Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Δελτίο τύπου | ΤΟΥ ΛΙΝΑΡΙΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ • Ο ΜΕΓΑΣ ΜΥΡΜΗΚΟΦΑΓΟΣ της Νίκης-Ρεβέκκας Παπαγεωργίου


ΝΙΚΗ - ΡΕΒΕΚΚΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΤΟΥ ΛΙΝΑΡΙΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ
Ο ΜΕΓΑΣ ΜΥΡΜΗΚΟΦΑΓΟΣ

ΜΙΚΡΑ ΠΕΖΑ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 1993
Επανακυκλοφορία: Νοέμβριος 2017
Αριθμός σελίδων : 120, Τιμή : 8,78 Ευρώ
ISBN 978-960-325-071-5







Φωτογραφία: Πέγκυ Στεργίου
π. 1978
«Μα τί παιχνίδι μπορούσε να παίξει μία γυναίκα ξετυλιγμένη... »


«Σ’ αυτό που ρωτούν δακρυσμένες οι φράουλες, θα απαντήσουν μια μέρα τα ρόδια με γέλια. Χειμωνιάτικα αινίγματα, για καρύδια, για κάστανα, θα τα λύσει μια άνοιξη απλά, με λουλούδια. Θα μιλήσει μια μέρα ο Νοέμβρης στο Μάρτιο, θ’ απαντήσει ο Δεκέμβρης στο Μάη. Μα εγώ δεν θα βρίσκομαι κει για ν’ ακούω. Με τις φράουλες μιας άνοιξης περασμένης θα έχω περάσει, με τα μυστήρια καρύδια, τ’ ανεξιχνίαστα κάστανα».
– ΝΙΚΗ– ΡΕΒΕΚΚΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ




Τούτα τα κομμάτια είναι διαποτισμένα από την εκμηδένιση ενός κόσμου που δύει, μιας ζωής που ναυαγεί σ’ ένα βυθό πραγμάτων και πράξεων, που φωτίζονται από την αναπόληση. Υπάρχει κάτι ελάχιστο κι απροσδιόριστο, ο μαραμένος σπόρος μιας ευτυχίας περασμένων καλοκαιριών. Η ζωή, εδώ, δεν περιβάλλεται από ιδέες, περνάει, πολύ διακριτικά, ανάμεσα στο φως και στη σκιά, είναι πιο αμίλητη και πιο ελαφριά κι από ένα φύσημα ανέμου, που αναταράζει την επιφάνεια μιας κουρτίνας. […]
Αλλ’ αυτό που αξίζει περισσότερο κι από τις λέξεις, περισσότερο κι από τις φωτοσκιάσεις των σημασιών, είναι ίσως η διάρθρωση του λόγου, η στίξη, η σύνταξη, ο τρόπος που σβήνει το κείμενο, πέφτοντας απότομα, αλλά δίχως ήχο ή βάρος, σ’ ένα απροσδιόριστο βάθος, χωρίς να κλείνει, χωρίς να τελειώνει : «Ζουν ακόμα ο πατέρας και η μάνα μου. Μα πού να ’ναι ο μπαμπάς και η μαμά; Σε μια δασωμένη εποχή κατοικούν τα κορίτσια που υπήρξα, σε μια περασμένη εξοχή, σε μια πατρίδα στο χρόνο που δεν μπορώ να επιστρέψω. Ένας καιρός ανάποδος με τραβάει στ’ ανοιχτά. Κι απομακρύνονται παραλίες και κήποι. Γερνώ, ξενιτεύομαι».
–ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΑΡΑΝΙΤΣΗΣ,
«Οι ιστορίες του λιναριού», Ελευθεροτυπία, 17.7.1986
 

Αμάγαλμα πεζογραφήματος, ποίησης και παραμυθιού, οι μικρές αυτές νησίδες λόγου κλείνουνε μέσα τους μια αδυσώπητη μοναξιά, μια απέραντη θλίψη, που διαχέεται σε μικρούς κυματισμούς, διακριτικά, σχεδόν αθόρυβα, γι’ αυτό και πειστικά, και μόνο την τελευταία στιγμή, στην τελευταία σελίδα ακούγεται μια και μοναδική κραυγή, που η σκληρότητά της δένει έναν κόμπο στο λαιμό: « Ω άνδρες Αθηναίοι, Κορίνθιοι, Ψυχίατροι και άλλοι ! Με σακατέψατε ».
– ΤΑΚΗΣ ΜΕΝΔΡΑΚΟΣ,
«Πικρές νησίδες λυρισμού», 1994


Ο παραπειστικός υπότιτλος Πεζά μόλις που καλύπτει την αληθινή φύση των γραπτών της: λυρικές πρόζες. Στην πραγματικότητα, μυθολογήματα που συνέχει με τη συνέπειά της η όλη ατμοσφαιρική ενότητα: υπαρξιακή αυτοανάλυση, έλεγχος της μοναχικότητας, αναπολήσεις, ανάπλαση των περασμένων καιρών. [...] Η ψυχή της ποιήτριας ζει έντονες ταραχές· ο πόνος είναι κατάδηλος παντού· και, φυσικά, το μίγμα αλληγορίας και «μαύρου αστεϊσμού» κάνει απλά πιο ανάγλυφα τα «πάθη», που δεν είναι «του λιναριού».
– ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΜΑΟΣ
«Βιβλιοδείκτες », Η Πρώτη, 26.9.1986




Στις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο-λεύκωμα της ποιήτριας
με τίτλο Οι δυο αδελφες – Φωτορομαντσο.




Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Δελτίο τύπου | ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - Ο ΠΟΘΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΝΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ του Παντελή Μπουκάλα


ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Ο ΠΟΘΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΝΟΣ
ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΠΙΑΝΩ ΓΡΑΦΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ...
ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ — 2

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2017
Αριθμός σελίδων : 832,  Τιμή :  24,90 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-303-1




ΑΦΘΟΝΟ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟ ρέει το αίμα στην επικράτεια του έρωτα, όπως τη γεωγραφεί η δημοτική ποίηση, από τις παραλογές έως τα καθαυτό ερωτολογικά τραγούδια, εκτενή ή δίστιχα. Της αγάπης τα αίματα, στη μεταφορική ή την κυριολεκτική τους χρήση, λειτουργούν σαν απόλυτο τεκμήριο της ψυχικής συγκίνησης, σαν ακράδαντο πειστήριο της πίστης και της αφιέρωσης. Και σαν αδιαμφισβήτητη μαρτυρία του ερωτικού πάθους, και των παθημάτων που αναπόφευκτα συνεπάγεται.
                Ένα κόκκινο ποτάμι διασχίζει την επικράτεια της αγάπης, και με τη ροή του υπηρετεί τον μέγα στόχο: Να γίνει νόημα το αίμα. Να ειπωθούν καθαρά και να ακουστούν δίχως παρερμηνείες ιστορίες κορυφωμένων αισθημάτων, ακόμα και καταστροφικών ή αυτοκαταστροφικών. Τα υψηλά –και τί υψηλότερο από την αγάπη– θίγονται με τον τρόπο του απλού και του ταπεινού, που έχει την ισχύ να καθιερώνει και τη φαινομενική υπερβολή, εντάσσοντάς τη στον κόσμο της φυσικότητας. Τον εσωτερικό, τον ηθικό ρυθμό στα τραγούδια τον προσφέρει το αμέριστο σέβας στην ιερότητα της αγάπης.

Η σειρά δοκιμίων «Πιάνω γραφή να γράψω...» πορεύεται ελπίζοντας ότι θα αντιστρατευτεί το δεύτερο μισό του στίχου που την τιτλοδοτεί, το «... και ξεγράφεται», ο οποίος απαντά σε δημοτικό τραγούδι της ξενιτιάς: Πιάνω γραφή να γράψω και ξεγράφεται. Πρώτος σταθμός, στα τέλη του 2016, η ΑΓΑΠΩ, όπου μελετήθηκε η γλώσσα των δημοτικών, οι νοηματικά καίριες επινοήσεις της, τα τερπνά παιχνίδια, η φυσική ελευθερία της. Ο δεύτερος σταθμός, ο παρών τόμος, υποδέχεται το αίμα της αγάπης, που ρέει πλούσιο και κατακόκκινο, αποτελώντας την επαλήθευση και την επικύρωσή της.
                Με κέντρο το ελληνικό δημοτικό τραγούδι, το κείμενο κινείται ακτινωτά προς την ανώνυμη ποίηση των σύνοικων αλλά και των περίοικων λαών, καθώς και προς την άγνωστης πατρότητας βυζαντινή ποίηση και την επώνυμη της αρχαίας και της νεότερης Ελλάδας.

ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ Α’ ΤΟΜΟ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
ΟΤΑΝ ΤΟ ΡΗΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΝΟΜΑ
Η «ΑΓΑΠΩ» ΚΑΙ ΤΟ ΣΦΡΙΓΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ

«Εδώ έχουμε μια εκ νέου πανηγυρική εγκατάσταση του δημοτικού τραγουδιού στην καρδιά της σύγχρονης, αστικής, απο-μαγευμένης ευαισθησίας. Θα ήταν λίγο αν έλεγα ότι πρόκειται για μείζον έργο. Λέω λοιπόν πως θα αποδειχθεί καταστατικό. [...] Η αλήθεια, που σπεύδω να την ομολογήσω, είναι ότι το επίτευγμα του Παντελή μού προξενεί δέος και θαυμασμό».
– ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ
Αυγή της Κυριακής (ένθετο Υποτυπώσεις), 19.3.2017

«Ο Παντελής Μπουκάλας έζησε από μικρός με το άκουσμά του κι έκτοτε μελετάει σαν φιλόσοφος ισοβίτης το δημοτικό τραγούδι. Ίσως γι’ αυτό ακόμη και ο δοκιμιακός του λόγος είναι πάντα τόσο ποιητικός».
– ΜΙΡΑΝΤΑ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ
The Book’s Journal, τχ. 78, Ιούνιος 2017

«Αν λάβουμε υπόψη ότι ο Μπουκάλας συμβουλεύτηκε : 279 συλλογές, οιονεί συλλογές ή ανθολογίες, 9 περιοδικές εκδόσεις και 50 έργα λαογραφικού ή γενικότερου ενδιαφέροντος, έργα τα οποία δεν είναι ψηφιοποιημένα, μπορούμε ν’ αντιληφθούμε το τεράστιο έργο της αναζήτησης, της σύγκρισης και του υπομνηματισμού. [... ] Πρόκειται για έργο που σχεδόν ξεπερνά τα μέτρα ενός ανθρώπου».
ΣΠΥΡΟΣ ΜΟΣΧΟΝΑΣ
The Athens Review of Books, τχ. 82, Μάρτιος 2017

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι του Μεσολογγίου. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών. Την τριετία 1987-1990 είχε την επιμέλεια βιβλιοκριτικής σελίδας στην εφημερίδα Η Πρώτη. Από τον Δεκέμβριο του 1990 και για τα επόμενα είκοσι χρόνια επιμελούνταν την ανά Τρίτη σελίδα του βιβλίου στην Καθημερινή, στην οποία αρθρογραφεί καθημερινά. Είναι διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων. Υπήρξε μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού Ο Πολίτης (καθώς και του Δεκαπενθήμερου Πολίτη) από το 1978 και έως την παύση της έκδοσής του. Άρθρα και μεταφράσεις του αρχαίων ελληνικών ποιημάτων έχουν δημοσιευτεί και στα περιοδικά Η λέξη, Το δέντρο, Νέο Επίπεδο, Τεχνοπαίγνιο, Γαλέρα, The Book’s Journal, Ποιητική κ.ά.
Από το 1980 έχει δημοσιεύσει στις Εκδόσεις Άγρα τα βιβλία ποίησης : Αλγόρυθμος, Η εκδρομή της ευδοκίας, Ο μέσα πάνθηρας, Σήματα λυγρά, Ο μάντης, Οπόταν πλάτανος και Ρήματα (Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2010), έναν τόμο δοκιμίων και βιβλιοκριτικών υπό τον τίτλο Ενδεχομένως – Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου και δύο τόμους υπό τον τίτλο Υποθέσεις, με τις επιφυλλίδες του στην Καθημερινή της Κυριακής.
Μετέφρασε τον ελληνιστικό Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου, τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος λόγος – Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα και τα Συμποτικά επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας, που έχουν εκδοθεί όλα από την « Άγρα ». Έχει επίσης μεταφράσει τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη για το Εθνικό Θέατρο (2005), τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου για το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου (2005), τις Τρωάδες του Ευριπίδη για το Θέατρο του Νέου Κόσμου ( 2010) και τον Κύκλωπα για το Φεστιβάλ Αθηνών (2017). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά (σε σχετικό αφιέρωμα του περιοδικού Poesia του Μιλάνου, τον Νοέμβριο του 2014), τα ισπανικά, τα γαλλικά, τα πολωνικά (η μετάφραση των Ρημάτων εκδόθηκε στο Γκντανσκ το 2014), τα αγγλικά, τα αλβανικά και τα αραβικά.
Το 2014, στο πλαίσιο της σειράς «Έλληνες ποιητές» της Καθημερινής, είχε την εκδοτική ευθύνη για τους τόμους με το έργο του Κ. Π. Καβάφη, του Γιώργου Σεφέρη, του Μανόλη Αναγνωστάκη, του Ανδρέα Εμπειρίκου και του Νίκου Εγγoνόπουλου (εισαγωγή και ανθολόγηση).


Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

Δελτίο τύπου | ΕΦΤΑ ΛΕΥΚΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ του Θοδωρή Γκόνη


ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ

ΕΦΤΑ ΛΕΥΚΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2017
Αριθμός σελίδων: 112, Τιμή: 10,90 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-296-6








ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ, ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ που γράφτηκαν την περίοδο 2012-2017 ανάμεσα σε Βορρά και Νότο. Ιστορίες που γράφτηκαν με το μολύβι και τη γομολάστιχα. Με το σφυγμό τους. Με το ρυθμό της καρδιάς ενός ναυτικού, ενός νομάδα που μετακινείται διαρκώς με το μικρό του κοπάδι, ψάχνοντας το χόρτο του. Ιστορίες που γράφτηκαν κυρίως σε αίθουσες αναμονής αεροπλάνων, λεωφορείων και τρένων. Κι αν όχι όλες, οι περισσότερες κρύβουν ζηλότυπα στις αποσκευές τους το εισιτήριο της οριστικής επιστροφής. Μιας επιστροφής που διαρκώς αναβάλλεται. Εφτά λευκά πουκάμισα. Η καλή φορεσιά ενός σπιτιού που προσπάθησε να μην την τσα­λακώσει ποτέ και τη φόρεσε μονάχα στις μεγάλες του ώρες. Στα ταξίδια του στις στενές θάλασσες και στους χωματένιους δρόμους αυτού του βίου.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

O ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ εργάζεται στο θέατρο. Γράφει λόγια για τραγούδια. Την περίοδο αυτή είναι καλλιτεχνικός διευθυντής στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και στο Φεστιβάλ Φιλίππων.

Δελτίο τύπου | ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ - Ανθολογία ποίησης (επιμ. KAREN VAN DYCK)


ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ
ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ – ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
KAREN VAN DYCK


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2017
Αριθμός σελίδων : 288 , Τιμή : 15,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-249-2




Κυκλοφορεί τώρα στην Ελλάδα η ανθολογία 49 ποιητών που έγραψαν ποίηση στα ελληνικά κατά τα χρόνια της κρίσης. Την ανθολογία συνέταξε η ΚΑΡΕΝ ΒΑΝ ΝΤΑΫΚ, καθηγήτρια νεοελληνικής λογοτεχνίας στο Τμήμα των Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης.
Η αγγλική δίγλωσση έκδοση στα Penguin και η αντίστοιχη αμερικανική στα New York Review Books τιμήθηκαν με το LONDON HELLENIC PRIZE (2016) και χαρακτηρίστηκαν από την εφημερίδα New Statement ως «κορυφαίο βιβλίο της χρονιάς» και από την Guardian ως «Βιβλίο του μήνα» (Δεκέμβριος 2016).  

Ένα από τα ελάχιστα θετικά στοιχεία των ταραγμένων ιστορικών συγκυριών είναι ότι δημιουργούν μια νέα πολιτιστική άνθηση, που πουθενά δεν γίνεται εμφανέστερη απ’ ο,τι σε αυτή τη συναρπαστική ανθολογία. Εδώ συγκεντρώνεται μια αξιοσημείωτα πλούσια και ευφάνταστη ποικιλία ποιητικών ιδιωμάτων που προέκυψαν ως αντίδραση στην κοινή έννοια περί ηθικού και πολιτικού επείγοντος.
– TERRY EAGLETON

Τα Μέτρα λιτότητας είναι μια πολύ επιτυχημένη προσπάθεια να χαρτογραφηθεί το νέο ποιητικό πεδίο … η Κάρεν Βαν Ντάυκ τοποθετεί τους ποιητές της ανθολογίας στο ευρύτερο πλαίσιό τους, δίνοντας βιογραφικά στοιχεία, βιβλιογραφικές παραπομπές και διαδικτυακούς συνδέσμους – μια που αρκετοί επιλέγουν την online αυτοέκδοση αντί για το έντυπο βιβλίο. Η επιλογή της μας παρουσιάζει μια έμμεση εικόνα της κρίσης. Καταγράφει, επιπροσθέτως, την επίδραση της παγκοσμιοποίησης, του φεμινισμού, και ιδιαιτέρως την απορρόφηση άλλων πολιτισμών – το καινούργιο φαινόμενο των μεταναστών ποιητών που τώρα γράφουν μόνο στα ελληνικά ή παράλληλα με τη μητρική τους γλώσσα.            – TLS

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της ανθολογίας είναι η άρνησή της να οριστικοποιήσει ποιό γράψιμο είναι ή δεν είναι πολιτικό. Η Βαν Ντάυκ επιλέγει να παρουσιάσει ένα ευρύτερο φάσμα ποιημάτων, περιλαμβάνοντας πολλά που δεν αναφέρονται άμεσα στην πολιτική κατάσταση, με στόχο να προσφέρει βαθύτερες και πολύ διαφορετικές μεταξύ τους απαντήσεις στα ερωτήματα περί ευθύνης των ποιητών στο πολιτικό γίγνεσθαι.
– NEW YORKER


Το φως μέσα στο οποίο δουλεύουν οι ποιητές της ανθολογίας και η γλώσσα που μιλούν είναι ακόμη το φως και η γλώσσα του Ομήρου και των μεγάλων τραγικών. Τα Μέτρα λιτότητας, εμφανίζονται την ώρα που η Ελλάδα αντιμετωπίζει νέες δυσκολίες και οδύνες και προσφέρουν ένα σύγχρονα καυστικό, ευφάνταστο και δυνατό σώμα ποιημάτων.
– RUTH PADEL


Το συλλογικό πνεύμα ρέει φρέσκο, αδιαμεσολάβητο και αναζωογονητικό…
– THE GUARDIAN


Νά μια γλώσσα που χτυπάει απευθείας στα σωθικά και στην καρδιά, μια ηχηρή γήινη φωνή. Μας καθιστά υπόλογους για ό,τι βλέπουμε και αισθανόμαστε ως μάρτυρες μιας παγκοσμιοποιημένης εποχής. Αυτή η θαυμάσια επιτομή βιωμένων απεικονίσεων μιλάει με πλήρη ελευθερία…
– YUSEF KOMUNYAKAA


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η ΚΑΡΕΝ ΒΑΝ ΝΤΑΫΚ είναι καθηγήτρια νεοελληνικής λογοτεχνίας στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Το έργο της εστιάζει στη νεοελληνική λογοτεχνία, τη λογοτεχνία της διασποράς, τη θεωρία της μετάφρασης και τη θεωρία του φύλου. Έχει μεταφράσει, ανθολογήσει και δημοσιεύσει στα αγγλικά το έργο πολλών Ελλήνων ποιητών. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα βιβλία της: η μετάφραση στα αγγλικά των Ψάθινων καπέλων της Μαργαρίτας Λυμπεράκη (Three Summers, Κέδρος, 1995), η κριτική μελέτη Η Κασσάνδρα και οι λογοκριτές στη νεοελληνική ποίηση (Άγρα, 2002) και η συνεπιμέλεια με τη Φαίη Ζήκα του βιβλίου της Ιουλίας Περσάκη Κατοχή και πείνα. Ιστορίες της κάθε μέρας (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016).


ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ, Έργο φτιαγμένο για το «2020»


Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

Δελτίο τύπου | ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ του Στράτου Καλαφάτη


ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ

ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ / ARCHIPELAGO
ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2017
Αριθμός σελίδων : 108, Τιμή : 22,90 Ευρώ
57 φωτογραφίες, Σχήμα: 21,5 εκ. Χ 20 εκ.
ISBN: 978-960-505-306-2
Σε συνεργασία με το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης



Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του φωτογραφικού λευκώματος ΑΘΩΣ – ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ και την πολυταξιδεμένη ομώνυμη φωτογραφική έκθεση, εκδίδεται το νέο βιβλίο του Στράτου Καλαφάτη. 

« Ξεκίνησα το ταξίδι του Αρχιπελάγους, από τη γενέτειρά μου, ένα απόγευμα, αρχές του καλοκαιριού. Η Καβάλα, το βορειότερο λιμάνι του Αιγαίου, ήταν η ιδανική αφετηρία, μα πρωτίστως, η πόλη όπου μεγάλωσα και έμαθα τη θάλασσα. Το πλοίο ήταν οικείο από τα ταξίδια της νιότης, ανάγλυφο από τα στρώματα αλμύρας και λαδομπογιάς. Αφήσαμε τη στεριά.  Μαύρος καπνός απλώθηκε στον ορίζοντα, μέχρι που χάθηκε στη νύχτα. Παρέμεινα στο κατάστρωμα, παρατηρώντας τις γραμμές, τους αφρούς της μηχανής και τα μακρινά φώτα, σε μια προσπάθεια ανασύνταξης της μνήμης. Φτάσαμε στη Λήμνο. Τα κόκκινα φώτα της προβλήτας και ο θόρυβος του καταπέλτη, ήταν οι πρώτες φωτογραφίες του Αρχιπελάγους. Ακολούθησαν πολλές ακόμη, στις είκοσι μέρες αυτής της μικρής Οδύσσειας. 
      Σήμερα δέκα χρόνια μετά, με την ευκαιρία αυτής της έκδοσης, επέστρεψα στο Αιγαίο για να φωτογραφήσω ξανά. Ένα νέο ταξίδι ,απαράλλαχτο κι όμως τόσο διαφορετικό, ολοκλήρωσε την ιστορία του. Η καμένη λέμβος και η μοναχική σημαία αποτελούν τις τελευταίες χειρονομίες μιας επικαιρότητας που θα χαθεί κι αυτή στα βάθη του χρόνου. »  
– ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ




ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Στράτος Καλαφάτης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1966. Σήμερα ζει στη Θεσσαλονίκη, φωτογραφίζει, διδάσκει και οργανώνει δράσεις που αφορούν τη δημιουργική φωτογραφία. Έχει ολοκληρώσει μακροχρόνιες φωτογραφικές εργασίες όπως οι Αρχέτυπες Εικόνες, το Ημερολόγιο 1998-2002, η Saga, το Αρχιπέλαγος, ο Άθως – Τα χρώματα της πίστης. Από τις εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα βιβλία του Αρχέτυπες εικόνες (1999), Ομόνοια 2000 – Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας (με τον συγγραφέα Φίλιππο Φιλίππου – 2000), Ημερολόγιο1998 -2002 (με πρόλογο του Christian Caujolle – 2004), Άθως – Τα χρώματα της πίστης (με εισαγωγή του Νίκου Γ. Ξυδάκη – 2014) .
                Από το 1990 παρουσιάζει το έργο του σε πλήθος εκθέσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται: 10η Μπιεννάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία / Backlight Τριεννάλε, Τάμπερε, Φινλανδία / EU Japan, Σάγκα και Φουκουσίμα, Ιαπωνία / PhotoEspaña Μαδρίτη, Ισπανία / Bozar Expo, Βρυξέλλες / Φεστιβάλ Νίκαιας, Γαλλία / Φεστιβάλ Ρώμης, Ιταλία / Ημερολόγιο 1998-2002, Βηρυτός, Λίβανος. Εκπροσωπείται από την γκαλερί Bernier/Eliades.


Δείγμα του φωτογραφικού του έργου παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα www.stratoskalafatis.com.



 


 



Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

Δελτίο τύπου | Η ΣΑΓΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ - Ανθολόγηση κειμένων για το μαύρο χρώμα


Η ΣΑΓΗΝΗ
ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ

ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΩΜΑ


Επιλογή – σχολιασμός : FABIENNE ALICE

Μετάφραση : ΣΟΦΙΑ ΛΕΩΝΙΔΗ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2017
Αριθμός σελίδων : 176, Τιμή : 13,90 Ευρώ
ISBN : 978-960-505-291-1


ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟ ΜΗΔΕΝ που προηγείται της Γένεσης του κόσμου, το μαύρο λαμβάνει ενίοτε μια υποτιμητική χροιά. Εντούτοις, κατά την περίοδο της ιταλικής Αναγέννησης, όταν πρίγκιπες το υιοθετούν φορώντας μαύρα πολύτιμα ενδύματα, το μαύρο αστράφτει. Από πολύ νωρίς, το χρώμα αυτό βάζει σε δοκιμασία τη ζωγραφική και τη χαρακτική. Ορισμένοι ζωγράφοι υποκύπτουν στις πολλαπλές πτυχές της σαγήνης του :
Ο Βελάσκεθ, ο Ρέμπραντ, ο Γκόγια, ο Μανέ, ο Μαλέβιτς, ο Ματίς, ο Μισώ και, ασφαλώς, ο Σουλάζ...
Στη λογοτεχνία, στις αρχές του 19ου αιώνα, οι Ρομαντικοί, αφού έχουν τιμήσει δεόντως το πράσινο και το μπλε, στρέφονται στο μαύρο : η απελπισία μεγαλώνει, η νύχτα και το σκότος γίνονται το καταφύγιό της. Έχοντας επί μακρόν σημάνει το πένθος, σήμερα το μαύρο θεωρείται το πιο κομψό χρώμα : από την Κοκό Σανέλ ώς τον Κριστιάν Ντιόρ, η μόδα το εξυμνεί.
Σε αυτό το ταξίδι στη χώρα του μαύρου έχουμε συνοδούς τους Ησίοδο, Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, Σαίξπηρ, Μίλτον, Μπαρμπέ ντ’ Ωρεβιγύ, Μπαλζάκ, Μαρσέλ Προυστ, Βικτόρ Ουγκό, Γκαίτε, Μυσσέ, Νερβάλ, Μπωντλαίρ, Ρεμπώ, Ρ. Λ. Στήβενσον, Μαλλαρμέ, Τανιζάκι, Ρέυμοντ Τσάντλερ, Πωλ Βαλερύ, Μισέλ Τουρνιέ, Υβ Μπονφουά, Καντίνσκυ, Μισέλ Παστουρώ, Πασκάλ Κυνιάρ και πολλούς άλλους.

Επιλογή και σχολιασμός κειμένων από τη Fabienne Alice.



Ο παρών τόμος εγκαινιάζει μια νέα σειρά βιβλίων στις Εκδόσεις Άγρα. 

Στην ίδια σειρά κυκλοφορεί:
Η σαγήνη της αρχιτεκτονικής (Άγρα, 2019) 



ΕΙΚΟΝΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:
LORENZO LOTTO, Πορτρέτο νέου άνδρα μπροστά σε άσπρη κουρτίνα, 1508 (λεπτομέρεια). 
Kunsthistorisches Museum, Βιέννη.

Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

Δελτίο τύπου | ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΗΚΩΝΟΜΟΥΝ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ (διηγήματα) του Σπύρου Γιανναρά


ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

ΤΗ ΜΕΡΑ
ΠΟΥ ΘΑ ΣΗΚΩΝΟΜΟΥΝ
ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2017
Αριθμός σελίδων : 160, Τιμή : 13,50 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-290-4



ΠΟΙΟΣ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΝΑ ΧΟΡΕΨΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ;
Παρ’ όλα αυτά, στα διηγήματα το χορό σέρνουν ένα παιδί που προσπαθεί να σώσει μια γυναίκα απ’ τον πνιγμό, ένας δικηγόρος του Κολωνακίου που ψάχνει για μπαρμπέρη σ’ ερημικό νησί, μια μεταφράστρια που γίνεται κλοσάρ, ένας μαθητής παραμεθόριου χωριού που ζωγραφίζει γκράφιτι, ένας ρέμπελος housekeeper πολυτελούς βίλας στα Κύθηρα και ένα πλήθος ανθρώπων επί ξυρού ακμής. Όπως ο ήρωας που αδυνατεί να σηκωθεί να χορέψει και να ευφρανθεί, αλλά ούτε και να πενθήσει τον πόνο του άλλου, ο πολυμήχανος που στέκει αμήχανος μπροστά στο θάνατο και στην απώλεια είναι αυτός που δίνει το στίγμα του στη συλλογή. Μια συλλογή απ’ την οποία ωστόσο δεν λείπει ούτε το γέλιο ούτε ο σαρκασμός, τα κατεξοχήν αντίδοτα στο μεγάλο άλγος.
Τα διηγήματα θέλουν να λειτουργήσουν ως θραύσματα συνθέτοντας ένα ενιαίο σύνολο. Σαν τα πήλινα όστρακα με τα οποία οι αρχαιολόγοι ξαναδίνουν σχήμα σ’ ένα σπασμένο αγγείο. Κάθε αναγνώστης ιδανικά δίνει το δικό του σχήμα στο δοχείο. Συλλογή θραυσμάτων, λοιπόν, αλλά και με γνώμονα το στίχο του Ευγένιου Αρανίτση, ο οποίος λειτουργεί και ως δυνητικός ορισμός του διηγήματος ως είδους : «Το θραύσμα σαν Εν Τούτω Νίκα». Ως απόπειρα επίτευξης εκείνης της λογοτεχνικής γραφής που ψάχνει να κατακτήσει με το λίγο το πολύ. Και με το απόσπασμα να μιλήσει για όλον.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία και θεωρία λογοτεχνίας στο Παρίσι. Εργάστηκε για δέκα χρόνια στην εφημερίδα Καθημερινή γράφοντας κείμενα (κυρίως για το βιβλίο και τα εικαστικά) και παίρνοντας συνεντεύξεις από Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Έχει συνεργαστεί με αρκετά λογοτεχνικά περιοδικά όπως η Νέα Εστία, το Ζην (The Press Project), το Εντευκτήριο, η Ευθύνη, το Φρέαρ, Latelier du roman κ.α., δημοσιεύοντας κυρίως βιβλιοκριτικές και διηγήματα. Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων Ο λοξίας (Ίνδικτος, 2008) και Ζωή χαρισάμενη (Πόλις, 2011), Ο βασιλιάς έρχεται όποτε του καπνίσει (Άγρα, 2015). Ασχολείται με τη συγγραφή, την κριτική βιβλίου και τη μετάφραση. Έχει μεταφράσει Ζαν Ζενέ, Τζων Μέυναρντ Κέυνς, Ετέλ Αντνάν, Λωράν Μωβινιέ, Μισέλ Ουελμπέκ, Πωλ Ώστερ, Πιέρ Ασσουλίν.

ΕΙΚΟΝΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:

LUCIAN FREUD, Rabbit on a Chair, Απρίλιος 1944
Μολύβι και κραγιόνια σε χαρτί (48x31 εκ.)



ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ