Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Δελτίο τύπου | ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΣΘΗΣΗ του Georg Simmel

GEORG SIMMEL

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΣΘΗΣΗ

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΕΙΣ
ΚΑΙ Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
------------------------------------------------------
ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ


Μετάφραση: ΙΩΑΝΝΑ ΜΕΪΤΑΝΗ
Εισαγωγή: PHILIPPE SIMAY


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2017
Αριθμός σελίδων: 88, Τιμή: 9,90 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-265-2


Ποιά είναι η ψυχολογία του κατοίκου της μεγαλούπολης; Ο ρυθμός της ζωής του πηγάζει από την ατομικότητά του; Πώς προσαρμόζεται στους κανόνες της κοινωνίας; Και το σημαντικότερο: τί αισθάνεται; Γιατί το βλέμμα, η ακοή, η όσφρηση είναι τόσο σημαντικά στην κατανόηση των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων στο αστικό περιβάλλον;

Το δοκίμιο «Οι μεγαλουπόλεις και η διαμόρφωση της συνείδησης» είναι ένα από τα διασημότερα του Γκέοργκ Ζίμμελ. Προερχόμενο από μια διάλεξη που έδωσε το 1902 στο Ίδρυμα Gehe της Δρέσδης, προσφέρει μια συναρπαστική προσωπογραφία της σύγχρονης μητρόπολης. Παρόλο που η αστική θεματική απαντά στο σύνολο του έργου του Ζίμμελ, σε αυτό το δοκίμιο ο κοινωνιολόγος εξηγεί με περισσότερη σαφήνεια τί είναι γι’αυτόν η μητρόπολη: το χωνευτήρι μιας μετάλλαξης των αισθητηριακών εμπειριών και νοοτροπιών. Για πρώτη φορά θα φέρει στο προσκήνιο τον αντίκτυπο που έχει η μεγαλούπολη στην ψυχική και φυσική ζωή των κατοίκων της, στις βαθύτερες λειτουργίες του νευρικού συστήματος.
            Η «Κοινωνιολογία των αισθήσεων», που κυκλοφορεί πέντε χρόνια αργότερα, αναλύει αφενός την κοινωνική λειτουργία των αισθήσεων – διακρίνοντας τους ρόλους της όρασης, της ακοής και της όσφρησης – και αφετέρου τις μορφές κοινωνικοποίησης που παράγονται από αυτές.
Αν τα εξετάσουμε μαζί, τα δύο δοκίμια συνιστούν το μανιφέστο μιας αισθητηριακής ανάγνωσης της πόλης, με την έννοια ότι η πόλη δεν γίνεται κατανοητή ως φυσικός χώρος ή κοινωνική δομή, αλλά εξετάζεται με βάση τους όρους σωματικών εμπειριών. Η προσέγγιση αυτή δίνει έμφαση στον τρόπο που η αστική εμπειρία διαμορφώνεται μέσω των αισθήσεων, οι οποίες σκιαγραφούν τα αισθητά τοπία που πλαισιώνουν τη μητροπολιτική ζωή.
Τα κείμενα αυτά επηρέασαν έντονα διανοητές και καλλιτέχνες, όπως τον Βάλτερ Μπένιαμιν, τον Γιόζεφ Ροτ των Βερολινέζικων χρονικών, τον πρώιμο Μπρεχτ, τον σκηνοθέτη Φριτς Λάνγκ, τον ζωγράφο Γκ. Γκρος, τον χαράκτη Φρανς Μάζερέελ και πολλούς άλλους. Περισσότερο από έναν αιώνα μετά την πρώτη τους δημοσίευση, τα κείμενα παραμένουν επίκαιρα και ρίχνουν νέο φως στη σύγχρονη μητροπολιτική συνθήκη.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο GEORG SIMMEL (1858-1918), Γερμανός φιλόσοφος, κοινωνιολόγος και θεωρητικός του πολιτισμού και πρωτοπόρος της οικολογικής προσέγγισης της πόλης, δίδαξε επί χρόνια φιλοσοφία ως άμισθος έκτακτος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, προτού καταλάβει, τέσσερα χρόνια πριν από τον θάνατό του, τη θέση του τακτικού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Αν και παρίας της ακαδημαϊκής κοινότητας, ο στοχασμός του άσκησε μεγάλη επίδραση στους συγχρόνους του. Με τους Ferdinand Tonnies, Werner Sombart και Max Weber ίδρυσαν το 1909 τη Γερμανική Φιλοσοφική Εταρεία (Deutsche Gesellschaft für Philosophie). Το 1900 δημοσίευσε το magnum opus του Φιλοσοφία του χρήματος και αργότερα την Τραγωδία της κουλτούρας  και τη Φιλοσοφία της νεωτερικότητας. Το 1903 εκδόθηκαν Οι μεγαλουπόλεις και η διαμόρφωση της συνείδησης, θεμελιώδες κείμενο της αστικής κοινωνιολογίας.


Εικόνα εξωφύλλου: FRANS MASEREEL, Από τη σειρά 100 ξυλογραφιών Η πόλη, 1925

Δελτίο τύπου | ΜΑΥΡΗ ΚΑΓΚΕΛΟΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του Διονύση Καψάλη


ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ

ΜΑΥΡΗ ΚΑΓΚΕΛΟΠΟΡΤΑ

ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ




Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2017
Αριθμός σελίδων : 72 , Τιμή : 8,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-280-5
 


Κυκλοφόρησε η 21η ποιητική συλλογή του Διονύση Καψάλη από τις Εκδόσεις Άγρα. Η συλλογή αποτελείται από δώδεκα εκτενή αφηγηματικά ποιήματα.

Πόσο σκληρή και πόσο θλιβερή
είναι στ’ αλήθεια η σκέψη ότι όλα
γίνονται εντέλει για να καταλήξουν
σ’ένα βιβλίο, έναν μεγάλο τόμο,
και πώς θα έρθει κάποτε μια μέρα
που θα καεί κι αυτός, θα γίνει στάχτη,
μαζί με ό,τι υπήρξαμε και ό,τι
καταπιαστήκαμε να φτιάξουμε.
[απόσπασμα από το ποίημα "Πέμπτη Συμφωνία" που περιλαμβάνεται στο βιβλίο]

Πρόκειται για το πέμπτο βιβλίο του Διονύση Καψάλη που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άγρα μέσα σε έναν χρόνο:


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε κλασική και αγγλική φιλολογία στις ΗΠΑ (1970-1974) και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο (1981-1984), όπου επίσης δίδαξε για δύο χρόνια.
Από το 1978 έχει δημοσιεύσει εικοσιένα ποιητικά βιβλία (όλα, εκτός του πρώτου, στις Εκδόσεις Άγρα), έξι τόμους με δοκίμια, μια επιλογή από τα Σονέτα του Σαίξπηρ, ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον και του Κόλεριτζ, χαϊκού του Ίσσα και του Μπασό, το Χειμωνιάτικο ταξίδι του Βίλχελμ Μύλλερ, τον Έρωτα του ποιητή του Χάινε κ.α. Μετέφρασε για το θέατρο τα έργα του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Ο βασιλιάς Ληρ, Οθέλλος, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, Περικλής και Άμλετ.
Εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, όπου, από τον Νοέμβριο του 1999, κατέχει τη θέση του διευθυντή.


Έργο εξωφύλλου: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ, 2017 

Δελτίο τύπου | ΣΚΙΡΤΗΜΑ ΕΡΩΤΙΚΟΝ - Ο Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ


ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ

ΣΚΙΡΤΗΜΑ ΕΡΩΤΙΚΟΝ

Ο Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ



Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2017
Αριθμός σελίδων : 80, Τιμή : 9,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-275-1
 



Το σκοπούμενον της διηγήσεώς μου είναι η γραπτή «διάσωσις» μιας «σημαδιακής» δι’ εμέ αναμνήσεως, τουτέστιν μιας συναντήσεως η οποία είχεν απωθηθεί εις το έσχατον περιθώριον της μνήμης κινδυνεύουσα να καλυφθή υπό του πέπλου της λήθης, αλλά τελευταίως η ισχύς της σημασίας της την επαναφέρει πεισματικώς εις την επιφάνειαν και είναι ως επιμόνως να μου ζητή να την αποτυπώσω γραπτώς. Ούτως θα επιδοθώ εις την μετ’ αναπολήσεως περιγραφήν της δια της ανακλήσεως του χρόνου, των προσώπων και των περιστατικών, επικουρούμενος υπό της υπερεντάσεως της μνήμης. Πρόκειται περί του ιστορικού μιας μικράς εις χρόνον αλλά μακράς εις έντασιν αισθημάτων διαδρομής, ενός συντόμου αλλά μοιραίου οδοιπορικού εις την Πόλιν.

O ΠΟΙΗΤHΣ Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ αποφασίζει σε ώριμη ηλικία να αφηγηθεί αναλυτικά υπό τύπον απομνημονευτικού πεζογραφήματος –ασκούμενος παράλληλα στην καθαρεύουσα–, ανακαλώντας από τα βάθη της μνήμης του, την ιστορία ενός σύντομου αλλά μοιραίου για τον ίδιο οδοιπορικού, την εποχή της διαμονής του στο σπίτι του παππού του στο βοσπορινό Νιχωράκι. Ο ίδιος είναι δεκαεννέα ετών, ο περίπατος διαρκεί λιγότερο από μία ώρα και αντιστοιχεί στην απόσταση από τα τελωνεία του Καράκιοϊ μέχρι την απέναντι παραλία του Εμίνονου δια μέσου της γέφυρας του Γαλατά.
Ο αυτοαναφορικός μονόλογος παρακολουθεί τις σκέψεις και τα συναισθήματα που γεννιούνται στον νεαρό Κωνσταντίνο, τόσο από την ακαταμάχητη γοητεία που του ασκεί η παρουσία του συνομηλίκου του Ανατολίτη συνοδοιπόρου του, προκαλώντας την ερωτική του αφύπνιση, όσο, δευτερευόντως, και από τους μύθους αλλά και τη ζωή της Πόλης απ’ την οποία το γένος του εξ ολοκλήρου κατάγεται και στη σαγήνη της οποίας είχε εκείνο τον καιρό παραδοθεί.

Ο Θωμάς Κοροβίνης στο αφήγημα αυτό επιδίδεται σε μια πολύ ενδιαφέρουσα άσκηση στο ύφος του Καβάφη, πράγμα που επιχείρησε παλιότερα με τον Παπαδιαμάντη (Το αγγελόκρουσμα – Η τελευταία νύχτα του κυρ-Αλέξανδρου – Άγρα 2012) και με τον Βιζυηνό (Το πρώτο φιλί - Ένα απόγευμα του Γιωργάκη Βιζυηνού στο χαρέμι του Αμπντουλαζίζ – Άγρα, 2015).

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ, φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση, έζησε για μια οχταετία στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά πολιτιστικού προσανατολισμού.
Έγραψε τα βιβλία : Τουρκικές παροιμίες (Άγρα, 1993), Κανάλ ντ’ Αμούρ (Άγρα, 1996), Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Μπέλλου, Φαχισέ Τσίκα (Άγρα, 1998), Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες (Άγρα, 2009), Κωνσταντινούπολη. Λογοτεχνική ανθολογία, Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη, Ο Μάρκος στο χαρέμι, Το χτικιό της Άνω Τούμπας, Τρία ζεϊμπέκικα και ένα ποίημα για τον Γιώργο Κούδα, Οι Ασίκηδες. Εισαγωγή και ανθολογία της τουρκικής λαϊκής ποίησης από τον 13ο αιώνα μέχρι σήμερα, Οι Ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας (Άγρα, 2005), Αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη, Θεσσαλονίκη 2005 – Ρεπορτάζ – Στον αδελφό Γιώργο Ιωάννου που λείπει 20 χρόνια στην καταπακτή, Σμύρνη, μια πόλη στη λογοτεχνία, Όμορφη Νύχτα. Χρονογραφία-μυθιστόρημα για 20 χρόνια λαϊκού τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη [1985-2005] (Άγρα, 2008), Ο Καραγκιόζης λαϊκός τραγουδιστής (Άγρα, 2009), Ο γύρος του θανάτου (Άγρα, 2010), Θεσσαλονίκη 1912-2012. Μέσα στα στενά σου τα σοκάκια, Το αγγελόκρουσμα – Η τελευταία νύχτα του κυρ-Αλέξανδρου (Άγρα, 2012), ’55 (Άγρα, 2012), Τ’ αγαπημένα – ποιήματα και πεζά, Τι πάθος ατελείωτο (Άγρα, 2014), Το πρώτο φιλί (Άγρα, 2015), Ο κατάδεσμος (Άγρα, 2016). Το 1995 τιμήθηκε με το βραβείο Ιπεκτσί. Για το μυθιστόρημά του Ο γύρος του θανάτου τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2011, ενώ για το ’55 τιμήθηκε με το βραβείο «Νίκος Θέμελης» 2013.
Είναι συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιών.
Δισκογραφία: Από έβενο κι αχάτη, Φουζουλή: Λεϊλά και Μετζνούν, Τακίμια, Το κελί.
Συχνά παρουσιάζει συναυλίες με το δικό του ρεπερτόριο η με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.


Σάββατο 8 Απριλίου 2017

Ο Μαροκινός συγγραφέας MAHI BINEBINE στην Αθήνα


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ



Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ και το ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ IANOS

σας προσκαλούν σε μια συνάντηση με τον πολυβραβευμένο Μαροκινό συγγραφέα 
και διακεκριμένο ζωγράφο και γλύπτη

ΜΑΗΙ ΒΙΝΕΒΙΝΕ 

με αφορμή την πρόσφατη έκδοση στα ελληνικά του βιβλίου του
σε μετάφραση Έλγκας Καββαδία

Συζήτηση με τη δημοσιογράφο ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΑΣΤΡΑΠΕΛΛΟΥ
την Τρίτη 11 Απριλίου 2017
ώρα 20.00
στο καφέ του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟS (Σταδίου 24)

Τον συγγραφέα θα προλογίσει η μεταφράστρια του βιβλίου ΕΛΓΚΑ ΚΑΒΒΑΔΙΑ.





ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ



Ο ΜΑΧΙ ΜΠΙΝΜΠΙΝ, ζωγράφος, γλύπτης και μυθιστοριογράφος, γεννήθηκε το 1959 στο Μαρακές, όπου και ζει. Αρχικά σπούδασε μαθηματικά στο Παρίσι. Στη συνέχεια αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία και τη ζωγραφική. Οι πίνακές του ανήκουν στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Γκούγκενχαϊμ στη Νέα Υόρκη. Το πρώτο του μυθιστόρημα Le sommeil de l’esclave (Ο ύπνος του σκλάβου, 1992 ) βραβεύτηκε με το Prix Mediterranée. Τα τρία τελευταία του έργα (Cannibales, 1999, Pollens, 2001, Βραβείο Γαλλοαραβικής Φιλίας, και Terre d’ombre brulée, 2004) μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες.


Το 2010 Τα Αστέρια του Σίντι Μουμέν πήραν το βραβείο του καλύτερου αραβικού μυθιστορήματος, ενώ, το 2012, ο Μαροκινός σκηνοθέτης Nabil Ayouch παρουσίασε στις Κάννες την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου υπό τον τίτλο Les Chevaux de Dieu (Τα Άλογα του Θεού), λαμβάνοντας το βραβείο François Chalais.




ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ


Ο ΓΙΑΣΙΝ αφηγείται πως μεγάλωσε γρήγορα και πέθανε ακόμη πιο γρήγορα στο Σιντί Μουμέν, στην άκρη της πόλης της Καζαμπλάνκας, μαζί με τα έξι αδέρφια του, τη μητέρα του, που κάθε μέρα είχε να τα βγάλει πέρα με τη φτώχεια και τα ζωύφια και με έναν πατέρα πρώην εργάτη, χαμένο στη σιωπή και τις προσευχές. Η επίγεια κόλαση του τόπου του αναδίδει οσμές από τις χωματερές που έγιναν γήπεδα για ποδόσφαιρο, από το χασίσι και την κόλλα που σνιφάρεται, εικόνες από τις απαγορευμένες βουτιές στο αποξηραμένο ποτάμι και από τα γκαράζ των ξεχαρβαλωμένων μοτοποδηλάτων. Όταν λοιπόν τους υπόσχονται ότι ο παράδεισος βρίσκεται στην απέναντι πόρτα, τί έχουν να χάσουν ο Γιασίν και οι «φτωχοί » φίλοι του ;

Μυθιστόρημα τραγικό, που ρίχνει φως στο συγκλονιστικό παρόν μας, γεμάτο άσχημες φάρσες και σιωπηλά δράματα, περιπλανήσεις και σκόνη, αδελφότητες και προδοσίες.





ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 

Ακούγαμε κασέτες με το Κοράνι και λόγους από σοφούς Ανατολίτες. Η καρδιά μας ποτιζόταν με βάλσαμο. Ο εμίρης κι οι σύντροφοί του ήταν απλοί άνθρωποι. Μας έκαναν την τιμή να έρχονται σε μας, γεμίζοντάς μας με φως και γαλήνη.[ ... ] Ήταν μια νίκη στη μετριότητα της μικρής μας ζωής. Ρουφούσαμε τα λόγια του γιατί μπορούσαμε να τα καταλάβουμε. Είχε καταφέρει να μας επιστρέψει την περηφάνια μας με απλά λόγια που μας έδιναν φτερά και μας ταξίδευαν όσο μακριά μπορούσε να φτάσει η φαντασία μας. Δεν ήμαστε πια παράσιτα, απόβλητα του ανθρώπινου γένους, πιο τιποτένιοι απ’ το τίποτα.

Ήμαστε καθαροί και αξιοπρεπείς και οι προσδοκίες μας είχαν απήχηση στα άγια πνεύματα. Μας άκουγαν, μας οδηγούσαν. Η λογική είχε αντικαταστήσει τα χτυπήματα. Είχαμε ανοίξει την πόρτα στον Θεό και είχε εισχωρήσει μέσα μας. Τέλος οι αγώνες για το τίποτα, οι βρισιές και οι ηλίθιοι τσακωμοί, τέρμα στην καταθλιπτική ζωή πάνω στις ακαθαρσίες των άπιστων. Στα σκουπίδια η καρτερία που είχαν σταλάξει στις φλέβες μας οι αγράμματοι γονείς μας.

Όσο υπήρχαν άνθρωποι σαν εμάς, νέοι, γενναίοι και πιστοί, τίποτα δεν ήταν χαμένο. Οι μπράβοι του Σατανά δεν έχαναν τίποτα να περιμένουν. Θα πληρώσουν με το παραπάνω γι’ αυτά που μας έχουν επιβάλει. Θα κάνουμε τη ζωή τους Κόλαση. Τα σύγχρονα και πολύπλοκα οπλοστάσιά τους θα γίνουν ανίσχυρα και γελοία. Ο Θεός ήταν μαζί μας και η νίκη στα χέρια μας. Διαθέταμε όπλα που οι άπιστοι δεν είχαν : τη σάρκα μας και το αίμα μας.
Θα την προσφέραμε στον Θεό γιατί μας τη ζητούσε. Οι προσφορές μας θα αποζημιωθούν. Οι ουράνιοι δρόμοι ήταν ορθάνοιχτοι και μας περίμεναν. Οι άπιστοι θα έτρεμαν μέσα στα ρυπαρά χοιροστάσιά τους, μέσα στην έκλυτη και αχρεία ζωή τους, μέσα στη διαφθορά που προσπαθούν με κάθε τρόπο να μεταδώσουν στα παιδιά μας... [...] Ισιώνοντας τη γενειάδα του, ο εμίρης έστρεψε το βλέμμα του στα ξαναμμένα μας πρόσωπα και είπε : « Δεν μπορούμε να εναντιωθούμε σ’ έναν άνθρωπο που θέλει να πεθάνει ! »
Ύστερα από μια ομαδική προσευχή, μας έτεινε το χέρι και το φιλήσαμε ένας ένας. Δεν τον ξαναείδαμε πια στο γκαράζ.