Τρίτη 29 Ιουνίου 2021

Δελτίο Τύπου | ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΑΡΗ του Ray Bradbury

 

RAY BRADBURY

 

ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΑΡΗ



METΑΦΡΑΣΗ : ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ: JORGE LUIS BORGES


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ, Ιούνιος 2021
A' έκδοση Άγρας: 2011
Αριθμός σελίδων : 368, Τιμή : 21,00 Ευρώ
ISBN: 978-960-325-971-8


 

Με την επικείμενη έκδοση στις Εκδόσεις Άγρα του σπουδαίου βιβλίου του Ρέυ Μπράντμπερυ Ο ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ξανακυκλοφορεί το αριστούργημά του ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΑΡΗ με πρόλογο του ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ.
 
Το προφητικό βιβλίο του Μπράντμπερυ, που τοποθετούσε την εποίκηση του Άρη το 2036, επανακυκλοφορεί σε μια στιγμή που συζητιόνται επιτακτικά οι επιστημονικές αποστολές καθώς και οργανωμένα διαπλανητικά ταξίδια στον Άρη ήδη από το 2026 !

Ο πλανήτης Άρης του Μπράντμπερυ είναι τόπος ελπίδας, ονείρων και ποιητικής μεταφοράς –κρυστάλλινες κολόνες και απολιθωμένες θάλασσες–, όπου ένα λεπτό πέπλο σκόνης καλύπτει τις μεγάλες άδειες πόλεις ενός σιωπηρά κατεστραμμένου πολιτισμού. Αυτόν τον τόπο λοιπόν έρχονται οι εισβολείς από τη Γη να τον λαφυραγωγήσουν και να τον εμπορευματοποιήσουν, να τον αναπτύξουν και να τον μάθουν, φέρνοντας μαζί τους τους πανάρχαιους φόβους τους και τις πιο μύχιες επιθυμίες τους. Πρώτα σε μικρές ομάδες και έπειτα σαν χείμαρρος που ορμά από έναν κόσμο στα πρόθυρα της καταστροφής προς μια υπόσχεση για το αύριο. Ο άνθρωπος της Γης κατακτά τον Άρη… και κατακτιέται με τη σειρά του από τον Κόκκινο Πλανήτη. Ο παράξενος νέος κόσμος με την αρχαία ετοιμοθάνατη φυλή και τις αχανείς χρυσοκόκκινες ερήμους τον μάγεψαν, εισχώρησαν στα όνειρά του και τον άλλαξαν δια παντός.

Τα Χρονικά του Άρη είναι ένα κλασικό έργο της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα· η δύναμη και η φαντασία του δεν έχουν σβήσει με την πάροδο του χρόνου. Μέσα από αλληλένδετες, σε χρονολογική σειρά ιστορίες, ένας πραγματικός δεξιοτέχνης στην αφήγηση μας αιχμαλωτίζει, μας τέρπει και μας προκαλεί να αναμετρηθούμε με το όραμα και την καρδιά του – αφήνοντας το κουράγιο μας, την αδυναμία μας, την επιπολαιότητα και την οδυνηρή ανθρωπιά μας εκτεθειμένες στο λαμπρό αστρικό φως, σε έναν παράξενο και συναρπαστικό κόσμο όπου η «ανθρωπιά» περισσεύει.


ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ JORGE LUIS BORGES ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΑΡΗ

 

Το Somnium Astronomicum, προεξοφλώντας εξ ορισμού ένα εφικτό ή πιθανό μέλλον, προετοιμάζει, αν δεν απατώμαι, το νέο αφηγηματικό είδος που οι Βορειοαμερικανοί αποκαλούν science fiction η επιστημονική φαντασία, θαυμάσιο παράδειγμα της οποίας αποτελούν τα εν λόγω Χρονικά του Άρη. Θέμα τους είναι η κατάκτηση και ο εποικισμός του πλανήτη. Αυτή η επίπονη επιχείρηση των ανθρώπων του μέλλοντος μοιάζει να επεκτείνεται σε μακρινή εποχή, αλλά ο Ρέυ Μπράντμπερυ προτίμησε (ασυνείδητα, ίσως, και μέσω μυστικής έμπνευσης της ιδιοφυΐας του) έναν ελεγειακό τόνο. Οι Αρειανοί, οι οποίοι στην αρχή του βιβλίου είναι απαίσιοι, αξιώνονται την ευσπλαχνία του όταν θα φτάσουν στο χείλος της εκμηδένισης. Μπορεί να νικούν οι άνθρωποι, αλλά ο συγγραφέας δεν θριαμβολογεί για τη νίκη τους. Αναγγέλλει με λύπη και απογοήτευση τη μέλλουσα επέκταση της ανθρωπότητας στον κόκκινο πλανήτη – που μας τον αποκαλύπτει σαν μια έρημο από θαμπή γαλαζωπή άμμο, με ερείπια από ζατρικιώδεις πολιτείες, κίτρινα δειλινά και παμπάλαια πλοία που επιπλέουν στην άμμο. [...]

 

Πώς αυτός ο άνθρωπος από το Ιλλινόι, αναρωτήθηκα κλείνοντας τις σελίδες του βιβλίου του, κατάφερε ώστε τα επεισόδια της κατάκτησης ενός άλλου πλανήτη να με γεμίσουν τρόμο και μοναξιά; Πώς έγινε αυτά τα αποκυήματα της φαντασίας να με αγγίξουν, και μάλιστα σε τόσο βάθος ; [...]

Γύρω στο 1909, στο σύθαμπο ενός απέραντου σπιτιού που δεν υπάρχει πια, διάβασα συνεπαρμένος από αγωνία το Οι πρώτοι άνθρωποι στη Σελήνη του Ουέλλς. Χάρη σ’αυτά τα Χρονικά, τελείως διαφορετικής σύλληψης και κατασκευής, μου δόθηκε να ξαναζήσω, τις τελευταίες φθινοπωρινές μέρες του 1954, εκείνους τους υπέροχους τρόμους.

 

Ξαναδιαβάζω με αναπάντεχο θαυμασμό τις Αλλόκοτες ιστορίες (1840) του Πόου, σημαντικότερες μάλλον ως σύνολο παρά μία προς μία χωριστά. Ο Μπράντμπερυ είναι κληρονόμος της αχανούς φαντασίας του δασκάλου, όχι όμως και του κραυγαλέου και κάποτε φοβερού ύφους του.

– ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ

*

 

RAY BRADBURY: ΠΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΑΡΗ

 

«Μη μου πεις τί κάνω· δεν θέλω να ξέρω !» Δεν είναι δικά μου λόγια αυτά. Τα είπε ο φίλος μου ο Φεντερίκο Φελλίνι, ο Ιταλός σκηνοθέτης. Καθώς κινηματογραφούσε τα σενάριά του, τη μια σκηνή μετά την άλλη, αρνιόταν να δει αυτά που είχε καταγράψει η κάμερα και είχαν τυπωθεί στο εργαστήριο στο τέλος κάθε μέρας. Ήθελε να παραμένουν οι σκηνές του μυστηριώδεις provocateurs, προκλήσεις που θα τον δελεάζουν να συνεχίσει.

Αυτό συνέβαινε και με τα διηγήματά μου, τα θεατρικά και τα ποιήματά μου, στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Αυτό συνέβη και με τα Χρονικά του Άρη, που τα ξεκίνησα στα χρόνια πριν από το γάμο μου το 1947, για να τα τελειώσω το καλοκαίρι του 1949, με μια σειρά διηγήματα που τα έγραφα το ένα μετά το άλλο και το καθένα τους ήταν μια έκπληξη ακόμα και για μένα. Αυτό που ξεκίνησε σαν ένα περιστασιακό διήγημα ή κάποιου είδους « θεατρικός μονόλογος » σχετικά με τον Κόκκινο Πλανήτη κατέληξε σε μια έκρηξη, σαν ρόδι που σκάει, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο εκείνου του χρόνου, όταν ορμούσα στη γραφομηχανή μου κάθε πρωί για ν’ ανακαλύψω ποιό θαυμαστό καινούργιο πράγμα ήταν πρόθυμη να μου προσφέρει η Μούσα μου. [...]

Τότε συνέβη ένα ευτυχές γεγονός. Ο Νόρμαν Κόρουιν, ο μεγαλύτερος σεναριογράφος-σκηνοθέτης του ραδιοφώνου, επέμενε να επισκεφτώ τη Νέα Υόρκη για να με «ανακαλύψουν». Υποκύπτοντας στις πιέσεις του, πήρα το λεωφορείο για το Μανχάτταν, έμεινα σε έναν θλιβερό ξενώνα της ΧΑΝ, και συνάντησα τον Ουώλτερ Μπράντμπερυ, καμία συγγένεια, τον καλό επιμελητή της Doubleday, ο οποίος υπαινίχθηκε πως ίσως να είχα υφάνει ένα αόρατο υφαντό. Όλες αυτές τις ιστορίες του Άρη, πρότεινε, δεν μπορείς να τις πιάσεις μαζί, να τις συρράψεις στα Χρονικά του Άρη ;

«Ω Θεέ μου », ψιθύρισα. «Ουάινσμπεργκ, Οχάιο!»

«Τί ;» είπε ο Ουώλτερ Μπράντμπερυ.

Την επόμενη μέρα έδωσα το προσχέδιο των Χρονικών στον Ουώλτερ Μπράντμπερυ, μαζί με την ιδέα για τον Εικονογραφημένο άνθρωπο. Πήρα το τρένο της επιστροφής με μια επιταγή χιλίων πεντακοσίων δολαρίων στο πορτοφόλι μου, που μου πλήρωσε το νοίκι (τριάντα δολάρια το μήνα) για δύο χρόνια και τη γέννα της πρώτης μας κόρης.

–ΡΕΫ ΜΠΡΑΝΤΜΠΕΡΥ



ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ΝΙΚΟΣ ΝΑΥΡΙΔΗΣ
Από τη σειρά Αύριο θα είναι μια υπέροχη μέρα, 2008.
 
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΡΕΫ ΜΠΡΑΝΤΜΠΕΡΥ γεννήθηκε στο Ουωκήγκαν του Ιλλινόι το 1920. Η οικογένειά του μετακόμισε στο Τουσόν στην Αριζόνα και το 1934 εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες, όπου ο Ρέυ τελείωσε το γυμνάσιο. Μια και δεν μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές του για οικονομικούς λόγους, πουλούσε εφημερίδες για να ζήσει και συνέχισε μια συνήθεια από το Ιλλινόι για τη μόρφωσή του : επισκεπτόταν τις δημόσιες βιβλιοθήκες.
Ο Μπράντμπερυ έγραφε από πολύ νεαρή ηλικία και είκοσι ετών είδε την πρώτη του ιστορία να δημοσιεύεται στο περιοδικό Weird Tales. Έκτοτε δημοσιεύτηκαν περίπου 500 διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και ποιήματά του. Τα περισσότερα από τα βιβλία που τον έκαναν διάσημο, όπως Τα χρονικά του Άρη (The Martian Chronicles, 1950 ), Ο εικονογραφημένος άνθρωπος (The Illustrated Man, 1952), Κρασί από πικραλίδα (Dandelion Wine, 1957 ), Κάτι κολασμένο έρχεται προς τα δω (Something Wicked This Way Comes, 1962) και βέβαια το Φαρενάιτ 451, είχαν τη φόρμα του μυθιστορήματος. Για αρκετά χρόνια συνεργάστηκε στο σενάριο τηλεοπτικών εκπομπών Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει (Alfred Hitchcock Presents) και Η ζώνη του λυκόφωτος (The Twilight Zone), ενώ το 1953 υπέγραψε το σενάριο για την κινηματογραφική διασκευή του Μόμπυ Ντικ από τον Τζων Χιούστον. Ανέβασε ο ίδιος στη σκηνή δύο από τα θεατρικά του έργα, έγραψε δύο μιούζικαλ, δύο καντάτες διαστημικής θεματολογίας, σε συνεργασία με τον Lalo Schifrin και τον Jerry Goldsmith, και συνεργάστηκε σε μια ταινία κινουμένων σχεδίων, με τίτλο Icarus Montgolfier Wright, η οποία προτάθηκε για Όσκαρ το 1962.
Το 1963 ήταν σύμβουλος για την κατασκευή του περιπτέρου των ΗΠΑ στη Διεθνή Έκθεση της Νέας Υόρκης, ενώ παρείχε συμβουλές κατά την ανέγερση του Disney World και σε άλλα πολεοδομικά έργα. Σε μια από τις προσσεληνώσεις πληρώματος του Apollo, οι αστροναύτες βάφτισαν έναν από τους κρατήρες της Σελήνης Dandelion, προς τιμήν του μυθιστορήματος Dandelion Wine. Το Something Wicked This Way Comes μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη και η σειρά του Ray Bradbury Theater για την καλωδιακή τηλεόραση έλαβε επτά βραβεία. Το Φαρενάιτ 451 γυρίστηκε ταινία από τον Francois Truffaut το 1966.
Παντρεμένος από το 1946 με τη Marguerite, την οποία γνώρισε σε ένα βιβλιοπωλείο, έζησε μαζί της έως το θάνατό της, το 2003, και από το γάμο τους απέκτησαν τέσσερις κόρες. Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, το 1999, τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι. Τιμήθηκε με διάφορες διακρίσεις, μεταξύ άλλων και από την αμερικανική και τη γαλλική κυβέρνηση, ενώ το 2000 του απένειμε μετάλλιο το Εθνικό Ίδρυμα Βιβλίων της Αμερικής για την εξέχουσα συνεισφορά του στην αμερικανική λογοτεχνία. Υποστήριξε με πάθος σε όλη του τη ζωή το θεσμό των ανοιχτών δημόσιων βιβλιοθηκών ως παράγοντα μόρφωσης όλων των ανθρώπων. Πέθανε στο Λος Άντζελες στις 5 Ιουνίου 2012, σε ηλικία 91 ετών, κατά τη διέλευση της Αφροδίτης από τη Γη.
Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του : Φαρενάιτ 451 και Πέθανε ο σκύλος, κατά τ’ άλλα όλα καλά, ενώ θα κυκλοφορήσει σύντομα Ο Εικονογραφημένος Άνθρωπος, και τα τρία σε μετάφραση του Βασίλη Δουβίτσα.


ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ RAY BRADBURY ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ

  


Δευτέρα 28 Ιουνίου 2021

Δελτίο Τύπου | ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ του Oliver Sacks


OLIVER SACKS

ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ


ΠΡΩΤΕΣ ΑΓΑΠΕΣ
ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ


Μετάφραση:
ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΤΑΓΑΣ – ΑΝΝΥ ΣΠΥΡΑΚΟΥ


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ, Ιούνιος 2021
Αριθμός σελίδων : 344, Τιμή : 17,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-511-0



ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ, το 2015, ο επιστήμων και αφηγητής Όλιβερ Σακς συνεχίζει να εμπλουτίζει τον κόσμο της επιστήμης και της λογοτεχνίας με γοητευτικές και διεισδυτικές μελέτες του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Σ’ αυτό το βιβλίο ο Σακς ξαναβρίσκει το ρυθμό και την απλότητα που χαρακτηρίζει το πολυδιαβασμένο Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του μ’ ένα καπέλο. Συγκλονιστικό σύγγραμμα νευροψυχολογίας και νευρολογίας της συμπεριφοράς, γραμμένο με τη σοφία και την απλότητα του ύστερου ύφους των μεγάλων δημιουργών, με ελάχιστες υποσημειώσεις, «ένα βιβλίο υπαρξιακό και προσωπικό, μια γεμάτη ενσυναίσθηση διείσδυση στην εμπειρία και στον κόσμο του κάθε αρρώστου». Πραγματική κλινική λογοτεχνία ή «ρομαντική επιστήμη», όπως την ονόμαζε ο Λούρια, που την εισήγαγε προτού την κάνει τόσο δημοφιλή ο Σακς.

Ο συγγραφέας δεν διστάζει σε κάποια κείμενά του να γίνει αυτοβιογραφικός και λυρικός με τον θαυμαστό τρόπο που περιέγραψε τους λονδρέζικους κήπους Κιου Γκάρντενς στο Νησί των τυφλών στα χρώματα. Είναι συνεχείς οι αναφορές του στη λογοτεχνία –με τον Μπέκετ, τον Προύστ, τον Ντοστογιέφσκι– και στη φιλοσοφία και τη διανόηση – με τον Βίττγκενσταϊν, τον Καντ, τον Χόμπς, τον Ντεκάρτ, τον Άινσταϊν κ.α.

To Κάθε πράγμα στη θέση του είναι ένας πολύ πιο προσωπικός στοχασμός για τα ατελείωτα πράγματα που ενθουσίαζαν τον συγγραφέα σ’ όλη τη ζωή του : από τις φτέρες, την κολύμβηση και τις σουπιές έως τις ιστορίες περιπτώσεων που διερευνούν τη σχιζοφρένεια, την άνοια και τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Πανηγυρισμός της εμπειρίας του ανθρώπου και ταυτόχρονα φαντασμαγορική ματιά σ’ ένα μυαλό μόνιμα γοητευμένο από τον κόσμο γύρω του, το Κάθε πράγμα στη θέση του συναρπάζει τους αναγνώστες με τη χαρακτηριστική ενσυναίσθηση, την πολυμάθεια και την πάντοτε λαμπρή γραφή του Όλιβερ Σακς.





«Ο δαφνοστεφής ποιητής της ιατρικής». 

New York Times



« Διέθετε μοναδικό λογοτεχνικό χάρισμα. 
Κλινικός της ενσυναίσθησης, ήξερε επίσης να σκιτσάρει δεξιοτεχνικά, 
συχνά συγκλονιστικά πορτραίτα, για να μας εξοικειώνει με τις ιδιορρυθμίες της ανθρώπινης φύσης, 
τα διάφορα ταλέντα και το κουράγιο που μπορούν να ξυπνήσουν μέσα μας ».

Guardian



«Θαρρείς πως στη ζωή του Σακς το θάμπος, το πάθος κι η ευγνωμοσύνη ήταν τα λάβαρά του. Αντανακλώνται σε κάθε του λέξη. Όμως αυτό που έδωσε συνοχή στο έργο του 
ήταν το άνοιγμά του σε νέες ιδέες κι εμπειρίες και η αντίληψή του 
πως η αλλαγή είναι η πιο ανθρώπινη από τις βιολογικές διεργασίες».

– Nicole Krauss, New York Review of Books



«Ο Όλιβερ Σακς είναι νευρολόγος με ανθρώπινο, γλαφυρό λόγο και γνήσια μεταδοτικότητα».

Observer




ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: 
LOUISE BOURGEOIS – Χωρίς τίτλο (διπλής όψης), 2001.
Κόκκινο μελάνι και μολύβι σε χαρτί.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΟΛΙΒΕΡ ΣΑΚΣ (1933-2015) γεννήθηκε στο Λονδίνο και φοίτησε στο Κουήνς Κόλλετζ στην Οξφόρδη. Ολοκλήρωσε την ιατρική του εκπαίδευση στο Νοσοκομείο Μάουντ Ζάιον στο Σαν Φρανσίσκο και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου σύντομα ήρθε σ’ επαφή με τους ασθενείς που περιέγραψε στο βιβλίο του Ξυπνήματα, το οποίο ενέπνευσε την ομώνυμη, βραβευμένη με Όσκαρ κινηματογραφική ταινία.

Ο δρ Σακς εργάστηκε ως νευρολόγος σχεδόν για μια πεντηκονταετία κι έγραψε πολλά βιβλία για τις παράξενες νευρολογικές καταστάσεις και τα προβλήματα των ασθενών του. Οι New York Times τον χαρακτήρισαν « δαφνοστεφή ποιητή της ιατρικής ». Στη διάρκεια της ζωής του έλαβε πλήθος τιμητικούς τίλους και βραβεία από θεσμούς όπως το Ίδρυμα Γκούγκενχαϊμ, το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών, η Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων και το Βασιλικό Κολλέγιο Φυσικών Επιστημόνων. Το 2008 τιμήθηκε από τη Βασίλισσα της Αγγλίας.

Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα βιβλία του Ένας ανθρωπολόγος στον Άρη, Βλέποντας φωνές, Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο, Μουσικοφιλία, Το νησί των τυφλών στα χρώματα –Τα νησιά των κυκάδων, Ξυπνήματα και Ημικρανία, ενώ ετοιμάζονται τα παλαιότερα έργα του, όλα σε νέες, αναθεωρημένες εκδόσεις και μεταφράσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο του, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του www.oliversacks.com

Σκίτσο συγγραφέα: Tullio Pericoli


ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ OLIVER SACKS ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

   
  

Τρίτη 22 Ιουνίου 2021

Δελτίο Τύπου | ΝΤΙΒΑ - ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΡΑΦΤΗΚΕ του Βασίλη Βασιλικού



ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ


ΝΤΙΒΑ

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΡΑΦΤΗΚΕ




Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Ιούνιος 2021
Αριθμός σελίδων : 168, Τιμή : 14,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-455-7

 

 

Εκείνη την εποχή που γύριζα άσκοπα στην Ευρώπη έκπτωτος – το γιατί δεν είναι της ώρας – δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τη φίλη μου τη Ζωή που ζούσε χρόνια εγκαταστημένη στο Παρίσι. Μου ζητούσε να τη βοηθήσω στην επίλυση ενός πολύ λεπτού, όπως μου είπε, γι’ αυτήν προβλήματος. Επρόκειτο, δεν άργησα να το καταλάβω μόλις την επισκέφτηκα στο διαμέρισμά της στο Πασσύ, για το βιβλίο που ήθελε να γράψει με τα απομνημονεύματά της για τη Μεγάλη Φίλη της, τη Μεγάλη Ντίβα, την
Divina, όπως την αποκαλούσαν, που είχε πεθάνει σ’ αυτό το ίδιο μελαγχολικό μα ολοζώντανο Παρίσι εννέα χρόνια πριν.


Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ, μετά από μεγάλο αριθμό βιβλίων, επιστρέφει στο χρονικό, το είδος που τον έκανε διεθνώς γνωστό και που καλλιέργησαν συγγραφείς σαν τον Νόρμαν Μέιλερ και τον Τρούμαν Καπότε. Μόνο που αυτή τη φορά το χρονικό δεν γράφτηκε ποτέ. Η νουβέλα Ντίβα είναι, λοιπόν, η ιστορία μιας ακύρωσης. Αλλά, καμιά φορά, όσα δεν ειπώθηκαν τον καιρό που έπρεπε συμβαίνει να λέγονται με πιο αποκαλυπτικό τρόπο λίγο αργότερα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ γεννήθηκε στην Καβάλα. Από το 1953 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει περίπου εκατόν είκοσι βιβλία (πεζογραφία, δοκίμιο, θέατρο, ποίηση). Είναι ο περισσότερο μεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τον Νίκο Καζαντζάκη. Ανάμεσα στα χίλια βιβλία που πρότεινε στους αναγνώστες της η αγγλική εφημερίδα  The Guardian  (“1000 novels everyone must read”, 21.1.2009) περιλαμβάνονται δύο μόνο ελληνικά : το Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά του Νίκου Καζαντζάκη και το Ζ του Βασίλη Βασιλικού. Είναι παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου και έχουν μία κόρη, την Ευρυδίκη.

Τρίτη 8 Ιουνίου 2021

Δελτίο Τύπου | ΤΟ ΚΤΗΜΑ του Σπύρου Κανιούρα


 ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΝΙΟΥΡΑΣ

ΤΟ ΚΤΗΜΑ


ΠΟΙΗΣΗ




ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ
Ιούνιος 2021
Αριθμός σελίδων : 152, Τιμή : 14,00 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-486-1

 

 

Κυκλοφόρησε το έκτο ποιητικό βιβλίο του Σπύρου Κανιούρα στις Εκδόσεις Άγρα.

 

Λέει ο Ευριπίδης: « Όταν ο Θεός εις το σώμα εισέλθει πολύς,

το γαρ βακχεύσιμον και το μανιώδες, μαντικήν πολλήν έχει ».

 

Ξέρεις εσύ κανέναν, να βγαίνει αχάραγος, από την ηδονή και τον τρόμο ;

Οι λέξεις δεν είναι πάντα χαρούμενες,

οι άνθρωποι εξορίζουν το φρικώδες και τερατώδες των λέξεων

και όταν εμφανίζονται φίδια και φαντάσματα

και ακούγονται τα ηχητικά τους εκτρώματα,

τότε ανακαλύπτουν ότι χρειάζονται λέξεις

οφιοκτόνες, δριμυσθενείς και συγκεραύνιες.

 

Τόξο είναι η γλώσσα και οι λέξεις τα βέλη της.

Ποιός βάζει στη φαρέτρα του οξύκροτες και ατίθασες λέξεις,

ποιός αντέχει την ηδονή και τη δύναμη

των γενναίων και ασυμφιλίωτων λέξεων ;

Όταν λάμπουν γίνεσαι ασπιδοφόρος,

όταν εκπυρσοκροτούν σε ελευθερώνουν,

είσαι με έναν παράξενο τρόπο μυστηριακός,

σου αποκαλύπτονται τα πράγματα.

Ποιός θέλει να αποκαλυφθεί και να ελευθερωθεί ;

 



ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ
JAKUCHŪ ( Ιαπωνία, 1716-1800 )
Από τη σειρά Έγχρωμο βασίλειο των ζωντανών όντων – Κόκορες.






ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ


Ο Σπύρος Κανιούρας γεννήθηκε το 1958.
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια μένει στον Κάτω Όλυμπο, στην περιοχή Καψάλα.


 

 

 

ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

    

Δελτίο Τύπου | Ο ΣΤΑΘΜΑΡΧΗΣ ΦΑΛΛΜΕΡΑΫΕΡ του Joseph Roth



JOSEPH ROTH

Ο ΣΤΑΘΜΑΡΧΗΣ ΦΑΛΛΜΕΡΑΫΕΡ



Μετάφραση: ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ

Επίμετρο: NADINE GORDIMER


Η έκδοση συνοδεύεται από ένθετο προσφερόμενο φυλλάδιο
με ένα δοκίμιο του Διονύση Καψάλη για τον Γιόζεφ Ροτ.


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ
Ιούνιος 2021
Αριθμός σελίδων : 80, Τιμή : 10,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-503-5



Η παράξενη ιστορία του Αυστριακού σταθμάρχη Άνταμ Φαλλμεράυερ αξίζει αναμφίβολα να γραφτεί, για να μην ξεχαστεί. Έχασε τη ζωή του –που ειρήσθω εν παρόδω δεν επρόκειτο να ήταν λαμπρή, ίσως ούτε καν ικανοποιητική– με τρόπο πολύ περίεργο. Σύμφωνα με όλα όσα ξέρουν οι άνθρωποι ο ένας για τον άλλον, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει μοίρα ασυνήθιστη για τον Φαλλμεράυερ. Και όμως : Η μοίρα αυτή τον βρήκε, τον έπιασε στα χέρια της – και ο ίδιος φάνηκε μάλιστα να της παραδίδεται σχεδόν μ’ ευχαρίστηση. […]

Η θύελλα της αγάπης, που από τη μοιραία νύχτα της καταστροφής στο σταθμό του Λ. είχε αρχίσει να φουντώνει στην καρδιά του Φαλλμεράυερ, είχε πια συνεπάρει και τη γυναίκα, την είχε ξεσηκώσει και την είχε πάρει χιλιάδες μίλια μακριά από το σπίτι και τη ζωή της, από την πραγματικότητα που ήξερε και ζούσε. Την είχε παρασύρει στον άγριο και άγνωστο τόπο των συναισθημάτων και των σκέψεων. Αυτός ο τόπος ήταν πια η πατρίδα της. Ό,τι κι αν γινόταν στον μεγάλο ανάστατο κόσμο δεν τους ένοιαζε τους δυό τους. […]


« Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για τον Σταθμάρχη Φαλλμεράυερ : Είναι ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα του Ροτ. Δημοσιευμένο το 1933, τον πρώτο χρόνο της κυριαρχίας των Ναζί στη Γερμανία, μέσα σε μια ανθολογία με συγγραφείς που είχαν εγκαταλείψει τη χώρα, είναι νομίζω μια από τις καλύτερες ιστορίες κεραυνοβόλου έρωτα, ή απλώς μια από τις καλύτερες νουβέλες που γράφτηκαν ποτέ. Εφάμιλλο της Κυρίας με το σκυλάκι του Τσέχοφ, ή με ένα διήγημα του Σοβιετικού συγγραφέα Κονσταντίν Παουστόφσκι, που μου έχει μείνει επίσης αξέχαστο (νύχτα, βροχή, ατμόπλοια στο Βόλγα, ένας αξιωματικός που φέρνει άσχημα νέα, μια χήρα) – και το οποίο, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως χρωστάει κάτι στον Ροτ ».
–ΜΑΪΚΛ ΧΟΦΜΑΝ
*
« Τα έργα στα οποία εγώ επιστρέφω μοιάζουν μέρη ενός και μόνο ασύγκριτου έργου· είναι το Εμβατήριο του Ραντέτσκυ, η Κρύπτη των Καπουτσίνων και ίσως το πιο σπουδαίο διήγημα που γράφτηκε ποτέ – εφάμιλλο, αν όχι ανώτερο, ακόμα και των διηγημάτων του Τσέχοφ: εννοώ τον Σταθμάρχη Φαλλμεράυερ ».

–ΝΑΝΤΙΝ ΓΚΟΡΝΤΙΜΕΡ


Μπροστά του ήταν ξαπλωμένη η ξένη, με το κεφάλι της γερμένο στο δικό του μαξιλάρι, κάτω από τα δικά του σκεπάσματα. Ο Φαλλμεράυερ μουρμούριζε κάτι ακατάληπτο. Η γυναίκα, με τα μεγάλα σκοτεινά μάτια της, με το άσπρο καλογραμμένο της πρόσωπο, πλατύ και ανοιχτό σαν ξένο, όμορφο τοπίο, ακουμπισμένο στα μαξιλάρια του, σκεπασμένη με το δικό του πάπλωμα, η γυναίκα έλεγε : « Γιατί δεν κάθεστε ; » Αυτό του έλεγε, κάθε μέρα δύο φορές. Μιλούσε τα γερμανικά με τη σκληρή ξενική προφορά των Ρώσων. Με φωνή βαθιά, παράξενη. Όλο το μεγαλείο της απεραντοσύνης, όλη η δόξα του άγνωστου μέσα στο λαρύγγι της.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Γιόζεφ Ροτ (1894-1939) ήταν ένας από τους σπουδαίους υμνητές της κοσμοπολίτικης κουλτούρας που άνθησε τις τελευταίες μέρες της αυτοκρατορικής Αυστρο-Ουγγαρίας.
Από το 1932 δηλώνει σ’ έναν φίλο του : «Πρέπει να φύγουμε. Θα κάψουν τα βιβλία μας και θα είμαστε εμείς ο στόχος... Πρέπει να φύγουμε ώστε μόνο τα βιβλία μας να παραδοθούν στην πυρά». Στις 30 Ιανουαρίου του 1933, τη μέρα που ο Χίτλερ γίνεται καγκελάριος του Ράιχ, ο Ροτ μεταναστεύει οριστικά στο Παρίσι, όπου και πεθαίνει το 1939, σε ηλικία μόλις σαρανταπέντε ετών. «Είναι η εγκαθίδρυση της βαρβαρότητας και η βασιλεία της κόλασης. Μόνο το αληθινό Ρήμα θα μπορέσει να σώσει την εποχή, προσφέροντας πατρίδα σ’ αυτούς που δεν έχουν πλέον».
Μεταξύ πολλών άλλων, στους θαυμαστές του συγκαταλέγονται οι Nadine Gordimer, Joseph Brodsky, J. M. Coetzee, Elie Wiesel, Jeffrey Eugenides, Cynthia Ozick, Claudio Magris κ.α.


ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΟΖΕΦ ΡΟΤ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ