Δελτίο τύπου | ΣΙΤΤ ΜΑΡΙ-ΡΟΖ της Etel Adnan

ETEL ADNAN

ΣΙΤΤ ΜΑΡΙ-ΡΟΖ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΛΙΖΥ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2019

Αριθμός σελίδων : 152,  Τιμή : 12,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-408-3

Αλλά εμένα με άρπαξαν σε απόσταση λίγων μέτρων από τούτο το σχολείο, σε τούτο το δρόμο όπου οι πάντες έμοιαζαν να με αγαπούν. Κανείς δεν κουνήθηκε στο δρόμο εκτός από τους απαγωγείς μου. Όλα μεταμορφώθηκαν σε σκηνοθεσία, περιλαμβανομένου και του πετάγματος μιας μέλισσας, από ένα δέντρο σ’ ένα άλλο. Μου είπαν : Έχουμε να σου μιλήσουμε. Κατάλαβα ότι με αυτές τις λέξεις μόλις έμπαινα στο επέκεινα του κόσμου του κανονικού λόγου. [... ]

[... ] – Δεν είναι ακόμα η τελευταία σου ευκαιρία. Είμαστε μεταξύ χριστιανών. Μας ενδιαφέρει να μετανοήσεις. Μας ενδιαφέρει να αμφιβάλλεις.

– Είμαι μητέρα τριών παιδιών. Έχω εγκαταλείψει τον σύζυγό μου. Ζω με έναν νεαρό Παλαιστίνιο που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κίνδυνο. Υπερασπίστηκα την παλαιστινιακή υπόθεση προτού τον γνωρίσω. Υπερασπίζομαι μια κοινή κουλτούρα, μια κοινή ιστορία, τη δική τους και τη δική μας. Δεν βλέπω καμία διαφορά. Αλλά πήρα με πόνο το δικό τους μέρος εναντίον του δικού σας γιατί η δική μας επιβίωση συνδέεται με τη δική τους.

– Εγώ εκπροσωπώ τη νομιμότητα.

– Εκείνοι εκπροσωπούν το άνοιγμα. Ο αραβικός κόσμος είναι απεριόριστα μεγάλος στις αποστάσεις του και απεριόριστα μικρός στην οπτική του.

[... ] Ο θάνατος ποτέ δεν είναι στον πληθυντικό. Ας μην υπερτονίζουμε τη νίκη του, είναι αρκούντως καθολική, ας μην την υμνολογούμε. Δεν είναι εκατομμύρια οι θάνατοι. Συμβαίνει να είναι εκατομμύρια οι φορές που κάποιος πεθαίνει.

[ ... ] –Θέλετε να με ανταλλάξετε ; Δεν είμαι αντικείμενο. Πώς το ξέρετε ότι δεν προτιμώ να πεθάνω από το να χρησιμεύσω ως φραγκοδίφραγκα στις συναλλαγές σας ; Πρέπει ακόμα και στον πόλεμο να παραμένετε έμποροι χαλιών ;

Η ΣΙΤΤ ΜΑΡΙ-ΡΟΖ πιάνεται στο δίχτυ του λιβανέζικου εμφύλιου πολέμου. Διευθύνει ένα σχολείο για κωφάλαλα παιδιά. Αγωνίζεται για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη γυναικεία απελευθέρωση στον αραβικό κόσμο. Πληρώνει με τη ζωή της μια κατάσταση όπου τα όπλα έχουν πάρει τη θέση του διαλόγου, σε μια από τις πιο τραγικές παρεξηγήσεις της σύγχρονης ιστορίας. – Ε.Α.

Το πεζογράφημα πρωτοδημοσιεύθηκε στις γαλλικές πρωτοποριακές Εκδόσεις των Γυναικών το 1977, μετά τους εμφύλιους πολέμους του Λιβάνου, και απέκτησε αμέσως εμβληματικές διαστάσεις.

ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ETEL ADNAN

Χωρίς τίτλο, 2010. Λάδι σε καμβά, 25 x 20 εκ.

Courtesy Sfeir-Semler Galerie, Hamburg / Beirut.

ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η ΕΤΕΛ ΑΝΤΝΑΝ γεννήθηκε στη Βηρυτό το 1925. Είναι συγγραφέας και ζωγράφος. Τη δεκαετία του 1950 ξεκίνησε σπουδές φιλοσοφίας στη Σορβόννη · συνέχισε στο Μπέρκλυ και στο Χάρβαρντ. Εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια, πήρε την αμερικανική υπηκοότητα και άρχισε να διδάσκει φιλοσοφία. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 ζωγραφίζει μικρά τοπία, αφηρημένα, παλλόμενα από ζωή, με χρώμα. Χάρη στη συμμετοχή της στο κίνημα των ποιητών ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, άρχισε να γράφει ποιήματα και έγινε, σύμφωνα με τα λόγια της, «μια Αμερικανίδα ποιήτρια». Το 1972 επέστρεψε στη Βηρυτό και εργάστηκε ως πολιτιστική συντάκτρια στον Τύπο. Έμεινε στον Λίβανο ώς το 1976. Το 1977 το πεζογράφημά της Σιττ Μαρί -Ροζ δημοσιεύθηκε στο Παρίσι. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Καλιφόρνια.

Παρότι εκθέτει συστηματικά από το 1960 στις ΗΠΑ, τον Λίβανο και τη Γαλλία, το εικαστικό της έργο βρήκε διεθνή αναγνώριση το 2013, χάρη στη συμμετοχή της στη 13η documenta, στο Κάσσελ της Γερμανίας. Το 2014 ο Hans-Ulrich Obrist οργάνωσε μια τεράστια ρετροσπεκτίβα του έργου της στο MATHAF, το Αραβικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Ντόχα, και εξέδωσε τον εμβληματικό κατάλογό της. Το Μουσείο Ουίτνεϋ στη Νέα Υόρκη την περιέλαβε στη διάσημη Μπιενάλε του, στην οποία η δουλειά της προσέλκυσε ιδιαίτερη προσοχή. Έκτοτε, οι εκθέσεις της διαδέχονται η μία την άλλη παντού στον κόσμο.

Το λογοτεχνικό της έργο, γραμμένο στα αγγλικά και στα γαλλικά, περιλαμβάνει περίπου είκοσι βιβλία σε καθεμιά από τις δύο γλώσσες.

Οι σημαντικότερες λογοτεχνικές της διακρίσεις περιλαμβάνουν : Βραβείο France-Pays Arabes για το Sitt Marie-Rose (1977)· Arab American Book Award για το σύνολο του έργου της και PEN Oakland Award για το Master of the Eclipse (2010)· California Book Award for Poetry για τη συλλογή Sea and Fog και Lambda Literary Award για το σύνολο του έργου της ως ομοφυλόφιλης συγγραφέως (2013). Το 2014 αναγορεύτηκε Ιππότης των Γραμμάτων και των Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί από σύγχρονους συνθέτες, όπως ο Βρετανός Gavin Bryars, και έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ. Έχει επίσης εργαστεί για το θέατρο. Μεταξύ άλλων, έγραψε για τον Αμερικανό σκηνοθέτη Bob Wilson το γαλλικό κείμενο της πολύγλωσσης όπεράς του CIVIL warS το 1987.

Το ποίημά της Τζενίν διασκευάστηκε και παρουσιάστηκε στο Θέατρο Άττις του Θεόδωρου Τερζόπουλου στην Αθήνα το 2005 και ξαναπαίχτηκε σε ενιαία σύνθεση με το κείμενο Ιώ το 2019. Έργο της βασισμένο στο ποίημα To Be in a Time of War, με κείμενα του Heiner Müller, παραστάθηκε στο Forum Freies Theater στο Ντύσσελντορφ, το Βερολίνο και τη Βηρυτό το 2011.

Συμμετείχε στη 14η Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης το 2015 με το χειρόγραφο κείμενο σε μορφή leporello Σχετικά με το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα βιβλία της : Γράφοντας σε μια ξένη γλώσσα (2016), Το τίμημα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε για τον έρωτα (2016), Σχετικά με το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (2017), Ο «ελληνικός » κόσμος του Θεόδωρου Τερζόπουλου και Δελφοί και Κιάτο (2019). 

Δελτίο τύπου | ΥΠΟ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ της Αλεξάνδρας Ρασιδάκη

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΡΑΣΙΔΑΚΗ

ΥΠΟ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ

ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ

ΚΑΙ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2019

Αριθμός σελίδων : 432,  Τιμή : 21,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-387-1

Έχουμε μια αποστολή: Η διάπλαση του κόσμου είναι ο προορισμός μας –ΝΟVALIS

Ο Ρομαντισμός υπήρξε ένα λογοτεχνικό κίνημα αλλά και μια ηθική, ένας ερωτισμός και μια πολιτική. Αν και δεν ήταν θρησκεία, ήταν όμως κάτι περισσότερο από μια αισθητική και μια φιλοσοφία: ένας τρόπος του σκέπτεσθαι, του αισθάνεσαι, του αγαπάν, του αγωνίζεσθαι, του ταξιδεύειν. Ένας τρόπος να ζεις και ένας τρόπος να πεθαίνεις. –OCTAVIO PAZ, 1974

ΟΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ της τέχνης απέναντι σε κάθε άλλη έκφανση του πνευματικού η κοινωνικού βίου, την ορίζουν ως το χώρο της απόλυτης ελευθερίας του ατόμου. Ωστόσο, ο γερμανικός Ρομαντισμός δεν νοείται μόνο ως λογοτεχνικό η καλλιτεχνικό κίνημα, αλλά αυτοπροσδιορίζεται ως καινοτόμος τρόπος ζωής, σκέψης και δημιουργίας. Ο εκρομαντισμός του κόσμου, στον οποίο καλούν οι Γερμανοί ρομαντικοί, είναι μια επανάσταση του πνεύματος, που αφορά όλες τις πτυχές της διανόησης και δημιουργίας. Οι ρομαντικοί διαπλάθουν τον κόσμο όχι αλλάζοντάς τον, αλλά προσκαλώντας σε μια διαφορετική πρόσληψή του.

Πίσω από το χαριτωμένο και συχνά ευτράπελο προσωπείο της ρομαντικής μυθοπλασίας κρύβεται ένα ρηξικέλευθο πρόγραμμα, μια προγραμματική αντιπρόταση στην απογοητευμένη κοσμοαντίληψη του Διαφωτισμού, η εξύμνηση της προσωπικής ελευθερίας και αυτοδιάθεσης και μια δριμύτατη κριτική στις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής. Ο γερμανικός Ρομαντισμός συνομιλεί και διαφοροποιείται από τα συμφραζόμενα της εποχής του και θέτει προβληματισμούς που θα απασχολήσουν τη θεωρία και τη λογοτεχνία του 20ου αιώνα.

Τη βαθιά καινοτόμα ρομαντική οπτική γωνία στον κόσμο και τα πράγματα παρουσιάζει αυτή η μελέτη, η οποία φιλοδοξεί να εισαγάγει τον Έλληνα αναγνώστη στις θεωρητικές αρχές και τους φιλοσοφικούς / ποιητολογικούς προβληματισμούς, καθώς και στις βασικές θεματικές και τους τρόπους γραφής των Γερμανών ρομαντικών.

Ως παράδειγμα της διαχρονικότητας του Ρομαντισμού, προτείνεται μια θεώρηση των κειμένων του Γεώργιου Βιζυηνού «υπό ρομαντική οπτική γωνία», η σκιαγράφηση μιας εκλεκτικής συγγένειας. Η γοητεία του θαυμαστού, τα απραγματοποίητα ταξίδια και οι ανεκπλήρωτοι έρωτες, η αρχή της υπέρβασης και της ερμηνείας, που απαντούν στα κείμενα του Βιζυηνού, συνθέτουν το καθοριστικό για το έργο του σχήμα της διαρκούς εναλλαγής μεταξύ προσδοκίας και απογοήτευσης – την αέναη κίνηση του εκκρεμούς της ρομαντικής ειρωνείας.

Το φως του ήλιου είναι η λογική, όπως την εφαρμόζουμε με ευπρέπεια στις δραστηριότητές μας που δεσμεύονται από τους όρους της πραγματικότητας. Η νύχτα όμως τους τυλίγει με έναν ευεργετικό μανδύα και μας επιτρέπει με τον τρόπο αυτό να αντικρίσουμε, μέσα από τα άστρα, το σύμπαν των δυνατοτήτων : είναι η ώρα των ονείρων. […] αυτή είναι η σχέση μεταξύ λογικής και φαντασίας· […] ακόμα κι αν μοιάζουν εκ διαμέτρου αντίθετες, αποτελούν από κοινού την κινητήρια δύναμη της ύπαρξής μας.

–AUGUST WILHELM SCHLEGEL

Σε έναν άνθρωπο που έχει κατακτήσει ένα συγκεκριμένο επίπεδο και παγκόσμιο εύρος σε μόρφωση και καλλιέργεια, το εσωτερικό του είναι μια συνεχής αλυσίδα των πλέον ασύλληπτων επαναστάσεων.

–FRIEDRICH SCHLEGEL, 1797

Ο πραγματικός αναγνώστης οφείλει να είναι η προέκταση του συγγραφέα. –ΝΟVALIS

Αχ, νομίζουμε πως είμαστε ελεύθεροι, όμως οι συμπτώσεις μας παρασύρουν διαρκώς με τα χιλιάδες λεπτοϋφασμένα νήματά τους.

–HEINRICH VON KLEIST, Απρίλιος 1801

Ο Θεός όποιον θέλει να ευνοήσει τον στέλνει στην ανοιχτωσιά του κόσμου.

–EICHENDORFF, . Ο χαρούμενος οδοιπόρος

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΡΑΣΙΔΑΚΗ είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια γερμανικής και συγκριτικής γραμματολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Σπούδασε Μεσαιωνική και Νεότερη Γερμανική Φιλολογία και Ισπανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Ντύσσελντορφ. Η διδασκαλία και η έρευνά της κινούνται στα πεδία της γερμανικής και συγκριτικής γραμματολογίας, της ιστορίας των ιδεών και της λογοτεχνικής μετάφρασης.

Έχει, μεταξύ άλλων, δημοσιεύσει τις μελέτες «Ποιητική της δυσπιστίας», μελέτη-επίμετρο στο Ίλζε Άιχινγκερ, Επίκαιρη συμβουλή  (Ροές, 2009), Περί μελαγχολίας: Στη θεωρία, τη λογοτεχνία, την τέχνη (Κίχλη, 2012, Βραβείο Δοκιμίου του περιοδικού www.oanagnostis.gr 2013), «Τα ζώα του Κάφκα», μελέτη-επίμετρο στο Φραντς Κάφκα: Αναφορά ενός σκύλου (Πατάκης, 2016), «Ο πολύμορφος κόσμος και οι δυσάρεστες εκπλήξεις : Αμφισημίες της δημιουργίας», μελέτη-επίμετρο στο Franz Kafka, Το κτίσμα (Άγρα, 2018). Έχει μεταφράσει λογοτεχνικά κείμενα από και προς τα γερμανικά, μεταξύ άλλων της Νίνας Κοκαλίδου-Ναχμία, του Νάσου Βαγενά, της Ίλζε Άιχινγκερ, του Ράινερ Μαρία Ρίλκε και του Φράντς Κάφκα.

Δελτίο τύπου | Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΦΥΤΕΥΕ ΔΕΝΤΡΑ του Jean Giono (Επίμετρο: Aline Giono - Ξυλογραφίες: Harry Brockway)

JEAN GIONO

Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΦΥΤΕΥΕ ΔΕΝΤΡΑ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ

ΕΠΙΜΕΤΡΟ: ALINE GIONO

ΞΥΛΟΓΡΑΦΙΕΣ: HARRY BROCKWAY

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2019

Αριθμός σελίδων : 64,  Τιμή : 9,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-411-3

  

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ η νουβέλα του Ζιονό ήταν πλέον μια κλασική μινιατούρα, ένα από τα κείμενα-κλειδιά της άρτι γεννηθείσας πράσινης συνείδησης, σύμφωνα με τα πιστεύω της οποίας η εμπνευσμένη ανθρώπινη δράση και η δύναμη της φύσης μπορούν μαζί να φέρουν ένα είδος σωτηρίας, ακόμα και σ' έναν κόσμο πληγωμένο και κατεστραμμένο.

Η όμορφη, αλληγορική ιστορία του Ζαν Ζιονό έχει τη δική της θρυλική ιστορία. Γραμμένη τη δεκαετία του 1950, προπορεύεται της εποχής της, εμπνέοντας τους αναγνώστες να ανακαλύψουν ξανά τις αρμονίες της φύσης και να προλάβουν την αυθαίρετη καταστροφή της.

Ο αφηγητής, πεζοπορώντας στις ερημιές των Κάτω Άλπεων, σταματά και ξεδιψάει με το νερό που τραβάει από το πηγάδι του ο βοσκός Ελζεάρ Μπουφιέ. Κι εδώ αρχίζει η θαυμάσια παραβολή του βοσκού που αποφασίζει να ζήσει μόνος επιτελώντας έργο Θεού. Μέσα σε διάστημα σαράντα χρόνων οι σκυθρωπές, έρημες κι άδεντρες πλαγιές, που τόσο στενάχωρες τις είχε βρει ο πεζοπόρος την πρώτη φορά που τις περπάτησε, μεταμορφώνονται τελείως χάρη στην αφοσίωση ενός ανθρώπου. Κι όλα αυτά με τη βοήθεια λίγων βελανιδιών.

Ο Ζιονό ήλπιζε να θέσει σε κίνηση ένα παγκόσμιο πρόγραμμα αναδάσωσης, που θα ανανέωνε τη γη. Ο άντρας που φύτευε δέντρα είναι ένας ύμνος στη δημιουργία, μια πηγή πίστης στην ικανότητα του ανθρώπου ν' αλλάζει τη μοίρα του – που είναι η μοίρα του κόσμου.

Η έκδοση συνοδεύεται από τις ξυλογραφίες του διάσημου χαράκτη HARRY BROCKWAY

και ένα επίμετρο της ALINE GIONO, κόρης του Jean Giono.

✤

Στο έργο του Ζιονό, αυτό που κάθε ευαίσθητος, ζωντανός άνθρωπος διακρίνει με την πρώτη ματιά και αναγνωρίζει αμέσως είναι «το τραγούδι του κόσμου».  

– ΧΕΝΡΥ ΜΙΛΛΕΡ

Ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της γενιάς μας.

– ΑΝΤΡΕ ΜΑΛΡΩ

✤

Ξυλογραφίες του HARRY BROCKWAY

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΖΑΝ ΖΙΟΝΟ (1895-1970), Γάλλος μυθιστοριογράφος και θερμός εραστής της φύσης, ιδιαίτερα της Προβηγκίας, ήταν αυτοδίδακτος συγγραφέας. Πολέμησε στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο και επέζησε στη μάχη του Βερντέν. Τη φρίκη του πολέμου αποτύπωσε στο μυθιστόρημα Le grand troupeau (Το μεγάλο κοπάδι).

Η δημοτικότητά του μεγάλωσε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 με μια σειρά μυθιστορήματα για την ευγένεια των απλών ανθρώπων της επαρχίας. Κορυφαία της σειράς αυτής ήταν η τριλογία Le Chant du monde (Το τραγούδι του κόσμου, 1934), όπου εξέφρασε την αγανάκτηση του ευαίσθητου ανθρώπου απέναντι στον σύγχρονο πολιτισμό. Το 1939 ο Ζιονό πέρασε δύο μήνες φυλακισμένος για την ειρηνιστική δράση του. Το 1945 αιχμαλωτίστηκε από μια κομμουνιστική αντιστασιακή ομάδα που θεωρούσε τους ειρηνιστές συνεργάτες των Ναζί. Αλλά η σθεναρή υπεράσπισή του από τον Αντρέ Ζίντ αναίρεσε τον στιγματισμό του. Το 1954 ο Ζιονό εκλέχθηκε μέλος της Académie Goncourt.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο το λογοτεχνικό του ύφος άλλαξε τελείως: Έγινε λιτό, με έμφαση στην αφήγηση, και πιο αισιόδοξο. Μεταξύ των καλύτερων έργων του την περίοδο αυτή είναι τα Le Hussard sur le toit (Ο ουσσάρος στη στέγη, 1952), Le Bonheur fou (Τρελή ευτυχία, 1957), L'Homme qui plantait des arbres (Ο άντρας που φύτευε δέντρα, 1953).

Ξυλογραφία εξωφύλλου: HARRY BROCKWAY.

Δελτίο τύπου | ΑΠΟΚΟΠΟΣ Ή ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ του Διονύση Καψάλη

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ

ΑΠΟΚΟΠΟΣ 

Ή 

ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ

ΠΟΙΗΣΗ

ΓΙΑ ΤΟ ΟΜΟΤΙΤΛΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΟ

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΞΥΔΑΚΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Δεκέμβριος 2019

Αριθμός σελίδων : 64,  Τιμή : 8,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-421-2

ΤΟ ΕΡΓΟ, με τη διπλή του υπόσταση, μουσική και ποιητική, υπήρξε μια δοκιμή μνήμης και φόρος τιμής στη Σπιναλόγκα, το μικρό νησί με το ενετικό φρούριο στον κόλπο του Μιραμπέλου, όπου, από το 1903 ώς το 1957, εκτοπίζονταν οι Έλληνες χανσενικοί : φόρος τιμής στον ανθρώπινο πόνο αλλά και στην ανθρώπινη αντοχή. Εικόνες και περιστατικά από το βίο και τα πάθη των λεπρών, κυρίως όπως μαρτυρούνται στην Αυτοβιογραφία του Επαμεινώνδα Ρεμουντάκη, με αρχετυπικό ανάλογό τους την εις Άδου κάθοδο, όπως την αφηγείται ο Απόκοπος του Μπεργαδή, εναλλάσσονται με χορικά, λυρικά μέρη και ιντερμέδια.

Το Απόκοπος η Σπιναλόγκα γράφτηκε μετά από παραγγελία του Δήμου Αγίου Νικολάου και παραστάθηκε επάνω στο νησί στις 18 Ιουλίου 2018.

ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ

FABIENNE VERDIER

Banquise, 252 x183 ἑκ., 2018

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Φωτ.: ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΨΑΛΗ, 2016

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε κλασική και αγγλική φιλολογία στις ΗΠΑ (1970-1974) και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο (1981-1984), όπου επίσης δίδαξε για δύο χρόνια.

Από το 1978 έχει δημοσιεύσει εικοσιένα ποιητικά βιβλία (όλα, εκτός του πρώτου, στις Εκδόσεις Άγρα), εννιά τόμους με δοκίμια, μια επιλογή από τα Σονέτα του Σαίξπηρ, ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον και του Κόλεριτζ, χαϊκού του Ίσσα και του Μπασό, το Χειμωνιάτικο ταξίδι του Βίλχελμ Μύλλερ, τον Έρωτα του ποιητή του Χάινριχ Χάινε κ.ά. Μετέφρασε για το θέατρο τα έργα του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Ο βασιλιάς Ληρ, Οθέλλος, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, Περικλής, Άμλετ, Η κωμωδία των παρεξηγήσεων, καθώς και τις Ευτυχισμένες μέρες του Σάμιουελ Μπέκετ. Το 2019 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων [2017] για τη συνολική προσφορά του στα Γράμματα.

Εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, όπου, από τον Νοέμβριο του 1999, κατέχει τη θέση του διευθυντή.

Άλλα έργα του ΔΙΟΝΥΣΗ ΚΑΨΑΛΗ στις Εκδόσεις Άγρα

ΠΟΙΗΣΗ

Μαύρη καγκελόπορτα, Άγρα, 2017
Διαθήκη. 25 Μαρτίου 1616, Άγρα, 2016
Μια υπόθεση ευδαιμονίας, Άγρα, 2014
Εδώ κι εκεί, Άγρα, 2010
Όλα τα δειλινά του κόσμου, Άγρα, 2008
Ο κρότος του χρόνου, Άγρα, 2007
Λόγος στους ανθρώπους παλιός, Άγρα 2006
Από λεπτότατη οδύνη, Άγρα, 2003
Στον τάφο του Καβάφη, Άγρα, 2003
Προσωπογραφία, Άγρα, 1998

Μπαλάντες και περιστάσεις, Άγρα, 1997
Τετραλογία, Άγρα, 1997
Μέρες αργίας, Άγρα, 1995
Αισθηματική αγωγή, Άγρα, 1993
Υπό κλίμακα, Άγρα, 1991
Δίγαμα, Άγρα, 1988
Ακόμη μια φορά, Άγρα, 1986
Τέσσερα, Άγρα, 1983
Βιβλίο πρώτο, Άγρα, 1982
Με μια τρελή σοδειά, Άγρα, 1979

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

Ανθοδέσμη, Άγρα, 1993
Τριώδιο, Άγρα, 1991

  

ΔΟΚΙΜΙΑ

Αναγκαία τύχη, Άγρα, 2018
Η ταραχή των ανθρώπινων, Άγρα, 2016
Η ευτυχής φιλολογία, Άγρα, 2015
Το καμαράκι κάτω από τη σκάλα, Άγρα, 2008
Στον καιρό, Άγρα, 2002
Τα μέτρα και τα σταθμά, Άγρα, 1998

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ

Heinrich Heine, Ο έρωτας του ποιητή, Άγρα, 2017
Wilhelm Müller, Το χειμωνιάτικο ταξίδι, Άγρα, 2016
William Shakespeare, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, Άγρα, 2012
William Shakespeare, 25 σονέτα, Άγρα, 2009
Matsuo Bashõ, Ο κόσμος της πάχνης, Άγρα, 2009
Emily Dickinson, Το μέγα ύδωρ, Άγρα, 2004
Samuel Taylor Coleridge,  Παγωνιά τα μεσάνυχτα, Άγρα, 2002

Δελτίο τύπου | ΑΘΗΝΑ - ΔΕΛΧΙ - ΑΘΗΝΑ της Έλενας Πέγκα

ΕΛΕΝΑ ΠΕΓΚΑ

AΘΗΝΑ – ΔΕΛΧI – AΘΗΝΑ

MYΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Οκτώβριος 2019

Αριθμός σελίδων : 232,  Τιμή : 15,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-407-6

  

Στο ΑΘΗΝΑ – ΔΕΛΧΙ – ΑΘΗΝΑ, το πρώτο μυθιστόρημα της διηγηματογράφου και θεατρικής συγγραφέως Έλενας Πέγκα, η αφήγηση ακολουθεί τρία πρόσωπα που κάνουν μαζί ένα σύντομο ταξίδι στη βόρεια Ινδία, ξεκινώντας από την Αθήνα και επιστρέφοντας σε αυτή. Ταυτόχρονα όμως συμβαίνει και ένα παράλληλο, διπλό ταξίδι, στη ζωή της κεντρικής αφηγήτριας, της Ελληνίδας που ταξιδεύει. Πρόσωπα, εικόνες και μέρη που συναντά θέτουν ερωτήματα γύρω από την ταυτότητά της, τη σχέση της με τη Δύση και την Ανατολή. Είναι το παρελθόν της προσωπικό ή συλλογικό; Τί προσέχει καθώς ταξιδεύει, όποιος και αν είναι ο λόγος της μετακίνησής της ; Ποιά πράγματα αναγνωρίζει ως οικεία ; Φέρει το σπίτι της και το παρελθόν μαζί της ; Της έδωσε το ταξίδι την αίσθηση ελευθερίας που αναζητά ; Με αισθησιασμό και πυκνότητα, με στιγμές που ο λόγος εκτινάσσεται, η συγγραφέας μας συστήνει έναν κόσμο ρευστό αλλά και ανθεκτικό, γεμάτο ανθρώπους που μετακινούνται σε μια γεωγραφία που φαντασιακά ολοένα διευρύνεται.

Το γράψιμο του βιβλίου ξεκίνησε αμέσως έπειτα από ένα ταξίδι στην Ινδία. Το ταξίδι κράτησε δέκα μέρες, αλλά ήταν τόσο αποκαλυπτικό για τη συγγραφέα που εκείνη παρέμεινε σε αυτό, γράφοντας για τις επόμενες χίλιες μέρες.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: VALENTINO MARENGO, Νέο Δελχί

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Φωτογραφία: Άρης Ράμος

Η ΕΛΕΝΑ ΠΕΓΚΑ είναι γνωστή για τα θεατρικά της έργα και τα διηγήματά της. Η τελευταία συλλογή διηγημάτων της Σφιχτές ζώνες και άλλα δέρματα (Εκδόσεις Άγρα, 2011) τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών το 2012. Διηγήματά της περιλαμβάνονται σε αγγλική μετάφραση στο Best European Fiction 2017 (Dalkey Press) και στο The Penguin Book of the Prose Poem (Penguin, 2018). Τα πεζά της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Άγρα (Αυτή θερινή, 1986, Σκουώς,1997, Σφιχτές ζώνες και άλλα δέρματα, 2011) και τα θεατρικά της από τις Εκδόσεις Κάπα και Νεφέλη. Έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, σουηδικά και ολλανδικά.

Δελτίο τύπου | ΣΥΝΤΟΜΟ ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ του Peter Handke

PETER HANDKE

ΣΥΝΤΟΜΟ ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ

ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ

Μετάφραση: ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Ιούλιος 1989 & Νοέμβριος 2019

Αριθμός σελίδων : 224,  Τιμή : 10,30 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-423-6

ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 2019

ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΜΟΥ

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ 

ΤΟΥ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ

Με μια πρώτη ανάγνωση το μυθιστόρημα μας δίνει την εντύπωση ταξιδιωτικής περιγραφής· ο αφηγητής, ένας Αυστριακός που μόλις χώρισε απ’ τη γυναίκα του, διασχίζει την Αμερική κατά πλάτος. Με τις τσέπες του γεμάτες ταξιδιωτικές επιταγές (traveller's cheques), ξεκινά από την ανατολική ακτή, από το Πρόβιντενς, και, περνώντας από τη Νέα Υόρκη και τη Φιλαδέλφεια, φτάνει στη Δυτική Ακτή, στο Μπελ Αιρ του Λος Άντζελες. Η γυναίκα του ακολουθεί ξέχωρα την ίδια διαδρομή, για να συναντηθούν προς το τέλος στον Ειρηνικό – και η ένταση μεταξύ τους κορυφώνεται και καταλαγιάζει στις τελευταίες μόλις σελίδες.

Δεν πρόκειται όμως μόνο για ένα ταξίδι στη ΝΕΑ ΗΠΕΙΡΟ. Ταυτόχρονα ο συγγραφέας μας μιλάει, χωρίς υπαινιγμούς, και για μια προσωπική περιπλάνηση στον υποκειμενικό χώρο των αναμνήσεών του, για μια διστακτική και συνάμα ηθελημένη εξερεύνηση «αυτού του χρόνου και του άλλου», για τα πρώτα του βήματα στον καινούργιο κόσμο της ψυχής του, «μετά το χωρισμό». Τα όρια που χωρίζουν αυτούς τους δύο κόσμους δεν είναι ξεκάθαρα. Τα τοπία τους ωστόσο περιγράφονται με λεπτομέρεια και επιμονή.

Ο ίδιος αγωνίζεται να πεισθεί για την πραγματικότητα του καινούργιου κόσμου, που όμως του παρουσιάζεται σαν δοκιμαστικός, σαν πειραματικός. Ο Χάντκε λέει ότι γι’ αυτό το λόγο διάλεξε την Αμερική. Όπως ο ίδιος διασχίζει λοιπόν τη νέα και μακρινή αυτή άγνωστη χώρα, έτσι και η προσπάθειά του ν’ αλλάξει τον εαυτό του διασχίζει το βιβλίο απ’ άκρη σ’ άκρη.

Το μυθιστόρημα εντάσσεται στη μεγάλη παράδοση της γερμανόφωνης λογοτεχνίας της περιπλάνησης, όπου ο ήρωας διαμορφώνεται και ανακαλύπτει τον εαυτό του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Το μυθιστόρημα του Πέτερ Χάντκε δημοσιεύτηκε το 1972. Το βιβλίο έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Ο χωρισμός του Χάντκε από τη γυναίκα του είναι πρόσφατος. Το ίδιο και το ταξίδι του στην Αμερική. Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο : ένα εγώ που παραμένει ανώνυμο. Ο ίδιος ο Χάντκε λέει : «Οι ψυχικές διαθέσεις και οι εξελίξεις που περιγράφονται στο βιβλίο είναι αυτοβιογραφικές. Η εξωτερική ιστορία όμως είναι φανταστική, αν εξαιρέσουμε κάποιες ασήμαντες λεπτομέρειες».

Η έκδοση συνοδεύεται από σημείωμα της μεταφράστριας, Χρονολόγιο και Βιβλιογραφία.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο Ουαίηλαντ Μάνορ, τέλος του Απρίλη, ο υπάλληλος μου έδωσε μαζί με το κλειδί μου κι ένα γράμμα. Ο οδηγός του ασανσέρ κρατούσε ήδη ανοιχτή την πόρτα και με περίμενε να σκίσω το φάκελο, που κάποιος είχε κλείσει βιαστικά και πρόχειρα. Το γράμμα ήταν σύντομο κι έλεγε : «Είμαι στη Νέα Υόρκη. Μην ψάξεις για μένα, σε παρακαλώ. Θα ήταν καλύτερα να μη με βρεις».

[…] Τα σκούρα τζάμια των λεωφορείων Γκρέυχάουντ έδιναν ομοιόμορφο τόνο σ’ όλα τα τοπία. Πότε πότε συναντούσαμε διόδια κι ο οδηγός σταματούσε κι έριχνε στο αυτόματο το ποσό που χρειαζόταν… Όσο πλησιάζαμε στη Νέα Υόρκη, οι διαφημίσεις, τα τεράστια πλακάτ στο πλάι του δρόμου άλλαζαν σιγά σιγά : όλο και λιγότερο λόγια, όλο και περισσότερες εικόνες.

[…] Η πρώτη εντύπωση που είχα απ’ την Τζούντιθ : γιατί δεν μπορούσα να την ξαναφέρω στη μνήμη μου; Δοκίμασα : μια γλυκιά στοργή, που μου ’δωσε μια αίσθηση ανάλαφρη σαν να πετούσα. Δεν ήταν αυτό το μέτρο που θα ’πρεπε να ρυθμίζει τις σχέσεις μας ; Το είχα ξεχάσει. Τώρα κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον με παραμορφωμένα πρόσωπα.