Δελτίο Τύπου | ΤΡΕΙΣ ΕΠΙ ΤΡΙΑ - ΕΝΝΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΛΕΠΑ, ΤΟΝ ΘΕΟΦΙΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ του Παντελή Μπουκάλα

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

ΤΡΕΙΣ ΕΠΙ ΤΡΙΑ

ΕΝΝIΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΛΕΠΑ, ΤΟΝ ΘΕΟΦΙΛΟ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2025

Αριθμός σελίδων : 48, Τιμή : 9,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-685-8

Κυκλοφόρησε το νέο ποιητικό βιβλίο του Παντελή Μπουκάλα, ο οποίος πρόσφατα τιμήθηκε με το ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας του 2024.

ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΙΑΖΕΙ μέσα στον πολύ πόνο, τότε και ο Γιανούλης Χαλεπάς και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ αγίασαν, όχι όμως με τη σημασία που αποδίδουν στην αγιοσύνη οι θρησκείες. Δεν πρόκειται πάντως για μια κοσμική, ανθρώπινη «αγία τριάδα», αλλά για μια τριάδα θεριών. Ή μάλλον μια τριάδα Αιγαιοπελαγιτών ποιητών:

Ο Τηνιακός ποιητής της γλυπτικής. Ο Σκιαθίτης ποιητής των λέξεων. Ο Λέσβιος ποιητής των χρωμάτων. Κανείς τους δεν έζησε βίο ήρεμο, ανεμπόδιστο. Τα στοιχεία που τους διαφοροποιούν ωστόσο, προσδίδοντας ξεχωριστή, απαράμιλλη σφραγίδα στο έργο του καθενός, είναι περισσότερα από τα κοινά.

Φυσικά και θα προστρέξεις σε βιογραφίες και μελέτες, αν δοκιμάσεις το μάλλον ανέφικτο: να συνοψίσεις έναν άνθρωπο, και μάλιστα πλούσια δημιουργικό, με τρία ποιήματα, λυρικά ή αφηγηματικά. Κανένας διαμεσολαβητής όμως δεν μπορεί να σου τους συστήσει καλύτερα από το ίδιο τους το έργο. Πληροφορίες μπορείς να δανειστείς, και ιδέες ακόμα. Συναισθήματα όμως όχι. Και δίχως συγκίνηση, η ποίηση υποβαθμίζεται σε ρητορική άσκηση.

Το ρίγος που θα σου προκαλέσει η τήξη του χρόνου και η συνύπαρξη των σφόδρα αντιθέτων στα γλυπτά του Χαλεπά· η αθώα, αυθόρμητη ομορφιά που θα μεταλάβεις στις εικόνες του Θεόφιλου· η ψυχογραφική τέχνη του Παπαδιαμάντη που ανασταίνει τους αποκαλούμενους «απλούς ανθρώπους» στην τόση πολυπλοκότητά τους· αυτά θα σε έλξουν και θα κινήσουν τη γραφή σου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι του Μεσολογγίου. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών. Την τριετία 1987-1990 είχε την επιμέλεια βιβλιοκριτικής σελίδας στην εφημερίδα Η Πρώτη. Από τον Δεκέμβριο του 1990 και για τα επόμενα είκοσι χρόνια επιμελούνταν την ανά Τρίτη σελίδα του βιβλίου στην Καθημερινή, στην οποία και αρθρογραφεί.

Είναι διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων.

Υπήρξε μόνιμος συνεργάτης του Πολίτη από το 1978 και έως την παύση της έκδοσής του. Άρθρα και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευτεί και στα περιοδικά Η Λέξη, Το Δέντρο, Νέο Επίπεδο, Τεχνοπαίγνιο, Γαλέρα, The Book’s Journal, Ποιητική, Χάρτης κ.α.

Από το 1980 έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης Αλγόρυθμος, Η εκδρομή της ευδοκίας, Ο μέσα πάνθηρας, Σήματα λυγρά, Ο μάντης, Οπόταν πλάτανος, Ρήματα (Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2010), Μηλιά μου αμίλητη και Τρείς επὶ τρία: Εννιά ποιήματα για τον Χαλεπά, τον Θεόφιλο και τον Παπαδιαμάντη. Επίσης, έναν τόμο βιβλιοκριτικών με τίτλο Ενδεχομένως – Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου, δύο τόμους υπό τον τίτλο Υποθέσεις, με τις επιφυλλίδες του στην Καθημερινή της Κυριακής, το θεατρικό Το μάγουλο της Παναγίας: Αυτοβιογραφική εικασία του Γεωργίου Καραϊσκάκη, το πεζογράφημα Ο Χριστός στα χιόνια. Εφτά νύχτες στον κόσμο του Αντρέι Ταρκόφσκι, και τους τέσσερις πρώτους τόμους της σειράς «Πιάνω γραφή να γράψω…: Δοκίμια για το δημοτικό τραγού­δι»: 1) Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η αγαπώ και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών (Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου 2017). 2) Το αίμα της αγάπης: Ο πόθος και ο φόνος στη δημοτική ποίηση. 3) Κόκκιν’ αχείλι εφίλησα: Το ταξίδι του φιλιού και ο έρωτας σαν υπερβολή. Και 4) Ο έρως και το έθνος: Οι φυλές, οι θρησκείες και η δημοτική ποίηση της αγάπης. Έλληνες, Βλάχοι, Μαύροι, Αρβανίτες, Τούρκοι (τομ. Α΄). Όλα τα βιβλία του εκδίδονται από την «Άγρα».

Έχει μεταφράσει τον Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου, τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος λόγος : Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα και τα Συμποτικά επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας. Έχει επίσης μεταφράσει τα ποιήματα της Σαπφώς για την παράσταση Σαπφώ καταστερωμένη, ένα μουσικό αστροφυσικό ταξίδι (Λόφος Νυμφών, 2023), τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου (ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, 2005), τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη (Εθνικό Θέατρο, 2005), τις Τρωάδες (Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2010), τον Κύκλωπα του Ευριπίδη και το ομότιτλο ειδύλλιο του Θεόκριτου (Φεστιβὰλ Αθηνών Επιδαύρου, 2017), τις Θεσμοφοριάζουσες (Φεστιβὰλ Αθηνών Επιδαύρου, 2018), την Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη (ΚΘΒΕ, 2019, και Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, 2024) και την Ελένη επίσης του Ευριπίδη (ΚΘΒΕ, 2021 καὶ 2022).

Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά (σε αφιέρωμα του περιοδικού Poesia του Μιλάνου, Νοέμβριος 2014), στα πολωνικά (η μετάφραση των Ρημάτων εκδόθηκε στο Γκντανσκ το 2014), τα αγγλικά, τα αλβανικά, τα αραβικά, τα ισπανικά (Pantelis Bukalas, En el exilio de la lengua, μετάφραση José Antonio Moreno Jurado, 2023), τα καταλανικά (στον τόμο La búsqueda del Sur, Βαρκελώνη, 2016), τα γαλλικά (στον τόμο Poètes grecs du 21e siècle, Παρίσι, 2017, και στο βιβλίο Pandelis Boukàlas, Phrases et autres recueils, μετάφρα­ση Michel Volkovitch, 2023) και τα ρωσικά.

Το 2014, στο πλαίσιο της σειράς « Έλληνες ποιητές» της Καθημερινής, είχε την εκδοτική ευθύνη για τους τόμους με το έργο του Κ. Π. Καβάφη, του Γιώργου Σεφέρη, του Μανόλη Αναγνωστάκη, του Ανδρέα Εμπειρίκου και του Νίκου Εγγoνόπουλου (εισαγωγή και ανθολόγηση).

Έχει τιμηθεί με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων 2024.

Φωτογραφία συγγραφέα: ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Δελτίο Τύπου | Ο ΜΑΝΤΗΣ του Παντελή Μπουκάλα

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Ο ΜΑΝΤΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2025

Αριθμός σελίδων : 64, Τιμή : 8,50 €

ISBN: 978-960-505-509-7

Ξανακυκλοφορεί μετά από 30 χρόνια το ποιητικό πεζογράφημα του Παντελή Μπουκάλα, ο οποίος πρόσφατα τιμήθηκε με το ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας 2024.

Ο Μάντης είναι ένα λαβυρινθώδες, πυκνογραμμένο, μεικτό αλλά νόμιμο, νεωτερικά τουλάχιστον, κείμενο. Η πρόθεση του συγγραφέα είναι έκδηλη: με το πρόσχημα του συστηματικού σχολιασμού του βίου του μάντη Τειρεσία και των γνωστών αλληγοριών που συνδέονται μαζί του, ο λόγος θα αποπειραθεί να παγιώσει σε ένα διευρυμένο πλαίσιο αναφορών συγκεκριμένα φυλετικά ήθη, κειμήλια δράματα και ορισμένα, ορφικά από πλευράς καταγωγής, μυθολογικά ριζώματα. Με τον τρόπο αυτό προσδίδεται στην όλη αίγλη του δίφυλου προσώπου του Τειρεσία μια ακόμη δυναμική, μετωνυμική θα έλεγα, υπόσταση.

- Γιώργος Βέης, Εντευκτήριο, άνοιξη 1995, τχ. 30

Ολόκληρη η 44σέλιδη ποιητική πρόζα διαβάζεται και ακούγεται μουσικά, σαν φούγκα με αναπτύξεις επάλληλων θεμάτων, με ηρακλείτεια διαλεκτική ροή, με δημιουργικό αναχώνεμα πλείστων μορφολογικών στοιχείων και γενών: δημοτικά τραγούδια, σύγχρονη στιχουργική, μοντερνιστική γραφή, έπος και δράμα. Αποφθεγματικός, ορμητικός, πυκνότατος, δραματικός, δημιουργός θάμβους και σκότους, ο ποιητής είναι η Μαντώ (κόρη του Τειρεσία) και ο μάντης μαζί [...] . Ο Μάντης μπορεί να διαβαστεί σαν πραγματοποιημένο επιχείρημα για τη διαχρονία της ελληνικής γλώσσας σαν εννοηματωμένος, επικός Μαλλαρμέ, σαν ανασκαφή, οριζόντια και κατακόρυφη στα άρρητα του φύλου, στη ρομαντική κατάρα της ηδονής σαν επίσκεψη θανάτου σαν τάνυσμα εις ύψος. [...] Θα ήταν λάθος να διαβαστεί ο Μάντης σαν γλωσσικός άθλος (που είναι). Σαν μουσική ακούγεται στα μάτια που τον συλλαβίζουν, σαν ανασκαφή παθών, σαν έκπτυξη σημείων και τεράτων (θαυμάτων, οιωνών) διά της μουσικής. Από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά κείμενα των τελευταίων χρόνων.

- Νίκος Γ. Ξυδάκης, Αθηνόραμα, 10/2/95

ΣΧΕΔΙΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ΑΛΕΚΟΣ ΛΕΒΙΔΗΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι του Μεσολογγίου. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών. Την τριετία 1987-1990 είχε την επιμέλεια βιβλιοκριτικής σελίδας στην εφημερίδα Η Πρώτη. Από τον Δεκέμβριο του 1990 και για τα επόμενα είκοσι χρόνια επιμελούνταν την ανά Τρίτη σελίδα του βιβλίου στην Καθημερινή, στην οποία και αρθρογραφεί.

Είναι διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων.

Υπήρξε μόνιμος συνεργάτης του Πολίτη από το 1978 και έως την παύση της έκδοσής του. Άρθρα και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευτεί και στα περιοδικά Η Λέξη, Το Δέντρο, Νέο Επίπεδο, Τεχνοπαίγνιο, Γαλέρα, The Book’s Journal, Ποιητική, Χάρτης κ.ά.

Από το 1980 έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης Αλγόρυθμος, Η εκδρομή της ευδοκίας, Ο μέσα πάνθηρας, Σήματα λυγρά, Ο μάντης, Οπόταν πλάτανος, Ρήματα (Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2010), Μηλιά μου αμίλητη και Τρείς επί τρία: Εννιά ποιήματα για τον Χαλεπά, τον Θεόφιλο και τον Παπαδιαμάντη. Επίσης, έναν τόμο βιβλιοκριτικών με τίτλο Ενδεχομένως – Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου, δύο τόμους υπό τον τίτλο Υποθέσεις, με τις επιφυλλίδες του στην Καθημερινή της Κυριακής, το θεατρικό Το μάγουλο της Παναγίας: Αυτοβιογραφική εικασία του Γεωργίου Καραϊσκάκη, το πεζογράφημα Ο Χριστός στα χιόνια. Εφτά νύχτες στον κόσμο του Αντρέι Ταρκόφσκι, και τους τέσσερις πρώτους τόμους της σειράς «Πιάνω γραφή να γράψω…: Δοκίμια για το δημοτικό τραγού­δι»: 1) Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η αγαπώ και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών (Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου 2017). 2) Το αίμα της αγάπης: Ο πόθος και ο φόνος στη δημοτική ποίηση. 3) Κόκκιν’ αχείλι εφίλησα: Το ταξίδι του φιλιού και ο έρωτας σαν υπερβολή. Και 4) Ο έρως και το έθνος: Οι φυλές, οι θρησκείες και η δημοτική ποίηση της αγάπης. Έλληνες, Βλάχοι, Μαύροι, Αρβανίτες, Τούρκοι (τομ. Α΄). Όλα τα βιβλία του εκδίδονται από την «Άγρα».

Έχει μεταφράσει τον Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου, τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος λόγος : Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα και τα Συμποτικά επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας. Έχει επίσης μεταφράσει τα ποιήματα της Σαπφώς για την παράσταση Σαπφώ καταστερωμένη, ένα μουσικό αστροφυσικό ταξίδι (Λόφος Νυμφών, 2023), τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου (ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, 2005), τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη (Εθνικό Θέατρο, 2005), τις Τρωάδες (Θέατρο του Νέου Κόσμου, 2010), τον Κύκλωπα του Ευριπίδη και το ομότιτλο ειδύλλιο του Θεόκριτου (Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, 2017), τις Θεσμοφοριάζουσες (Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, 2018), την Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη (ΚΘΒΕ, 2019, και Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, 2024) και την Ελένη επίσης του Ευριπίδη (ΚΘΒΕ, 2021 καὶ 2022).

Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά (σε αφιέρωμα του περιοδικού Poesia του Μιλάνου, Νοέμβριος 2014), στα πολωνικά (η μετάφραση των Ρημάτων εκδόθηκε στο Γκντανσκ το 2014), τα αγγλικά, τα αλβανικά, τα αραβικά, τα ισπανικά (Pantelis Bukalas, En el exilio de la lengua, μετάφραση José Antonio Moreno Jurado, 2023), τα καταλανικά (στον τόμο La búsqueda del Sur, Βαρκελώνη, 2016), τα γαλλικά (στον τόμο Poètes grecs du 21e siècle, Παρίσι, 2017, και στο βιβλίο Pandelis Boukàlas, Phrases et autres recueils, μετάφρα­ση Michel Volkovitch, 2023) και τα ρωσικά.

Το 2014, στο πλαίσιο της σειράς « Έλληνες ποιητές» της Καθημερινής, είχε την εκδοτική ευθύνη για τους τόμους με το έργο του Κ. Π. Καβάφη, του Γιώργου Σεφέρη, του Μανόλη Αναγνωστάκη, του Ανδρέα Εμπειρίκου και του Νίκου Εγγoνόπουλου (εισαγωγή και ανθολόγηση).

Έχει τιμηθεί με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων 2024.

Φωτογραφία συγγραφέα: ΜΙΧΑΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Δελτίο Τύπου | ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ του Θοδωρή Γκόνη

ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ

ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

ΘΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2025

Αριθμός σελίδων : 56, Τιμή : 9,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-678-0

Κυκλοφόρησε το νέο πεζογράφημα του Θοδωρή Γκόνη.

ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ, ήμουνα συνεσταλμένη, δε μιλούσα με αγνώστους, το απέφευγα, μόνο στη θάλασσα ξανοιγόμουν, εκεί έβρισκα και το θάρρος και τα λόγια και τις λέξεις, μιλούσα καθαρά, μελωδικά, τραγουδιστά, σαν το πουλάκι της αυγής πάνω στο σύρμα, και ένα μικρό ψεύδισμα που είχα χανόταν, και ένα τραύλισμα και μια ταχυλογία της ντροπής και αυτή χανόταν, την έπαιρνε το κύμα μακριά, αλλά όχι στον αγύριστο, γυρνούσε μετά μαζί μου στο σπίτι, με ακολουθούσε με το βρεγμένο μαγιώ της και την πετσέτα, κρεμόταν πάλι με το μανταλάκι στα χείλη και στη γλώσσα μου, και κολυμπούσα με τις ώρες, εδώ, σε αυτήν τη Μυτίτσα, σε αυτά τα βράχια έμαθα να κολυμπώ σχεδόν από μόνη μου, μικρή μπήκα στα νερά, έπεσα από το βράχο και αυτό ήταν όλο. [...]

Εδώ και δέκα χρόνια, κάθε μέρα ένας άγνωστος μού τηλεφωνούσε νωρίς το πρωί και άλλες φορές το απόγευμα, ποτέ βράδυ, ποτέ νύχτα αργά, που εδώ που τα λέμε πολύ θα το ήθελα, γιατί βασανιζόμουν και βασανίζομαι ακόμα από τις αυπνίες, εγώ τον ρωτούσα ποιός είναι, ποιό είναι το όνομά του, τίποτα, χαμογελούσε και μου απαντούσε: «Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιός είμαι», πάντα στον πληθυντικό δέκα χρόνια συνεχόμενα, τώρα έχει να με πάρει δύο χρόνια και μου λείπει, μου λείπει πολύ, πάρα πολύ, αυτό το τηλεφώνημα, είναι σαν να έχει σταματήσει η ζωή μου, σαν να μη ζω, ήμουν πενήντα χρονών όταν με πήρε για πρώτη φορά, πολύ ωραία, ζεστή φωνή, αρρενωπή και διακριτική, καθόλου προσβλητικός, προσεχτικός, αστείος, ευγενικός, αλλά όχι γλυκανάλατος, είχε και το πιπέρι στο στόμα του και το αλάτι μαζί με τη ζάχαρη, μιλούσε καθαρά και σωστά και βαθιά σαν να ερχόταν από μια άλλη υγρασία η φωνή του, διαφορετική από τη δική μας εδώ του τόπου μας, είχε κάτι του ξένου, του περαστικού, του διωγμένου από κάπου, κι αυτό εμένα μου άρεσε πολύ, με αναστάτωνε.

Η παράσταση «Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι» παρουσιάστηκε στο θέατρο Σταθμός τον Νοέμβριο του 2024 σε σκηνοθεσία Μαρίας Ζορμπά, με τη Μυρτώ Αλικάκη την Αιμιλία Παπαχριστοφίλου και τη Νικόλ Κοροντζή.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ

Από την ενότητα Αρχιπέλαγος.

Θάλασσα της Αστυπάλαιας

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΚΟΝΗΣ κατάγεται από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας, γεννήθηκε στην Γκάτζια Αργολίδος, μεγάλωσε στο Ναύπλιο.

Εργάζεται στο θέατρο ως σκηνοθέτης.

Γράφει διηγήματα, θεατρικά κείμενα, ποιήματα και λόγια για τραγούδια. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και τα βουλγαρικά. Διηγήματα και ποιήματα στα σουηδικά, ισπανικά και πορτογαλικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Από τις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα βιβλία του: Τραγούδια (1993), Ένα τραγούδι για τον Νίκο Γκάτσο (1993), Λόγια για τραγούδια (1997), Τα πορτοκάλια της Παλαιάς Επιδαύρου (2000), Αγρινίου. Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή (2004), Καρόλου Ντηλ και Τσιμισκή (2008), Ο ύπνος της Αδριανουπόλεως (2011), Εφτά λευκά πουκάμισα (2017), Εθνικός Κήπος – Περίπατος μαθητείας (με τη συνεργασία της Ελένης Στρούλια, 2019), Το μαύρο φόρεμα του κόρακα (2021).

Από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη εκδόθηκαν τα βιβλία: Η πύλη της ξηράς και Ο Ξεπεσμένος δερβίσης. Από τις εκδόσεις Μεταίχμιο κυκλοφορεί το βιβλίο Ναύπλιο: Μια πόλη στη λογοτεχνία και από την Κάππα Εκδοτική Η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου και άλλες παρηγορίες (με τη συνεργασία της Γλυκερίας Μπασδέκη).

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ © ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΓΚΟΝΗ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

        

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

    

    

Δελτίο Τύπου | «Κέντησα την καρδιά μου στα βουνά» ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΚΟΥΡΔΙΣΣΑΣ ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΑΣ 1995-1997 της Gurbetelli Ersoz

GURBETELLİ ERSÖZ

«Κέντησα την καρδιά μου στα βουνά»

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΜΙΑΣ ΚΟΥΡΔΙΣΣΑΣ ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΑΣ

1995-1997

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ – ΠΡΟΛΟΓΟΣ – ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ : 

ΜΟΥΡΑΤ ΙΣΣΙ

ΠΡΟΛΟΓΟΙ: EREN KESKİN ΚΑΙ FERDA ÇETİN

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2025

Αριθμός σελίδων : 400, Τιμή : 21,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-519-6

Από παλιά τα βουνά ήταν μέσα στην καρδιά μου, αλλά κατάλαβα ότι πόλεμος
σημαίνει να κεντήσω την καρδιά μου στα βουνά.

Δεν μπορεί να υπάρξει πόλεμος χωρίς το φόβο.

Ο πόλεμος δεν είναι ζωή στον κήπο με τα ρόδα, αλλά προσπάθεια συνέχισης της ζωής
μέσα στην πυρίτιδα και στο αίμα.

Tο “ΚΕΝΤΗΣΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ”. Το ημερολόγιο μιας Κούρδισσας αντάρτισσας, 1995-1997 της Γκουρμπετελλί Ερσόζ είναι ένα χρονικό του αγώνα για ανεξάρτητο Κουρδιστάν και ταυτόχρονα μια επιτόπια μαρτυρία ως απάντηση στην παραπληροφόρηση του κράτους της Τουρκίας και των συμμάχων του.

Η Γκουρμπέτ, η Ξενιτοπούλα, αφηγείται μάχες, γράφει ποιήματα, αποδύεται σε στοχασμούς και αυτοκριτική. Το γράψιμο του ημερολογίου είναι για εκείνη, αφενός, πράξη πολιτική και προσωπική, που της επέτρεψε την ακατέργαστη καταγραφή των γεγονότων μιας ιστορίας που δεν θα δημοσιευθεί ποτέ επίσημα, και, αφετέρου, ευκαιρία να εκφράσει τα όνειρά της, τις πεποιθήσεις της, να διατυπώσει τις αναλύσεις και τις αμφιβολίες της.

Το Ημερολόγιο της Γκουρμπέτ μας δίνει επίσης τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε τη διαμόρφωση μιας μαχήτριας, να διαπιστώσουμε και να εξερευνήσουμε τα παρακείμενα και τις αντιφάσεις του ένοπλου αγώνα, και, κυρίως, να συντροφέψουμε τις αντάρτισσες γυναίκες και να σφυρηλατήσουμε το ρόλο τους σε ένα τέτοιο πλαίσιο.

Η κατασκευή ενός αρχείου μνήμης in situ μας είναι απαραίτητη στο να χαρτογραφούμε και να συνοδεύουμε τους πολιτικούς αγώνες.

–ΦΕΡΝΤA ΤΣΕΤIΝ

Τα ποτήρια του τσαγιού είναι γυάλινα στην κεντρική διοίκηση. Υπήρχε όμως μόνο ένα γυάλινο ποτήρι στη γυναικεία διοίκηση και πίναμε το τσάι από πλαστικά ποτήρια που μύριζαν. Οι συντρόφισσες, λόγω σεβασμού και επισημότητας, εμένα μου έδιναν πάντα το γυάλινο ποτήρι. Εγώ, που ενοχλούμαι από τέτοιες καταστάσεις, πήρα ένα γυάλινο ποτήρι από την κεντρική διοίκηση λέγοντας : « Κλέβω το ποτήρι. Δεν με είδατε ποτέ ». Θυμήθηκα τις παλιές κλοπές μου, όπως τότε που είχα κλέψει τα βερίκοκα από τη βερικοκιά τού παππού μου, τα πορτοκάλια από τον θείο μου – γιατί πρώτη φορά βλέπαμε πορτοκάλια και τα είχα πάει στα άλλα παιδάκια – και τα βιβλία στα φοιτητικά μου χρόνια, που ήταν η μεγαλύτερη απόλαυση.

Κουρδιστάν, εσύ ήσουν η πατρίδα μάνα στις κούνιες μας. Μεσοποταμία, εσύ είσαι στη Γένεση, στην Καινή Διαθήκη και στην Παλαιά. Ίσως πιο σημαντικό είναι το ποτάμι που δημιούργησε ο Θεός με τους τέσσερις κλάδους, Νείλο, Τίγρη, Ευφράτη, παρά ο κήπος που έφτιαξε ο Θεός για τον Αδάμ, το Κενάν ή όπως λέγονται οι ανατολικές περιοχές… Και ο κήπος του Αδάμ είναι ο Τίγρης και ο Ευφράτης. Ιδού ο πολιτισμός. Μπορεί να είναι η οπτική της θρησκείας, αλλά είναι και η πραγματικότητα, αυτή είναι σήμερα η Χώρα του Ήλιου. Άλλοτε του Αδάμ, ως χθες η Μεσοποταμία, αύριο η Χώρα του Ήλιου. Η Μεσοποταμία ήταν πάντα στόχος των αυτοκρατοριών, κυρίως των χριστιανών, λόγω του πλούτου και της στρατηγικής της σημασίας, αλλά και επειδή ήταν ο ίδιος ο Αδάμ, ο παράδεισος. Η αναζήτηση για τον ανθρώπινο παράδεισο δεν σταμάτησε, δεν θα σταματήσει.

Το βουνό δίνει στον άνθρωπο μια αίσθηση ελευθερίας και κυριαρχίας, δυναμώνει το πάθος του. Η πεδιάδα βρίσκεται στα πόδια μας, ο αέρας που μας φέρνει τη δροσιά του Τίγρη γεμίζει τους πνεύμονές μας. Ο ουρανός και τα αστέρια είναι τόσο κοντά που νομίζεις ότι μπορείς να τα πιάσεις αν απλώσεις τα χέρια σου. Απέναντι είναι το Κουρδιστάν της Συρίας. Τούτη τη στιγμή όμως είμαστε στο Κουρδιστάν του Ιράκ.

Μετρώντας τα αστέρια, ταξίδεψα σε διάφορα μέρη : στην εφημερίδα, στην απεργία πείνας στην Ευρώπη, στο σπίτι, στον Αγκίρ, στη Ρεβσέν. Όταν παρατηρώ τα αστέρια, μου έρχονται στο μυαλό χιλιάδες πράγματα : οι μάρτυρες, η ελπίδα, η ελευθερία, οι ουτοπίες που αναζητάμε, οι χάρτες, οι χώρες του κόσμου, τα σχέδια, οι δράσεις και τόσα άλλα…

Η Πρώτη Εθνική Γυναικεία Συνδιάσκεψη, η οποία είναι ιστορικής σημασίας, συνεχίζεται για τέταρτη μέρα με έντονες συζητήσεις και πάλι αποκαλύπτεται ότι μερικές συντρόφισσες είναι τόσο όμορφες σαν τα λουλούδια και μερικές «μαύρες » σαν τον ποταμό Ζαπ.

Ο στόχος μας όμως είναι να ομορφαίνουμε πιο πολύ τις όμορφες και να φτάσουμε τις «μαύρες» στο επίπεδο των όμορφων. Η μάχη για τον στόχο αυτό είναι πολυδιάστατη και έντονη, μεταξύ των κοινωνικών τάξεων και των φύλων.

Τα προβλήματα που βιώνω τούτη την περίοδο, αν και είναι κυρίως προσωπικά, αφορούν και την ηγεσία από την πλευρά του γυναικείου φύλου. Μια συντρόφισσα που είχε βρεθεί σε διάφορες ηγετικές και εφεδρικές θέσεις της Y.A.J.K. πέρασε διάφορες δυσκολίες καὶ ταραχές. Όπως φαίνεται και από τη δική μου περίπτωση, το γυναικείο απελευθερωτικό κίνημα πάσχει στον τομέα της ηγεσίας.

Είμαι συναισθηματική, ανυπόμονη και τολμηρή. Η συναισθηματική μου πλευρά, η οποία εμπεριέχει και τον ανθρωπισμό, πηγάζει από την οικογένειά μου. Είμαι ανυπόμονη διότι θέλω να πραγματοποιούνται όλα αμέσως, ενώ η τόλμη μου είναι η αιτία που θέλω να μαθαίνω και να υλοποιώ τα πάντα. Εάν δεν έχω ολοκληρώσει κάτι που έχω ξεκινήσει ή δεν έχω ικανοποιηθεί από αυτό, τρώγομαι με τα ρούχα μου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η ΓΚΟΥΡΜΠΕΤΕΛΛΙ ΕΡΣΟΖ, γεννημένη το 1965, ήταν χημικός, δημοσιογράφος και αρχισυντάκτρια στην κουρδική εφημερίδα Οζγκιούρ Γιουντέμ, η πρώτη γυναίκα αρχισυντάκτρια στην ιστορία του τουρκικού Τύπου. Συνελήφθη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε δύο φορές – το 1990 στη φυλακή της Μαλάτυα και το 1994 στη φυλακή Σάγκματζιλαρ. Το 1995 αποφάσισε να πάρει τα όπλα και να ενταχθεί στο αντάρτικο του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (P.K.K.).

Το προσωπικό της ημερολόγιο του ένοπλου αγώνα ξεκινά στις 27 Ιουλίου 1995 και διακόπτεται στις 8 Οκτωβρίου 1997, όταν η Γκουρμπέτ πέφτει νεκρή στη μάχη, χτυπημένη από τα πυρά ενός άρματος Λέπαρντ, κατασκευασμένου στο Κάσσελ της Γερμανίας.

Μετά την πρώτη του έκδοση στη Γερμανία το 1998, το ημερολόγιο της Γκουρμπέτ δημοσιεύτηκε στην πρωτότυπη γλώσσα του, τα τουρκικά, το 2014, αλλά στην Τουρκία απαγορεύεται ως σήμερα η κυκλοφορία του.

Δελτίο Τύπου | Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΡΑΪΧ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ του Victor Klemperer

VICTOR KLEMPERER

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΡΑΪΧ

●

LTI

LINGUA TERTII IMPERII

●

ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ :

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ: SONIA COMBE, ALAIN BROSSAT

ΕΠΙΜΕΤΡΟ: ΒΙΚΥ ΙΑΚΩΒΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2025

Αριθμός σελίδων : 496, Τιμή : 22,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-650-6

O Γερμανός φιλόσοφος και φιλόλογος Βίκτορ Κλέμπερερ άρχισε να μελετά τη γλώσσα και τις συγκεκριμένες λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί το 1933. Βασιζόμενος σε ποικίλες πηγές (ραδιοφωνικές ομιλίες του Χίτλερ ή του Γκαίμπελς, ανακοινώσεις γεννήσεων και θανάτων, εφημερίδες, βιβλία και μπροσούρες, συζητήσεις κ.λπ.), μπόρεσε να εξετάσει την καταστροφή του γερμανικού πνεύματος και της κουλτούρας από τη ναζιστική «νεογλώσσα». Με το να κρατά λοιπόν το ημερολόγιό του, επιδόθηκε σε μια πράξη αντίστασης και επιβίωσης.

Το 1947 από την εργασία του αυτή προέκυψε το βιβλίο LTI: Lingua Tertii Imperii, Η γλώσσα του Τρίτου Ράιχ – Σημειώσεις ενός φιλολόγου, που έγινε κείμενο αναφοράς για κάθε προβληματισμό πάνω στη γλώσσα του ολοκληρωτισμού. Η ανάγνωσή του, σχεδόν ογδόντα χρόνια αργότερα, δείχνει πόσο παλεύει ο σύγχρονος κόσμος να θεραπευτεί από εκείνη τη μολυσματική γλώσσα, καθώς και ότι καμία γλώσσα δεν είναι απρόσβλητη από καινούργιες προσπάθειες χειραγώγησης.

Η ανάλυση του Βίκτορ Κλέμπερερ για τη γλώσσα του εθνικοσοσιαλισμού και τον αντίκτυπό της είναι ένα αριστούργημα της ιστοριογραφίας. Ταυτόχρονα, είναι ένα πρώτης τάξεως ιστορικό ντοκουμέντο για την αυτοδιάσωση ενός μελετητή της γλώσσας και της λογοτεχνίας σε μια εποχή απελπισίας.

Η μελέτη του Κλέμπερερ προέκυψε από την πεποίθησή του ότι η γλώσσα του Τρίτου Ράιχ συνέβαλε στο σχηματισμό της ναζιστικής κουλτούρας. Όπως γράφει: «Δεν πρέπει να εξαφανιστούν μόνο οι ναζιστικές πράξεις αλλά και η ναζιστική ιδεολογία, ο τυπικός ναζιστικός τρόπος σκέψης και το έδαφος που τον αναπαράγει: η γλώσσα του ναζισμού».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΒΙΚΤΟΡ ΚΛΕΜΠΕΡΕΡ (1881-1960), βετεράνος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, όπου πολέμησε στην πρώτη γραμμή, έγινε καθηγητής γαλλικής λογοτεχνίας, ειδικευμένος στον γαλλικό Διαφωτισμό, στο Πανεπιστήμιο της Δρέσδης, από το οποίο εκδιώχθηκε το 1935 επειδή ήταν Εβραίος. Επέζησε μόνο καὶ μόνο χάρη στο ότι ήταν παντρεμένος με γυναίκα της «άριας φυλής», η οποία τον στήριξε και τον ακολούθησε σε όλες τις ταλαιπωρίες και τους εξευτελισμούς που υπέστη από το ναζιστικό καθεστώς.

Ακαταπόνητος μελετητής, δημοσιογράφος και πανεπιστημιακός καθηγητής, έζησε τέσσερις διαδοχικές περιόδους της γερμανικής πολιτικής ιστορίας –από τη Γερμανικὴ Αυτοκρατορία, τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και το Ναζιστικό κράτος έως τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας– και θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς μάρτυρες του ταραχώδους 20ού αιώνα της ευρωπαϊκής ιστορίας.

Δελτίο Τύπου | ΜΙΚΡΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΑΣ του Georges Perec

GEORGES PEREC

Μικρές σημειώσεις 

για την τέχνη και τον τρόπο

να τακτοποιούμε τα βιβλία μας

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΛΙΖΥ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Απρίλιος 2025

Αριθμός σελίδων : 40, Τιμή : 5,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-600-1

ΤΡΟΠΟΙ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

ταξινόμηση αλφαβητική

ταξινόμηση κατά ηπείρους ή χώρες

ταξινόμηση κατά χρώματα

ταξινόμηση κατά την ημερομηνία απόκτησης

ταξινόμηση κατά την ημερομηνία έκδοσης

ταξινόμηση κατά μεγέθη

ταξινόμηση κατά είδη

ταξινόμηση κατά μεγάλες λογοτεχνικές περιόδους

ταξινόμηση κατά γλώσσες

ταξινόμηση κατά αναγνωστικές προτεραιότητες

ταξινόμηση κατά βιβλιοδεσίες

ταξινόμηση κατά εκδοτικές σειρές

 

Καμία από αυτές τις ταξινομήσεις δεν είναι από μόνη της ικανοποιητική. Στην πράξη, κάθε βιβλιοθήκη τακτοποιείται με βάση κάποιον συνδυασμό αυτών των τρόπων ταξινόμησης: Η εξισορρόπησή τους, η ανθεκτικότητά τους στην αλλαγή, η αχρηστία τους, η διατήρησή τους δίνουν σε κάθε βιβλιοθήκη μια μοναδική προσωπικότητα.

Είναι μια επιχείρηση βασανιστική, αποκαρδιωτική, που ενδεχομένως κρύβει ευχάριστες εκπλήξεις, όπως την επανεύρεση ενός βιβλίου που το είχαμε λησμονήσει, επειδή δεν το βλέπαμε, και το οποίο καταβροχθίζουμε τελικά πάλι, ξαπλωμένοι μπρούμυτα στο κρεβάτι, αναβάλλοντας για την επόμενη ό,τι δεν θα κάναμε αυθημερόν.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: 

ΑΝΝΕ DE BRONHOFF, Ο Περέκ με μαύρη γάτα, 1978.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

O Zωρζ Περέκ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1936 από Eβραίους γονείς, που τους έχασε στον πόλεμο. Tο 1965 τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot για το πρώτο του μυθιστόρημα Tα πράγματα και το 1978 με το βραβείο Medicis για το Zωή οδηγίες χρήσεως. Πέθανε στο Παρίσι το 1982.

Παρά τα δύο έγκυρα λογοτεχνικά βραβεία που τίμησαν το έργο του, ο Περέκ, ενόσω ζούσε, παρέμεινε ένας μάλλον περιθωριακός συγγραφέας, στα όρια της εκκεντρικότητας. Σήμερα, καθιερωμένος και πολυμεταφρασμένος, εκτιμάται ως μείζων εκπρόσωπος της σύγχρονης γαλλικής αυτοβιογραφικής γραφής, στην οποία έδωσε νέα ώθηση και προοπτική, δίχως να παραγνωρίζεται η συμβολή του στην αυστηρή παράδοση των τεχνοπαιγνίων του Oulipo. Η επινόηση του νέου και η ανάμνηση του παλαιού είναι οι δύο πόλοι μεταξύ των οποίων κινείται και τους οποίους συνεχώς συνδυάζει ο Περέκ στα κείμενά του.

Από τις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Σκέψη / Ταξινόμηση.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: BERNARD PLOSSU

ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

ΣKEΨH / TAΞINOMHΣH

«Tί σημαίνει η κάθετος ανάμεσά τους;

»Tί μου γυρεύουν ακριβώς; Αν σκέφτομαι πριν ταξινομήσω; Αν ταξινομώ πριν σκεφτώ; Πώς ταξινομώ αυτό που σκέφτομαι; Πώς σκέφτομαι όταν θέλω να ταξινομήσω;

[...] Τόσο δελεαστικό το να θέλεις να κατανείμεις ολόκληρο τον κόσμο σύμφωνα με έναν και μοναδικό κώδικα – ένας παγκόσμιος νόμος θα διείπε το σύνολο των φαινομένων: δύο ημισφαίρια, πέντε ήπειροι, αρσενικό και θηλυκό, χλωρίδα και πανίδα, ενικός-πληθυντικός, δεξιά αριστερά, τέσσερις εποχές, πέντε αισθήσεις, έξι φωνήεντα, επτά ημέρες, εικοσιέξι γράμματα.

»Δυστυχώς δεν ισχύει, δεν άρχισε μάλιστα ποτέ να ισχύει, δεν θα ισχύσει ποτέ. Αυτό δεν εμποδίζει να συνεχίσουμε επί μακρόν ακόμη να κατηγοριοποιούμε το τάδε ή το δείνα ζώο ανάλογα με το αν έχει μονό αριθμό δακτύλων ή κούφια κέρατα.»

GEORGES PEREC