Δελτίο τύπου | ΑΝΑΤΥΠΩΣΕΙΣ ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ «ΜΕΛΑΙΝΑ ΧΟΛΗ»

ΑΝΑΤΥΠΩΣΕΙΣ ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ «ΜΕΛΑΙΝΑ ΧΟΛΗ»

Η σειρά «Μέλαινα Χολή» των Εκδόσεων Άγρα περιέχει σπουδαία κείμενα της αρχαιότητας, λιγότερο η περισσότερο γνωστά, το καθένα με το δικό του ειδικό βάρος, που όμως συχνά χάνεται στις εκδοτικές, αυστηρά φιλολογικές, χρήσεις του. Κάθε έργο της σειράς πλαισιώνεται με εισαγωγές και σχόλια σύγχρονων στοχαστών (J. Pigeaud, Y. Hersant, G. Agamben, Leo Strauss, D. Cοlas, Δ. Κυρτάτας κ.α.), οι οποίοι μελετούν με νέα διανοητικά εργαλεία πως ανακαλύφθηκαν και διαβάστηκαν αυτά τα αρχαία κείμενα στην Αναγέννηση, στον Διαφωτισμό η στον 20ο αιώνα, υπό το φως της φιλοσοφίας, της ψυχανάλυσης, του σύγχρονου πολιτικού στοχασμού – οπτικές γωνίες συχνά άγνωστες στις ελληνικές εκδόσεις των αρχαίων κειμένων. Για το εξώφυλλο του καθενός βιβλίου χρησιμοποιήθηκαν έργα ζωγραφικής της Αναγέννησης (Caravaggio, Masaccio, Giotto κλπ.)

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ	ΞΕΝΟΦΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ: DOMINIQUE COLAS ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ | ΣΕΙΡΑ: ΜΕΛΑΙΝΑ ΧΟΛΗ Αριθμός σελίδων : 408,  Τιμή : 13,50 Ευρώ ISBN: 978-960-505-433-5	ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ: LEO STRAUSS ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ | ΣΕΙΡΑ: ΜΕΛΑΙΝΑ ΧΟΛΗ Αριθμός σελίδων : 232,  Τιμή : 11,50 Ευρώ ISBN: 978-960-505-434-2
OΙ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟI ΧΑΡΤΕΣ της Σπάρτης και της Αθήνας φέρνουν στο φως δύο τύπους πολιτευμάτων και κοινωνιών που συμβολίζονται αντίστοιχα από τον Λυκούργο και τον Σόλωνα: Ο Ξενοφών παρουσιάζει τα αυστηρά ήθη τα προσανατολισμένα προς τη στρατιωτική ζωή που επιβάλλονται στους πολίτες της Σπάρτης, μιας πόλης σχεδόν στάσιμης από την ίδρυση ως την παρακμή της, ενώ η Αθήνα του Αριστοτέλη είναι μια πολιτική κοινωνία διοικούμενη από πολύπλοκους θεσμούς, όπου ο λαός βρίσκεται στο επίκεντρο των μετασχηματισμών της πόλης. Αλλά, και στις δύο περιπτώσεις, τα πολιτεύματα αυτά έχουν παγιωθεί με κείμενα και, ειδικότερα προκειμένου για την Αθήνα, καταδεικνύουν την κυρίαρχη σημασία της γραφής στη δημόσια ζωή. Η υπεροχή της εν σχέσει με την προφορικότητα επιτρέπει στην πόλη να ζει ανεξάρτητα από την παρουσία ενός πολιτικού αρχηγού, χάρη στη δημοσιότητα και την αφαιρετικότητα που εδραιώνονται με τη γραφή του νόμου. Η συζήτηση γύρω από τους κανόνες που προσιδιάζουν στο λόγο και στη γραφή, έτσι όπως μπορεί να στηριχτεί στα συνταγματικά κείμενα του Ξενοφώντα και του Αριστοτέλη, επιτρέπει να ξαναδιαβάσουμε, σε μια πρωτότυπη σκιαγραφία, την πολιτική παράδοση της Δύσης. Διότι ακόμα και αν εκδηλώνονται οι τάσεις της ιεροκρατίας η του αρχηγού που παρασύρει με τη γοητεία της ομιλίας του, μπορεί κανείς να υποστηρίξει την υπόθεση ότι η θεμελίωση της παράδοσης αυτής, από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων, πρέπει να αναζητηθεί σε ένα πολιτικό «γραφειοκεντρισμό» που αναγνωρίζει ως συνιστώσες της πόλης τόσο την αυτονομία όσο και την πρωτοκαθεδρία των θεμελιωδών κειμένων. Στην παρούσα έκδοση δημοσιεύονται μαζί τα δύο θεμελιώδη κείμενα και σχολιάζονται αυτόνομα και από κοινού από τον σύγχρονο Γάλλο στοχαστή Ντομινίκ Κολάς.	ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ θέλησε να περιορίσει τον Ξενοφών τα στο ρόλο δευτερεύοντος χρονικογράφου και απομνημονευματογράφου• στην πραγματικότητα, ήταν φιλόσοφος και άνθρωπος της δράσης, υπήρξε ένας από τους πιο αφοσιωμένους μαθητές του Σωκράτη και ανέπτυξε, επιπλέον, πρωτότυπες σκέψεις για την ηθική και τη διαχείριση των πολιτικών πραγμάτων, για την οικονομία και τον πόλεμο (υπήρξε ο ήρωας της Κύρου ανάβασης, κυρίως της καθόδου των Μυρίων). Δεν δίστασε μάλιστα να ανασκευάσει, στο ΣΥΜΠΟΣΙΟ του, τον περίφημο διάλογο του Πλάτωνα, αναπτύσσοντας εκεί έναν άλλο λόγο περί έρωτος. Ο ίδιος ο Μοντεσκιέ δεν έχει τάχα υποκύψει στα θέλγητρα αυτού του κειμένου, σε σημείο να επαναλαμβάνει ένα μέρος του στο Πνεύμα των νόμων; Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ παρουσιάζει τον δάσκαλό του ενώπιον των δικαστών του, αλλά εισάγει τόσες διαφορές σε σχέση με την Απολογία του Πλάτωνα, ώστε πρέπει να λάβει κανείς υπόψη και τους δύο διαλόγους για να προσεγγίσει περισσότερο τη μορφή του θεμελιωτή της φιλοσοφίας. Τα κείμενα εκδίδονται με εισαγωγές του σπουδαίου διανοητή Leo Strauss.

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ «ΜΕΛΑΙΝΑ ΧΟΛΗ»

   

  

Δελτίο τύπου | ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ της Αλόης Σιδέρη

ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΑΚΡΙΑ

ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ

Πρόλογος: ΜΑΡΙΑ ΛΑΪΝΑ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάιος 2019

Αριθμός σελίδων : 240 ,  Τιμή : 15,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-382-6

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Πλήρης ημερών

πλήρης νυκτών

ερώτων

λύπης

κόπου

•

ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ

Μην κείτεσαι εκεί

τάχα ανύποπτος

είσαι συνένοχος

σε όλα μου τα όνειρα

•

ΣΑΝ ΤΗ ΓΑΤΑ

Δεν ξέρω πώς βρέθηκα εδώ

ίσως ήρθα με τη μυρωδιά σαν τη γάτα

ή το φάντασμα μιας γάτας που επιστρέφει

Σαν γάτα περνώ τις κάμαρες από τοίχο σε τοίχο

οσμίζομαι αναζητώντας ενθύμια

βγαίνω στον εξώστη

βηματίζω ώς το στηθαίο

βηματίζω και πέρα απ’το στηθαίο στον αέρα

Στο τρίτο μου βήμα ζυγιάζομαι όπως οι δύτες

σαν να είναι το βήμα αυτό η άκρη της σανίδας

ύστερα αφήνομαι στο κενό

[Ο αναγνώστης των ποιημάτων] αντικρίζει κάτι ολιγόλογο, απροσποίητο, έντιμο και ευθύβολο. Κυρίως όμως βιωματικό και μη, συναισθηματικό και μη – ισορροπημένο με δεξιότητα ακροβάτη σε μια λεπτή γραμμή. Δεν είναι εύκολο να εξομολογείσαι χωρίς ίχνος υποβόσκουσας γκρίνιας, απολογισμού και μετάνοιας. Πόσοι μπορούν να καυχηθούν ότι το πέτυχαν ; Και πόσοι μπορούν να το ζηλέψουν αθώα ;

Στο λογοτεχνικό έργο της Αλόης Σιδέρη καθρεφτίζονται ο άνθρωπος και ο κόσμος, με τα πάθη και την ομορφιά του καθένας. Είναι αδύνατον να μην προσέξει κανείς ότι γαλάζιο, καλοκαίρια, θάλασσες, καράβια, αμμουδιές, πελάγη, φεγγάρια, φαράγγια, δελφίνια, συμπλέκονται και εναλλάσσονται με παράπονο, δάκρυα, αγωνία, τρόμο, φόβο απώλειας, νύχτες βαθιές, ίσκιους, τάφο και θάνατο. Οι νεκροί όμως έρχονται και ξαναέρχονται όπως το έρημο πλάι στο ήμερο. –Μ. Λ.

Η έκδοση συνοδεύεται από παράρτημα με μια συνομιλία της Αλόης Σιδέρη με τον Μίλτο Σαχτούρη. 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Φωτογραφία Σ.Π., π. 1995

Η ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ γεννήθηκε το 1929 στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς και πέθανε στην Αθήνα το 2004. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από το 1955 ώς το 1985 δίδαξε φιλολογικά μαθήματα κυρίως σε ιδιωτικά σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. 

Εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές, μία συλλογή διηγημάτων, χρονογραφήματα, φιλολογικές μελέτες και μία δίτομη ιστορική πραγματεία. Ποιήματα και δοκίμιά της δημοσιεύθηκαν σε λογοτεχνικά και πολιτικά περιοδικά. 

Έχει διακριθεί για τις μεταφράσεις της Βυζαντινών χρονογράφων (Προκόπιο, Άννα Κομνηνή, Μιχαήλ Ψελλό, τις Συλλογές των θαυμάτων του Αγίου Δημητρίου του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου και Ανωνύμου) καθώς και για τις μεταφράσεις της αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων (Αριστοτέλη, Ιπποκράτη, Ξενοφώντα, Λουκιανού, Ηρόδοτου, Ηλιόδωρου κ.α.).

Έχει μεταφράσει πλήθος λογοτεχνικά και φιλολογικά έργα από τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα ιταλικά.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

BERNARD PLOSSU, Nijar, Ανδαλουσία, Ισπανία, 2003.

Από τον τόμο Des oiseaux, Editions Xavier Barral, 2018.

Δελτίο τύπου | Α. ΜΠ. [ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΝΤΑΛ ] του Prosper Mérimée

PROSPER MÉRIMÉE

Α. ΜΠ.

[ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΝΤΑΛ ]

ΠΡΟΛΟΓΟΣ - ΜΕΤAΦΡAΣΗ : ΝΙΚΟΣ ΑΛΙΦΕΡΗΣ

Ακολουθείται από

TA ΠΡΟΝΟΜΙΑ

του

STENDHAL

ΜΕΤAΦΡAΣΗ: ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Δεκέμβριος 2016

Αριθμός σελίδων :  72 ,  Τιμή :  8,90  Ευρώ

ISBN: 978-960-505-256-0

H σύντομη αυτή αφήγηση του Μεριμέ (1803-1870) δεν είναι ένα κείμενο κριτικής για το έργο του Σταντάλ. Είναι ένα αφιέρωμα, δίχως επιτήδευση ή ρητορικές κοινοτοπίες, στη ζωή και την προσωπικότητα του μυθιστοριογράφου. Είναι το πορτραίτο ενός μεγαλοφυούς φίλου.

Για τον Σταντάλ, η κατά κόσμον Ανρί Μπελ (1783 -1842), όπως μας τον παρουσιάζει ο Προσπέρ Μεριμέ, η αίσθηση δυσαρμονίας της ρομαντικής ψυχής με τον κόσμο, το μάταιο κυνήγι του απείρου, δεν γίνεται μαράζι ή αποστροφή για τη ζωή, που φθείρει την ψυχή και το σώμα (θυμόμαστε τους λογοτεχνικούς ήρωες Βέρθερο του Γκαίτε ή τον Ρενέ του Σατωβριάνδου). Μετατρέπεται αντιθέτως σε ηρωικό οίστρο τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και στο σαλόνι, στις στρατιωτικές εφόδους αλλά και στο ρεσάλτο στην ποθητή γυναίκα. Ο Ανρί Μπελ, ιδωμένος με τα μάτια του Μεριμέ, παρ’ όλη τη μοναδικότητα και την ιδιαιτερότητά του, είναι, θα λέγαμε, η προσωποποίηση του ηρωικού ρομαντισμού της Αυτοκρατορίας.

Η έκδοση συμπληρώνεται με τα ευφυή και παιγνιώδη Προνόμια του Σταντάλ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΠΡΟΣΠEΡ ΜΕΡΙΜE γεννήθηκε στο Παρίσι το 1803. Σπούδασε νομικά ενώ ταυτόχρονα μελέτησε πολλές ξένες γλώσσες. Ήταν άλλωστε και ένας από τους πρώτους μεταφραστές της ρωσικής λογοτεχνίας στα γαλλικά. Εκτός από δραματουργός και πεζογράφος υπήρξε διαπρεπής αρχαιολόγος και ιστορικός. Το 1834 διορίστηκε γενικός επιθεωρητής των ιστορικών μνημείων της Γαλλίας.

Λίγα χρόνια αργότερα, κατά τη διαμονή του στον πύργο ντε Μπουσσάκ (Chateau de Boussac) στην κεντρική Γαλλία, ανακάλυψε μαζί με τη φίλη του Γεωργία Σάνδη τις εκπληκτικές ταπισερί της Κυρίας με τον Μονόκερο, συμβάλλοντας σημαντικά με αυτόν τρόπο στην ανάδειξη της γαλλικής πρώιμης αναγεννησιακής τέχνης. Έγινε ευρύτερα γνωστός στο κοινό χάρη στη νουβέλα του Κάρμεν, η οποία αποτέλεσε τη βάση της πλοκής της ομώνυμης όπερας του Μπιζέ.

Πέθανε στις Κάννες το 1870.

Δελτίο τύπου | ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ & ΙΔΙΟΦΥΪΑ του Αριστοτέλη

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΦΥΙΑ

ΤΟ 30^Ο ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Εισαγωγή - σχόλια: JACKIE PIGEAUD

Μετάφραση: ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Σειρά ΜΕΛΑΙΝΑ ΧΟΛΗ

Φεβρουάριος 2016 (ανατύπωση)

Αριθμός σελίδων : 128 , Τιμή : 10,00 Ευρώ

ISBN 978-960-325-284-9

Το 30ο Πρόβλημα του Αριστοτέλη, που εδώ τιτλοφορείται Μελαγχολία και Ιδιοφυΐα, είναι ένα σύντομο κείμενο των απαρχών μιας ιατροφιλοσοφικής γραμματείας που ανιχνεύει τις σχέσεις φυσιολογίας και δημιουργικότητας. Έχει μπει συστηματικά στις διεθνείς φιλοσοφικές συζητήσεις των δύο τελευταίων δεκαετιών και αποτελεί ένα από τα κεντρικά κείμενα στο ζήτημα της  μελαγχολίας.

Δεν ξέρουμε με βεβαιότητα ούτε τον συγγραφέα, ούτε την εποχή που γράφτηκε, αλλά ο Σενέκας, ο Πλούταρχος και ο Κικέρων το αποδίδουν στον Αριστοτέλη. Και με αυτόν κατά νου το διάβασαν και το μελέτησαν γιατροί και φιλόσοφοι από τον Μεσαίωνα ώς τον 19ο αιώνα.

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι ιδιοφυείς προσωπικότητες εντοπίζονται όλες ανάμεσα στις καταθλιπτικές ιδιοσυγκρασίες. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι όταν ο άνθρωπος είναι μακριά από τους θεούς, οδηγείται σε υπερβολές, στην ακολασία, σε πρόσκαιρους ενθουσιασμούς. Όλοι οι δημιουργοί δεν είναι κατά βάθος μελαγχολικοί ;

Η έκδοση συνοδεύεται από εκτενή εισαγωγή και σημειώσεις του Γάλλου καθηγητή  JACKIE PIGEAUD, που έχει ασχοληθεί συστηματικά με το θέμα της μελαγχολίας στην Αρχαιότητα και την Αναγέννηση.

Εικόνες εξωφύλλου: Λεπτομέρειες από τοιχογραφίες του PIERRO DELLA FRANCESCA στο San Francesco d’Arezzo, 1452-1466

Δελτίο τύπου | Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΨΕΥΔΟΛΟΓΙΑΣ του Jonathan Swift

JONATHAN SWIFT

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ 

ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΨΕΥΔΟΛΟΓΙΑΣ

Μετάφραση: ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Ιούλιος 2015 (Μάιος 1995)

Αριθμός σελίδων : 72, Τιμή : 8,20 Ευρώ

ISBN: 978-960-325-142-2

ΠΡΕΠΕΙ NA ΕΞΑΠΑΤΑΣ TON ΛΑΟ ΓΙΑ TO ΚΑΛΟ ΤΟΥ; Ιδού το καίριο ερώτημα που θέτει, σε σατιρικό τόνο, το παρόν φυλλάδιο που αποδόθηκε στον Τζόναθαν Σουίφτ (1667-1745). Η τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας είναι όντως «η τέχνη να υποβάλλεις στον λαό σωτήρια ψεύδη για κάποιο καλό σκοπό». Τέχνη λεπτή που διέπεται από τους κανόνες ενός σοφού υπολογισμού, του οποίου το κείμενο παρέχει τις βάσεις: Να προνοείς ώστε τα ψέματα να μην υπόκεινται σε κανενός είδους επαλήθευση· να μην υπερβαίνεις ποτέ τα όρια της αληθοφάνειας· να ποικίλλεις την απάτη επ' άπειρον· να τελειοποιείς την παραγωγή των πολιτικών ψευδολογιών ιδρύοντας «Ψευδολογικές εταιρείες». Αυτοί είναι μερικοί από τους νόμους του αληθούς ψεύδους που κρίνονται απαραίτητοι για την εκπαίδευση ενός Ηγεμόνα. Η σύντομη αυτή πραγματεία, πού απηχεί, με τρόπο ειρωνικό, το μάθημα του Μακιαβέλλι, διατηρεί στο ακέραιο την επικαιρότητά της: Παραδόξως, το ψέμα του σήμερα μοιάζει με το ψέμα του χθες. Η Τέχνη της πολιτικής ψευδολογίας παρέχει έτσι την ταπεινή της συμβολή στις πολιτικές συζητήσεις των ημερών μας και στις «συναλλαγές» που τις διαταράσσουν. Παρ' όλα αυτά, κάθε αναλογία με παλαιότερα, τωρινά ή μελλοντικά πρόσωπα ή κόμματα δεν είναι παρά καρπός της τύχης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Jonathan Swift (Δουβλίνο 1667-1745) υπήρξε μυθιστοριογράφος, λιβελογράφος, δοκιμιογράφος και ποιητής. Σπούδασε θεολογία κι έγινε πάστορας στο Μπέλφαστ το 1694. Πήρε μέρος στη διαμάχη των Παλαιών και των Συγχρόνων με το The Battle of the Books, 1704 (Η μάχη των βιβλίων, ελλην. μτφρ. Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλλη, Καστανιώτης, 1992). Υποστήριξε το δίκαιο του ιρλανδικού κλήρου με την Επιχειρηματολογία εναντίον της καταργήσεως του χριστιανισμού (1708). Με την αρθρογραφία του στο Examiner, από το 1711 ως το 1714, προετοίμασε το κοινό για την ειρήνη με τη Γαλλία. Το A Tale of a Tub (Ιστορία ενός βαρελιού, 1704), σάτιρα σε πρόζα, όπου επετίθετο τόσο στους αγγλικανούς όσο και στους διαφωνούντες -ετεροδόξους- ή και τους ρωμαιοκαθολικούς και το οποίο δεν άρεσε στη βασίλισσα Άννα, του κόστισε τον τίτλο του επισκόπου στον καθεδρικό ναό του Σαιντ Πάτρικ στο Δουβλίνο το 1713. Η ήττα των Tories το 1714 οδήγησε στην οριστική εθελούσια αυτοεξορία του στην Ιρλανδία. Η Πρόταση για την παγκόσμια χρήση των προϊόντων της Ιρλανδίας (1720) συνιστούσε «το κάψιμο οποιουδήποτε προϊόντος είχε προέλευση την Αγγλία εκτός του κάρβουνου». Έγραψε το σατιρικό Συμβουλές προς τους υπηρέτες (1745) και την Πολιτισμένη συνομιλία (1738). Η σατιρική του στάση και η κοινωνική του κριτική κορυφώθηκαν στο παραβολικό μυθιστόρημά του Τα ταξίδια του Γκάλλιβερ (μτφρ. Μίλτου Φραγκόπουλου, εκδ. Κρύσταλλο, 1982).

Επίσης στις Εκδόσεις Άγρα: JONATHAN SWIFT, Σεμνή πρόταση ώστε να παύσουν τα τέκνα των φτωχών ν' αποτελούν βάρος για τους γονείς τους και τον τόπο και να καταστούν ωφέλιμα στην κοινωνία (μετάφραση Γαβριήλ Ν. Πεντζίκης).

Δελτίο τύπου | Ο ΟΝΕΙΡΟΦΑΓΟΣ του Lafcadio Hearn

LAFCADIO HEARN

Ο ΟΝΕΙΡΟΦΑΓΟΣ

ΜΙΑ ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Μετάφραση: ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ

 

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Ιούλιος 2014

Αριθμός σελίδων: 24, Τιμή: 7,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-116-7

«Μπακού Κουραέ! Μπακού Κουραέ! Καταβρόχθισε, ω Μπακού, καταβρόχθισε το κακό μου όνειρο!...» Όταν ξυπνάει κανείς από έναν εφιάλτη ή από ένα κακοσήμαδο όνειρο, πρέπει να επαναλάβει γρήγορα τρεις φορές την επίκληση αυτή. Ο Μπακού θα καταβροχθίσει το κακό όνειρο και θα αλλάξει την κακοτυχία και τον φόβο σε καλοτυχία και χαρά.

Οι ήρωες του Λευκάδιου Χερν προέρχονται από τον χώρο του τρομακτικού και του παράδοξου: ο τυφλός που έκανε τους νεκρούς να κλαίνε, ο άνθρωπος-καρχαρίας που έχυνε ρουμπίνια αντί για δάκρυα, η ζωγραφιά που έχανε τα χρώματά της όταν τη χώριζαν από τον ιδιοκτήτη της, ο βρυκόλακας που είχε τρυπώσει στο βάθος των νερών και ο ανά χείρας Μπακού που έτρωγε τα κακά όνειρα...

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Αγγλοέλληνας και άπατρις, ο Lafcadio Hearn [Λευκάδιος Χερν] γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1850 από πατέρα Ιρλανδό και μητέρα Ελληνίδα. Αναζήτησε την τύχη του στις ΗΠΑ, στη Μαρτινίκα και στη Νέα Ορλεάνη πριν τη βρει, αναπάντεχα, στην Ιαπωνία. Παντρεύτηκε Γιαπωνέζα. Κατέλαβε την έδρα της Αγγλική Γλώσσας και Φιλολογίας στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Πέθανε το 1904.