άνοιξη». Η πολιτική δράση τους ήταν γνωστή από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν ξέσπασε η Ιρανική επανάσταση και κηρύχθηκε ο Σοβιετοαφγανικός πόλεμος. Το ωστικό κύμα του ισλαμισμού, που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συχνά συγχέουν με τον τζιχαντισμό και την τρομοκρατία, όπως είναι φυσικό, συζητιέται σε όλο τον κόσμο, παραμένει όμως μια άγνωστη εν πολλοίς πραγματικότητα.

Η Anne-Clementine Larroque είναι ιστορικός και λέκτορας πολιτικών επιστημών.

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ

Μάρτιος 2019, για την παρούσα έκδοση

ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΕΙΡΑ

Δελτίο τύπου | O « ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ » ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ― ΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΚΙΑΤΟ της Etel Adnan

ETEL ADNAN

O « ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ » ΚΟΣΜΟΣ

ΤΟΥ

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ

―

ΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΚΙΑΤΟ

Μεταφράσεις:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ και ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΚΕΤΣΙΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάρτιος 2019

Αριθμός σελίδων : 48, Τιμή : 8,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-379-6

Οι μέθοδοι εργασίας που ακολουθεί είναι ολωσδιόλου δικές του επειδή και η αντίληψή του για το θέατρο είναι μοναδική : Ο Τερζόπουλος δεν πορεύεται με γνώμονα τη θεωρία, αλλά σύμφωνα με το ένστικτο και την πρακτική. Οι θεωρίες του λειτουργούν έμμεσα, είναι εύκαμπτες, ανοιχτές στην αναπροσαρμογή και στην αλλαγή. [...]

ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΣΥΜΠΤΩΣΗ βρέθηκα προσκεκλημένη στο διεθνές φεστιβάλ σύγχρονου θεάτρου των Δελφών το 2004. Κατά γενική ομολογία, η σύμπτωση ενεργεί πάντα σωστά. [...] Έχω ένα πάθος για την Ελλάδα. Κυρίως έναν προβληματισμό, που σπανίως συνδέεται άμεσα με την οικογενειακή μου ιστορία. Με γοητεύει απεριόριστα η υλικότητα της χώρας αυτής. Η γήινη πλευρά της, η φυσική παρουσία της, η ακραία ιδιαιτερότητα του φωτός της, της πέτρας της, και η αδιάκοπη παρουσία, η επιμονή της θάλασσας, που η αλμύρα της μένει στο στόμα μου.

Η ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ έχει στενή σχέση με το σύγχρονο θέατρο. Έχει συνεργαστεί σε κείμενα με τον Bob Wilson και τον Heiner Müller και έχει στενή συνεργασία με τον Τερζόπουλο και το Θέατρο Άττις, όπου έχουν παρασταθεί κείμενά της.

Το παρόν τομίδιο συγκεντρώνει δύο κείμενα : Ένα σπουδαίο θεατρολογικό κείμενο, που πρωτοδημοσιεύτηκε στη Γερμανία, για τον «ελληνικό» κόσμο του Θ. Τερζόπουλου και τη σχέση του με την αρχαία τραγωδία · και ένα για την επιστροφή της στην Ελλάδα και τις εμπειρίες της στους Δελφούς και στο Κιάτο, όπου ανακάλυψε ξανά τη μητρική της γλώσσα, το ελληνικό τοπίο, τους ιερούς τόπους και την αρχαία ελληνική τραγωδία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ γεννήθηκε το 1925 και μεγάλωσε στη Βηρυτό του Λιβάνου. Η μητέρα της ήταν Ελληνίδα από τη Σμύρνη και ο πατέρας της υψηλόβαθμος Οθωμανός αξιωματούχος από τη Δαμασκό. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη, το Μπέρκλεϋ και το Χάρβαρντ.

Από το 1958 έως το 1972 δίδαξε φιλοσοφία. Έγινε ζωγράφος. Χάρη στη συμμετοχή της στο κίνημα των ποιητών ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, άρχισε να γράφει ποιήματα και έγινε, σύμφωνα με τα λόγια της, « μια Αμερικανίδα ποιήτρια». Το 1972 επέστρεψε στη Βηρυτό και εργάστηκε ως πολιτιστική συντάκτρια. Έμεινε στον Λίβανο ως το 1976.

Το 1978 το πεζογράφημά της Sitt Marie Rose δημοσιεύθηκε στο Παρίσι από τις Éditions des Femmes. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Καλιφόρνια. Ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί από σύγχρονους συνθέτες και έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ. Έργα της για το θέατρο έχουν σκηνοθετηθεί σε όλο τον κόσμο.

Μεταξύ άλλων, έγραψε για τον Αμερικανό σκηνοθέτη Bob Wilson το γαλλικό κείμενο της πολύγλωσσης όπερας CIVIL warS . Το ποίημά της Τζενίν διασκευάστηκε και παρουσιάστηκε στο Θέατρο Άττις, στην Αθήνα, το 2005. Έργο της βασισμένο στο ποίημα To Be In a Time of War, με κείμενα του Heiner Müller, παραστάθηκε στο Forum Freies Theater στο Ντύσσελντορφ, το Βερολίνο και τη Βηρυτό το 2011. Συμμετείχε με το εικαστικό της έργο στη 13η documenta, στό Κάσσελ της Γερμανίας, το 2012. Το 2016 παρουσιάστηκε αναδρομική έκθεση του έργου της στο Institut du monde arabe στο Παρίσι. Στη 14η documenta, στην Αθήνα, το 2017, στο πλαίσιο του προγράμματος κινηματογραφικών ταινιών με τίτλο «Κείμενα», παρουσιάστηκε από την ΕΡΤ2 το ντοκυμαντέρ Ισμύρνα ( Ismyrna / Ismyrne ), σε σκηνοθεσία Ιωάννας Χατζηθωμά ( Joana Hadjithomas ) και Khalil Joreige, όπου η σκηνοθέτις συνομιλεί με την Ετέλ Αντνάν για την κοινή τους καταγωγή από τη Σμύρνη.

Οι σημαντικότερες διακρίσεις της περιλαμβάνουν : Βραβείο France - Pays Arabes για το Sitt Marie Rose (1977 )· Arab American Book Award για το σύνολο του έργου της και PEN Oakland Award για το Master of the Eclipse (2010) · California Book Award for Poetry για τη συλλογή Sea and Fog και Lambda Literary Award για το σύνολο του έργου της ως ομοφυλόφιλης συγγραφέως (2013). Το 2014 χρίστηκε Ιππότης των Γραμμάτων και των Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της Γράφοντας σε μια ξένη γλώσσα (2016), Το τίμημα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε για τον έρωτα (2016) και Σχετικά με το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (2017).

ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ : ETEL ADNAN

Χωρίς τίτλο, 1983 -1986. Λάδι σε καμβά,

20 x 25 εκ. Ιδιωτική συλλογή

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ETEL ADNAN ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

         

Δελτίο τύπου | Η ΣΑΓΗΝΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ - Ανθολόγηση κειμένων για την αρχιτεκτονική

Η ΣΑΓΗΝΗ

ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ

ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Επιλογή – σχολιασμός: SANDRINE FILLIPETTI

Μετάφραση: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάρτιος 2019

Αριθμός σελίδων : 144, Τιμή : 13,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-367-3

Οι κατοικίες και όλα τα κτίρια αμιλλώνται μεταξύ τους ως προς τη λειτουργικότητα και τη μεγαλοπρέπεια τους, αποκρυσταλλώνουν όμως εξίσου και τα ανθρώπινα πάθη. Αυτή η ανθολογία κειμένων για την αρχιτεκτονική δεν έχει σκοπό να αμφισβητήσει τις δηλωμένες προθέσεις τους ούτε να καταστεί ευρετήριο αρχιτεκτονικών στυλ και τάσεων. Δεν αντιπαραθέτει θεωρίες ούτε αποτελεί πραγματεία περί αναλογιών η παρουσίαση των νέων δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογική εξέλιξη. Θέλει να αποτίσει φόρο τιμής, μέσω μιας ποικιλίας μαρτυριών, σε έναν κλάδο που επιβάλλεται με τα έργα στο βλέμμα μας. Το βιβλίο προτείνει έναν γενικότερο στοχασμό δομημένο γύρω από προσωπικές εντυπώσεις –χωρίς να παραλείψουμε και κάποια εμβληματικά κείμενα που αφορούν ονειρικά και φανταστικά κτίρια–, ευνοώντας μια ποικιλία τόνων και χρωματισμών, έναντι των στείρων δογματικών παρουσιάσεων, ακολουθώντας, θα μπορούσαμε να πούμε, τον Ρώσο ποιητή Ossip Mandelstam στην επιθυμία του να ακούσει «τον αχό και τη γέννηση της εποχής».

Δίνεται λοιπόν εδώ ο λόγος σε μερικούς από εκείνους που συνέβαλαν στη δημιουργία των χώρων στους οποίους έχει σφυρηλατηθεί η ιστορία του ανθρώπου. Και από το πολυφωνικό τραγούδι τους κάποιοι ακούγονται πιο δυνατά από άλλους: Leon Battista Alberti, Alvar Aalto, Walter Gropius, G.E. Haussmann, Victor Hugo, Friedensreich Hundertwasser, Alfred Kubin, Adolf Loos, Lewis Mumford, Le Corbusier, Christian de Portzamparc, Jean Prouvé, Camillo Sitte, Viollet-le-Duc, Frank Lloyd Wright, Hassan Fatih, Renzo Piano...

Στη ίδια σειρά κυκλοφορεί 

Η ΣΑΓΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ – Ανθολόγηση κειμένων για το μαύρο χρώμα

Ετοιμάζεται

Η ΣΑΓΗΝΗ ΤΟΥ ΠΙΑΝΟΥ

Δελτίο τύπου | Η ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ του Freddy Decreus

FREDDY DECREUS

Η ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΤΟΥ

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΕΤAΦΡAΣΗ : ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2016

Κείμενο: 376 σελ., Φωτογραφίες: 24 σελ.

Τιμή : 21,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-250-8

Η τελετουργία στο θέατρο του Θεόδωρου Τερζόπουλου αφηγείται την ιστορία του αθηναϊκού θεάτρου Άττις και του τρόπου με τον οποίο ο ιδρυτής και διευθυντής του Θεόδωρος Τερζόπουλος εισάγει στη σκηνή μια βιοενεργειακή εκδοχή του σώματος, σε μια προσπάθεια αναθεώρησης και επανεκτίμησης του τί σημαίνει σήμερα όχι μόνο να έχεις σώμα αλλά και να είσαι, ολοκληρωτικά, σώμα. Με αφετηρία την – ιστορική – πρώτη παραγωγή των Βακχών, που συγκλόνισε το κοινό το 1986, ο Τερζόπουλος εφαρμόζει τη μέθοδό του σε έναν μεγάλο αριθμό αρχαιοελληνικών τραγωδιών αλλά και στα πλέον ετερογενή ποιητικά κείμενα, που

όλα τους έχουν να κάνουν με το υπαρξιακό πρόβλημα της διαμονής μας στον προθάλαμο του θανάτου. Ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο για πάνω από τριάντα χρόνια, ποτέ δεν κουράστηκε να διερευνά και να συζητά τα ιδεολογικά οράματα του ανθρώπου και την ιστορία τους, θέση που τον ανάγκασε να αντιμετωπίσει με αταλάντευτη προσοχή τον τρόπο που επενδύονται οι προσωπικές και συλλογικές πεποιθήσεις στους παλαιότερους και νεότερους μύθους. Εν τέλει, έχουμε να κάνουμε με έναν φιλόσοφο και μεγάλο ανθρωπιστή, ο οποίος εστιάζει στη συνάντηση με τον Άλλο, στον οποίο αναγνωρίζει τον ίδιο του τον εαυτό, σε κάθε γωνιά του κόσμου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο FREDDY DECREUS γεννήθηκε το 1949. Απόφοιτος κλασικής φιλολογίας (1967-1971), ξεκίνησε το 1981 να εργάζεται ως επίκουρος καθηγητής και στη συνέχεια απέκτησε μόνιμη έδρα στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, διδάσκοντας λατινικά, θεωρία της λογοτεχνίας, μυθολογία, συγκριτική λογοτεχνία και ιστορία του θεάτρου ( με κύριο αντικείμενο το τελετουργικό θέατρο ). Συνεργάστηκε επίσης με το Τμήμα Εκπαίδευσης Διδακτικού Προσωπικού για την παιδαγωγική κατάρτιση των κλασικιστών του Πανεπιστημίου της Γάνδης (λατινικά / αρχαία ελληνικά). Παράλληλα, απέκτησε πτυχίο Ανατολικοευρωπαϊκών Γλωσσών και Πολιτιστικών Σπουδών (1969-1970).

Κάποιες από τις πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις του είναι οι εξής : Μεταποικιακές προσεγγίσεις του τραγικού (2004), Η δραματοποίηση του κωμικού στο αραβικό θέατρο : Πολιτιστική κληρονομιά, δυτικά πρότυπα, μεταποικιακή υβριδικότητα ( 2005), Τελετουργικό θέατρο (2009), Μυθολογία (2009) και Η υποδοχή των κλασικών (2010). Τις τελευταίες δεκαετίες συμμετείχε στα Θερινά Σχολεία Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ( Επίδαυρος / Λαύριο / Αθήνα) που επιμελείται ο καθηγητής Πλάτων Μαυρομούστακος ( Πανεπιστήμιο Αθηνών ) και στα Συμπόσια Αρχαίου Ελληνικού Δράματος του Κυπριακού Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (Δρούσια /Λευκωσία ). Σήμερα το ενδιαφέρον του είναι επικεντρωμένο στη δουλειά της θεατρικής ομάδας Societas Rafaello Sanzio της Ιταλίας καθώς και στο τελετουργικό θέατρο του Θεόδωρου Τερζόπουλου.

Όταν συνταξιοδοτήθηκε το 2010, ίδρυσε, με τη σύζυγό του Gina d’Harte, μια σχολή στις Κανάριες Νήσους για τη μελέτη των σωματικών επιδράσεων της ψυχοθεραπείας και ψυχοενεργητικής.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

JOHANNA WEBER, Από την παράσταση

Βάκχες του Ευριπίδη, Ταϊπέι, 2016.

ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ