Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

Παρουσίαση βιβλίου | Ο ΚΑΤΑΔΕΣΜΟΣ του Θωμά Κοροβίνη στις ταράτσες της "Άγρας"

Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ σας προσκαλούν
σε μια παρουσίαση του νέου βιβλίου
του συγγραφέα-τραγουδοποιού

ΘΩΜΑ ΚΟΡΟΒΙΝΗ
Ο ΚΑΤΑΔΕΣΜΟΣ
ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑ

που θα πραγματοποιηθεί
στις ταράτσες των Εκδόσεων ΑΓΡΑ
(Ζωοδόχου Πηγής 99, Εξάρχεια)
την Δευτέρα 30 Μαΐου και ώρα 8.30 μ.μ.

Ομιλητές:
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ, δημοσιογράφος – κριτικός λογοτεχνίας
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΗΜΕΡΗΣ, κριτικός λογοτεχνίας
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΑΪΝΗΣ, φιλόλογος, κριτικός και μελετητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας

Αποσπάσματα θα διαβάσουν η ηθοποιός ΝΕΝΑ ΜΕΝΤΗ και ο συγγραφέας.


ΚΑΤΑΔΕΣΜΟΣ: Μαγική ενέργεια πού έχει σκοπό να βλάψει κάποιον ή να αποτρέψει κάποιο κακό. είδος κατάρας.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Ο Κατάδεσμος είναι ο σπαρταριστός μονόλογος μιας γυναίκας απ' τη Θεσσαλονίκη, που ύστερα από αρκετές δεκαετίες τυραννικής έγγαμης ζωής εκρήγνυται σ' ένα σπαρακτικό και σαρκαστικό ξέσπασμα, στήνοντας απέναντί της τον σύζυγό της, στην προσωπικότητα του οποίου αποδίδει τα χειρότερα αντρικά ελαττώματα καθώς και ποικίλες άλλες παραδοξότητες. Στο λόγο της Ζηνοβίας, που έχει ύφος αποτροπιαστικό ενώ παράλληλα λειτουργεί ως αυτοκάθαρση, σκιαγραφείται στην ακραία της εκδοχή η χειρότερη εικόνα του σύγχρονου Έλληνα μέσα από συμβιβασμούς, ιδιοτελείς επιλογές, φαλλοκρατικές εμμονές, ακραίες ερωτικές προτιμήσεις και μια απόλυτα αμοραλιστική συμπεριφορά.

Απόσπασμα από το βιβλίο:
Εγώ ήμουνα για ντόλτσε βίτα, και τέτοια ζωή μου έταξες, μπαγλαμά, και τύπε αφερέγγυε, άφραγκε τενεκέ. Αλλά η ανάγκη το'φερε, πώς θα ζούσαμε; Εσύ κοίταζες πώς να βολέψεις τα πάθη σου τα αμαρτωλά, τα ασίγαστα, πουτανολαγνεία, πουρομανία, αρσενοκοιτία, γιδολατρία, χώρια η τραγοβασία, εξεζητημένη εκδοχή του τελευταίου. Γαμώ την απληστία σου, λέω. Που μου αράζεις νυχτοήμερα στην πολυθρονάρα κι αφοσιώνεσαι στις σαχλαμπούχλες του χαζόκουτου.
Ώσπου έσκασε η χολή μου προχτές και σε έκραξα, πολυακόρεστε κεκραγμένε. Τί ψωλοκοπανάς, βρε άχρηστο υποκείμενο, σήκω απ' τη θέση σου, σε βαρέθηκα πια, τεμπέλ αγά! Και τί μου γυρνάς;  ̶ Άιντε φύγε από  δώ, μωρή Νύμφω! Ώστε Νύμφω, ε; Κάλλιο νυμφομανής παρά εριφιομανής, πανύβλακα!



ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ: Ζωοδόχου Πηγής 99, 114 73 Αθήνα, τηλ. 210.7011.461 www.agra.gr

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Δελτίο τύπου | ΒΕΡΟΛΙΝΕΖΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ του Joseph Roth


JOSEPH ROTH

ΒΕΡΟΛΙΝΕΖΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ

Μετάφραση: ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ
Εισαγωγή: MICHAEL HOFMANN

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάιος 2016
Αριθμός σελίδων: 288, Τιμή: 16,00 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-218-8

Μαζί με την έκδοση διατίθεται δίφυλλο σε ειδικό χαρτί
με το τελευταίο κείμενο που έγραψε ο Γιόζεφ Ροτ
στις 22 Μαΐου 1939, λίγες μέρες πριν από τον θάνατό του,
με τίτλο Η ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΓΚΑΙΤΕ ΣΤΟ ΜΠΟΥΧΕΝΒΑΛΝΤ.



Το βιβλίο αυτό προσφέρει μεγάλη απόλαυση χωρίς να καταφεύγει σε ψευ­δείς εντυπώσεις ή προκατασκευασμένες σκέψεις. Θα μπορούσα να παρα­θέσω ξεχωριστά κάθε φράση του για να εκθειάσω την αστείρευτη διαύγειά του, την ακαταμάχητη γοητεία του και την αδιατάραχτη συνοχή του.
̶  JEFFREY EUGENIDES, New York Times

Το 1920, ο ΓΙΟΖΕΦ ΡΟΤ, ο πιο διάσημος γερμανόφωνος ανταποκριτής της εποχής του, έφτασε στο Βερολίνο. Τα άρθρα του για αυτό επηρέασαν μια ολόκληρη γενιά συγγραφέων, ανάμεσά τους και τον Τόμας Μανν. Αντηχούν τους βίαιους κοινωνικούς και πολιτικούς παροξυσμούς που αδιάκοπα απειλούσαν την εύθραυστη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Ο Ροτ κινήθηκε πίσω από το παραπέτασμα της πιο ξακουστής μητρόπο­λης της εποχής της τζαζ, όπως δεν έκανε κανένας άλλος Γερμανός συγγρα­φέας της εποχής του. Έγινε ο χρονικογράφος της ζωής των κατοίκων της που ήταν ξεχασμένοι από όλους: ανάπηροι του Πρώτου Παγκόσμιου πολέ­μου, Εβραίοι μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη που κατέκλυζαν την πόλη, άστεγοι στα άσυλα, αστοί στα δημόσια λουτρά, όλα τα ανώνυμα πτώ­ματα στα νεκροτομεία, ενώ ταυτόχρονα περιέγραψε τις πιο φαντασμαγορικές όψεις της πρωτεύουσας, τους δημόσιους κήπους και τις μεικτές πισίνες, τα τρένα και τα τραμ, τους ουρανοξύστες και την αναδυόμενη βιομηχανία του θεάματος. Αντιλήφθηκε από τους πρώτους τη διαφαινόμενη απειλή του ναζιστικού κόμματος, που τελικά θα τον οδηγήσει στην αναγκαστική υπερορία. Γι’ αυτό είχε βαλθεί να χαρτογραφήσει το τοπίο της ηθικής χρεοκοπίας και της απατηλής ομορφιάς της πόλης και να μας δώσει ένα απαράμιλλο πορ­τραίτο της σε μια στιγμή κομβική για την ιστορία της.
Ο Ροτ έπιασε το σφυγμό της Ευρώπης αυτών των αβέβαιων ημερών που προηγήθηκαν της μεγάλης κατάρρευσης μιας ηπείρου και του χαμού ενός ολόκληρου πολιτισμού.
Το τελευταίο συγκλονιστικό κείμενο, «Το Auto-da-fé του πνεύματος», γραμμένο το 1933, μιλάει ακριβώς για το κάψιμο των βιβλίων από τους Ναζί έξω από το Ράιχσταγκ και την τραγική θέση των συγγραφέων που καταργήθηκε το έργο τους στη μητρική τους γλώσσα.



Ο Ροτ ήταν ο ποιητής της ζωής στους δρόμους του Βερολίνου τη δεκαετία του 1920. Μιας πόλης που έσφυζε από κό­σμο και παλμό, σε μια περίοδο όμως παρακμής. Ο Ροτ περιπλανιόταν κατα­γράφοντας τις ιδιομορφίες της, χωρίς συναισθηματισμούς, σαν κινηματογρα­φική κάμερα. Αυτά τα φιλοσοφικά, προ­κλητικά και συχνά φανταστικά, δοκιμιακού χαρακτήρα δημοσιογραφικά άρθρα του μας δίνουν μια ιδέα για το υψηλό επίπεδο του πολιτισμού της Βαϊμάρης, αφού δημοσιεύονταν σε εφημερίδες της εποχής. Η αγάπη του Ροτ για την κατα­γραφή των ασήμαντων λεπτομερειών της καθημερινής ζωής μεταμορφώνει συχνά το βιβλίο αυτό σε ένα εξαιρετι­κό υπαρξιακό μυθιστόρημα... προσφέροντάς μας τις αστείρευτες πνευματικές δυνάμεις του συγγραφέα.
 ̶  CLARE HARMAN, Scotsman

Aν αναζητήσουμε το αντίστοιχο του Ρoτ στην αγγλική πεζογραφία, οδηγούμαστε κατευθείαν στον Τζωρτζ Όργουελ... Τα σχόλιά του είναι πολιτικά και πολι­τιστικά δελτία της εποχής του. Συλλαμ­βάνει το καθημερινό παράλληλα με τις τάσεις και τις διαθέσεις που διαμορφώ­νουν την Ιστορία. Αυτό που τον καθιστά μοναδικό, πέρα από την ακριβή, οξυδερκή και συχνά λυρική γραφή του, είναι η συναίσθησή του προς τους αν­θρώπους που χάνουν το δρόμο τους. Έχουμε το προνόμιο να παρακολουθούμε έναν καλλιτέχνη σε ώρα δημι­ουργίας -και ο Ροτ ήταν καλλιτέχνης- και ταυτόχρονα έναν αυτόπτη μάρτυρα της Ιστορίας, που εκτυλίσσεται εκείνη τη στιγμή μπροστά του.
̶   EILEEN BATTERSBY, Irish Times

Αυτά τα άρθρα είναι εξαιρετικά γραμμένα, κάθε περιεκτική σκηνή αποκαλύπτει μια φρέσκια οπτική της μοντέρνας ζωής που αναβλύζει από το χάος της Γερμανίας της Βαϊμάρης... Δεν υπάρ­χει σελίδα σε αυτό το βιβλίο που να μη θέλεις να διαβάσεις κάποια πρότασή της δυνατά.
̶  MAURICE WALSH, New Statesman

Το βιβλίο αυτό είναι μια απόδειξη ότι είναι εξαιρετικός και πρωτότυπος ως δημοσιογράφος όσο και ως μυθιστοριογράφος, διεισδύοντας με το βλέμμα και την ακοή του εκεί όπου λιγότερο σημαν­τικοί συγγραφείς δεν θα τολμούσαν πο­τέ να μπουν.

̶  Sunday Times



ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ JOSEPH ROTH ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ


Δελτίο τύπου | ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ της Etel Adnan


ETEL ADNAN

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ
ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ
ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΟΥΜΕ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Μετάφραση: ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάιος 2016
Αριθμός σελίδων: 40, Τιμή: 8,00 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-219-5
 

Κυκλοφορούν ταυτόχρονα από τις Εκδόσεις ΑΓΡΑ δύο εξαιρετικά κείμενα της σπουδαίας συγγραφέως και ζωγράφου ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ :
1)      Το τίμημα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε για τον έρωτα

« Ο έρωτας γεννιέται μαζί με την αντίληψη της καμπύλης μιας πλάτης, του μήκους ενός φρυδιού, με το σκάσιμο ενός χαμό­γελου. “Συμβαίνει!” Η παρουσία ενός άλλου πλάσματος κινη­τοποιεί την προσοχή, τις αισθήσεις. [...] Η φαντασία αναλαμ­βάνει αυτή την πραγματικότητα κι αρχίζει να χτίζει φαντασιώσεις, όνειρα, σχέδια... Δημιουργεί τη δική της ανάγκη, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις περικλείει ολόκληρη τη ζωή. Γίνεται η φωνή εκείνη μέσα στη νύχτα που σου λέει «σ' αγαπώ», αποστα­θεροποιώντας συθέμελα την ύπαρξή σου. Τέλος, εκτείνεται μέχρι τις σφαίρες εκείνες όπου αρχίζεις να διερωτάσαι για ολόκληρο το Σύμπαν εξημερώνει τη σκέψη και τελικά γίνεται εθισμός. Τότε, στις τραγικότερες περιπτώσεις, βυθίζεται στην άβυσσο, εκεί όπου αντηχούν κραυγές οδύνης, εκεί όπου οι εραστές χάνουν κάθε αίσθηση του χώρου και της πραγματικότητας. Σε τέτοιες στιγμές ένας ποιητής θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ο έρωτας αλλάζει τη ροή του χρόνου.
Αυτή η κατάσταση του ερωτευμένου είναι μια άβολη κατά­σταση: είναι ασταθής, ανοιχτή σε όλους τους ανέμους, σχεδόν παράλογη. Εύκολα προκαλεί μια αίσθηση τρόμου, γίνεται εμμονή.
» Αυτό συμβαίνει όταν αυξάνουν οι χτύποι της καρδιάς, και κάποιος σβήνει τα φώτα, ξαπλώνει πλάι σε ένα άλλο σώμα και βυθίζεται σε ένα είδος απελπισμένης ευδαιμονίας.
Όταν κανείς ερωτεύεται γίνεται παιδί: τεντώνει το λαιμό του κι ακούει ένα τραγούδι που δεν προορίζεται να τραγουδηθεί. Μένει άναυδος. Ωστόσο ολοένα και πληθαίνουν όλοι εκείνοι που δεν θα ρισκάρουν τη ζωή τους για τη στιγμή αυτή. Δεν θα ρισκάρουν ούτε και πολύ λιγότερα, δεν θα κάνουν το παραμικρό. Φοβούνται, αισθάνονται καλύτερα μέσα στη μετριότητά τους. Τους καταλα­βαίνουμε : ο έρωτας σε όλες του τις μορφές είναι το σημαν­τικότερο πράγμα με το οποίο ερχόμαστε ποτέ αντιμέτωποι, αλλά επίσης και το πιο επικίνδυνο, το πιο απρόβλεπτο, το πιο ενοχλη­τικό. Όμως είναι και ο μοναδικός τρόπος σωτηρίας που γνω­ρίζουμε».

Η ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ γεννήθηκε το 1925 και μεγάλωσε στη Βηρυτό του Λιβάνου. Η μητέρα της ήταν Ελληνίδα από τη Σμύρνη και ο πατέρας της υψηλόβαθμος Οθω­μανός αξιωματούχος από τη Δαμασκό. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη, το Μπέρκλεϋ και το Χάρβαρντ. Από το 1958 έως το 1972 δίδαξε φιλοσοφία. Έγινε ζω­γράφος. Χάρη στη συμμετοχή της στο κί­νημα των ποιητών ενάντια στον πόλεμο τού Βιετνάμ, άρχισε να γράφει ποιήματα και έγινε, σύμφωνα με τα λόγια της, « μια Α­μερικανίδα ποιήτρια ». Το 1972 επέστρεψε στη Βηρυτό και εργάστηκε ως πολιτιστική συντάκτρια. Έμεινε στον Λίβανο ως το 1976. Το 1977 το πεζογράφημά της Sitt Marie-Rose δημοσιεύτηκε στο Παρίσι. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Καλιφόρνια. Ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί από σύγ­χρονους συνθέτες και έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ. Έργα της για το θέα­τρο έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο. Μεταξύ άλλων, έγραψε για τον Αμερικανό σκηνοθέτη Bob Wilson το γαλλικό κείμε­νο της πολύγλωσσης όπεράς του CIVIL warS, το 1985. Το ποίημά της Τζενίν δια­σκευάστηκε και παρουσιάστηκε στο Θέα­τρο Άττις, στην Αθήνα το 2005. Έργο της βασισμένο στο ποίημα To Be In a Time of War, με κείμενα του Heiner Müller, πα­ραστάθηκε στο Forum Freies Theater στο Ντύσσελντορφ, το Βερολίνο και τη Βηρυτό το 2011. Συμμετείχε με το εικαστικό της έργο στη 13η documenta, στο Κάσσελ της Γερμανίας το 2012.
Οι σημαντικότερες διακρίσεις της περι­λαμβάνουν: Βραβείο France-Pays Arabes για το Sitt Marie Rose (1977)· Arab Ame­rican Book Award για το σύνολο του έρ­γου της και PEN Oakland Award για το Master of the Eclipse (2010)· California Book Award for Poetry για τη συλλογή Sea and Fog και Lambda Literary Award για το σύνολο του έργου της ως ομοφυλόφιλης συγγραφέως (2013). Το 2014 αναγορεύ­τηκε Ιππότης των Γραμμάτων και των Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο της Γράφοντας σε μια ξένη γλώσσα.


ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ETEL ADNAN
Χωρίς τίτλο, 2014. Λάδι σε καμβά. 24x30 εκ. Courtesy of Galerie Lelong.
Φωτογραφία: Fabrice Gibert.


Δελτίο τύπου | ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ της Etel Adnan


ETEL ADNAN


ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ
ΣΕ ΜΙΑ ΞΕΝΗ
ΓΛΩΣΣΑ


Μετάφραση: ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΚΕΤΣΙΟΥ
Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάιος 2016
Αριθμός σελίδων: 48, Τιμή: 8,00 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-220-1




Κυκλοφορούν ταυτόχρονα από τις Εκδόσεις ΑΓΡΑ δύο εξαιρετικά κείμενα της σπουδαίας συγγραφέως και ζωγράφου ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ :
1)      Γράφοντας σε μια ξένη γλώσσα
2)      Το τίμημα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε για τον έρωτα

« Οι γλώσσες ξεκινούν από το σπίτι. Θα αρχίσω λοιπόν να διηγούμαι πώς από την παιδική μου ηλικία βρέθηκα ανάμεσα σε πολλές γλώσσες και πώς μπόρεσε να με αγγίξει η χρήση των γλωσσών που κανονικά δεν θα έπρεπε να μιλάω ή να χρησιμοποιώ για να γράφω ποίηση. Θα δώσω κάποιες πληροφορίες σχετικές με την οικογένειά μου και τα μπερδέματά της με το θέμα.
» Η μητέρα μου ήταν Ελληνίδα, Σμυρνιά, όταν η Σμύρνη πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο ήταν κατά κύριο λόγο ελλη­νική πόλη, μια ελληνόφωνη κοινότητα μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο πατέρας μου ήταν Άραβας, γεννημένος στη Δαμασκό, στη Συρία. Στα δώδεκα χρόνια του μπήκε στη Στρα­τιωτική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης, την επονομαζόμενη Σχολή Πολέμου. Ήταν προς τα τέλη του 19ου αιώνα. Η Δαμα­σκός ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
» Τί μπορώ να πω για το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιώ τη μητρική μου γλώσσα και δεν έχω το πιο σημαντικό συναίσθημα που πρέ­πει να έχει ένας συγγραφέας, το συναίσθημα της άμεσης επικοι­νωνίας με το κοινό του; Είναι σαν να με ρωτούν τί θα ήμουν εάν ήμουν κάποια άλλη. Σε τέτοιου είδους ερωτήματα δεν υπάρχουν απαντήσεις. Υπάρχει ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός συγ­γραφέων που χρησιμοποιούν μια διεθνή γλώσσα, τα αγγλικά για παράδειγμα, που χρησιμοποιούν δηλαδή μιαν άλλη από τη δική τους γλώσσα εξαιτίας της ιστορίας ή λόγω της εξορίας ή από καθαρά προσωπική τους επιλογή.
» Μήπως αισθάνομαι εξόριστη; Ναι, έτσι είναι. Αλλά αυτό ξεκι­νάει από πολύ παλιά, διήρκεσε τόσο πολύ που έγινε δεύτερή μου φύση, και δεν μπορώ να πω ότι έχω υποφέρει πολύ συχνά από αυτό. Υπάρχουν μάλιστα στιγμές που είμαι ευτυχισμένη. Ένας ποιητής είναι πάνω από όλα η ανθρώπινη φύση στην πιο αγνή της κατάσταση. Να γιατί ένας ποιητής είναι τόσο ανθρώπινος όπως μια γάτα είναι μια γάτα ή μια κερασιά κερασιά. Όλα τα υπόλοιπα έπονται. Όλα τα υπόλοιπα μετράνε αλλά καμιά φορά και δεν μετράνε καθόλου. Οι ποιητές ριζώνουν βαθιά στη γλώσσα και υπερβαίνουν τη γλώσσα.»

Η ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ γεννήθηκε το 1925 και μεγάλωσε στη Βηρυτό του Λιβάνου. Η μητέρα της ήταν Ελληνίδα από τη Σμύρνη και ο πατέρας της υψηλόβαθμος Οθω­μανός αξιωματούχος από τη Δαμασκό. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη, το Μπέρκλεϋ και το Χάρβαρντ. Από το 1958 έως το 1972 δίδαξε φιλοσοφία. Έγινε ζω­γράφος. Χάρη στη συμμετοχή της στο κί­νημα των ποιητών ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, άρχισε να γράφει ποιήματα και έγινε, σύμφωνα με τα λόγια της, « μια Α­μερικανίδα ποιήτρια ». Το 1972 επέστρεψε στη Βηρυτό και εργάστηκε ως πολιτιστική συντάκτρια. Έμεινε στον Λίβανο ως το 1976. Το 1977 το πεζογράφημά της Sitt Marie-Rose δημοσιεύτηκε στο Παρίσι. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Καλιφόρνια. Ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί από σύγ­χρονους συνθέτες και έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ. Έργα της για το θέα­τρο έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο. Μεταξύ άλλων, έγραψε για τον Αμερικανό σκηνοθέτη Bob Wilson το γαλλικό κείμε­νο της πολύγλωσσης όπεράς του CIVIL warS, το 1985. Το ποίημά της Τζενίν δια­σκευάστηκε και παρουσιάστηκε στο Θέα­τρο Άττις, στην Αθήνα το 2005. Έργο της βασισμένο στο ποίημα To Be In a Time of War, με κείμενα τού Heiner Müller, πα­ραστάθηκε στο Forum Freies Theater στο Ντύσσελντορφ, το Βερολίνο και τη Βηρυτό το 2011. Συμμετείχε με το εικαστικό της έργο στη 13η documenta, στο Κάσσελ της Γερμανίας το 2012.
Οι σημαντικότερες διακρίσεις της περι­λαμβάνουν: Βραβείο France-Pays Arabes για το Sitt Marie Rose (1977)· Arab Ame­rican Book Award για το σύνολο του έρ­γου της και PEN Oakland Award για το Master of the Eclipse (2010)· California Book Award for Poetry για τη συλλογή Sea and Fog και Lambda Literary Award για το σύνολο του έργου της ως ομοφυλόφιλης συγγραφέως (2013). Το 2014 αναγορεύ­τηκε Ιππότης των Γραμμάτων και των Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο της Το τίμημα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε για τον έρωτα.


ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ETEL ADNAN
Χωρίς τίτλο, 2014. Λάδι σε καμβά. 27x35 εκ. Courtesy of Galerie Lelong.
Φωτογραφία: Fabrice Gibert.