Δελτίο τύπου | ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ - Ο ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ (Εισαγωγή - Έρευνα - Κείμενα: Μιχάλης Γελασάκης)

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Ο ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ

ΑΝΕΚΔΟΤΟ & ΑΓΝΩΣΤΟ ΕΡΓΟ / ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΟΣ / ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ

Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η – Ε Ρ Ε Υ Ν Α – Κ Ε Ι Μ Ε Ν Α

ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2018

Αριθμός σελίδων : 456, Τιμή : 19,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-337-6

Πες το παραξενιά, πες το μοίρα, μου ’λαχε να ζήσω τα όσα έζησα

και να τα κάμω ποίηση. Αν δεν τα ’χα ζήσει και τα έγραφα

παρ’ όλα αυτά, τότε ίσως να ’μουνα μεγάλος ποιητής.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ, Οκτώβριος 1974

ΝΕΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ για τον Νίκο Καββαδία έρχονται στην επιφάνεια σαραντατέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό του.

Ύστερα από πολύχρονη έρευνα του δημοσιογράφου και μελετητή Μιχάλη Γελασάκη, παρουσιάζεται ένας τόμος με ανέκδοτο και αθησαύριστο έργο, άγνωστες συνεντεύξεις του ποιητή, τον ναυτικό του φάκελο, τα καράβια που ταξίδεψε, ανέκδοτη αλληλογραφία, σπάνιες μαρτυρίες, αδημοσίευτες φωτογραφίες, τη σχέση του με τον Γιώργο Σεφέρη και άλλα ευρήματα με επεξηγηματικά κείμενα και σχόλια.

Η έκδοση αυτή εμπλουτίζει και επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση και τη μελέτη γύρω από τον «Ιδανικό κι ανάξιο εραστή, των μακρυσμένων θαλασσών και των γαλάζιων πόντων», ο οποίος παραμένει ένας από τους δημοφιλέστερους και πιο διαβασμένους Έλληνες ποιητές.

Ο μυστηριώδης ανθρωπογεωγραφικός κόσμος του Κόλια, όπως τον έλεγαν οι φίλοι, γίνεται ακόμα πιο συναρπαστικός, με σταθερό φόντο τις ατελείωτες ώρες μοναξιάς «στην πλάτη της θαλάσσης », όπου μόνη συντροφιά ήταν ο ήχος των μορσικών σημάτων.

Βιογραφικά στοιχεία του επιμελητή του τόμου

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1986. Φοίτησε στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του σπούδασε δημοσιογραφία. Διετέλεσε αρχισυντάκτης και διευθυντής του μουσικού περιοδικού Δίφωνο, διευθυντής προγράμματος του ρ/σ Δίφωνο fm και ραδιοφωνικός παραγωγός. Υπήρξε συντάκτης του ένθετου «Βιβλιοθήκη» της Ελευθεροτυπίας, μουσικός επιμελητής του ρ/σ Βήμα fm, αλλά και συνεργάτης στα μουσικά περιοδικά Pop & Rock, Όασις, Μετρονόμος κ.α. Είναι ιδρυτής και διευθυντής σύνταξης της διαδικτυακής μουσικής εφημερίδας Μusicpaper.gr. Κυρίως ο Χρίστος Θεοδώρου αλλά και άλλοι συνθέτες έχουν μελοποιήσει στίχους του, ενώ έχει γράψει τα κείμενα για τη μουσικοθεατρική παράσταση Μυστικά και το λιμπρέτο για τη διασκευή σε μιούζικαλ του έργου Τα μάγια της πεταλούδας του Λόρκα. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο.

Δελτίο τύπου | ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΖΑΜΠΕΛ του Antonio Tabucchi

ANTONIO TABUCCHI

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΖΑΜΠΕΛ

ΕΝΑ ΜΑΝΤΑΛΑ

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Μετάφραση: ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2018

Αριθμός σελίδων : 172, Τιμή : 14,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-304-8

«Το σημαντικό είναι να ψάχνεις,

δεν έχει σημασία αν βρίσκεις ή δεν βρίσκεις».

Πώς να χαρακτηρίσει κανείς μια ιστορία σαν αυτή; Εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να μοιάζει με φανταστικό μυθιστόρημα, ίσως όμως να ξεφεύγει από κάθε πιθανό προσδιορισμό. Ο Ταμπούκι έβαλε ως υπότιτλο «Ένα μάνταλα»· όμως, αν κοιτάξουμε καλύτερα, με κριτήρια εντελώς ανατολίτικα, θα δούμε πως πρόκειται τελικά για μια αναζήτηση, για μια έρευνα που φαίνεται σα να διεξάγεται από κάποιον μεταφυσικό Φίλιπ Μάρλοου. Ωστόσο, με τη μεταφυσική, σε αυτή τη σπασμωδική και περιπλανώμενη έρευνα, συνταιριάζεται μια εντελώς γήινη άποψη της ζωής: γεύσεις, μυρωδιές, τόποι, πόλεις, φωτογραφίες που συνδέονται με τον κόσμο της φαντασίας μας, με τα όνειρά μας, αλλά και με την καθημερινή μας εμπειρία. Τότε, λοιπόν; Στο σημείωμά του ο Ταμπούκι μάς προτρέπει να σκεφτούμε έναν μοναχό ντυμένο στα κόκκινα, τον Χαίλντερλιν και κάποιο ναπολιτάνικο τραγούδι. Ετερόκλητα συστατικά, θα μπορούσε να πει κάποιος. Ίσως όμως είναι καλύτερα να μην ψάχνουμε για συνάφεια σε ένα από τα πιο εκκεντρικά και προφητικά μυθιστορήματα που μας έχει χαρίσει ποτέ η ιταλική λογοτεχνία. Ένα μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του μεγάλου συγγραφέα. 

Θα μπορούσε να φανεί παράξενο ότι ένας συγγραφέας που έχει περάσει τα πενήντα και έχει εκδώσει τόσα βιβλία νιώθει ακόμα την ανάγκη να δικαιολογήσει τις περιπέτειες της γραφής του. Και σ' εμένα φαίνεται παράξενο. Προφανώς δεν έχω λύσει ακόμα το δίλημμα αν πρόκειται για ένα αίσθημα ενοχής απέναντι στον κόσμο ή για μια απλούστερη επεξεργασία του πένθους, που μου διέφυγε. Φυσικά, και άλλες ενδεχόμενες υποθέσεις είναι δεκτές. Θέλω να υπογραμμίσω πως εκείνη την καλοκαιρινή νύχτα μου έτυχε να πετάξω ώς τη Νάπολη με τη φαντασία, γιατί σ' εκείνο τον μακρινό ουρανό υπήρχε ένα φεγγάρι ολόγιομο. Και ήταν ένα φεγγάρι κόκκινο. – Α.Τ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

 © Στέλιος Σκοπελίτης

Ο ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ (Πίζα, 1943 – Λισαβόνα, 2012) είναι ένας από τους μεγάλους συγγραφείς του ευρωπαϊκού 20^ου αιώνα. Έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα, που μεταφράστηκαν σε όλο τον κόσμο, τιμήθηκε με σπουδαία βραβεία και ανέπτυξε σημαντική δραστηριότητα ως δοκιμιογράφος και μεταφραστής. Δίδαξε Γλώσσα και Πορτογαλική Λογοτεχνία στα Πανεπιστήμια της Γένοβας και της Σιένας. Ως διανοούμενος, έλαβε μέρος σε πολλές αστικές και πολιτικές μάχες, συνεργαζόμενος με περιοδικά στην Ιταλία και στο εξωτερικό.

Έχουν εκδοθεί στις Εκδόσεις Άγρα εικοσιένα βιβλία του.

Δελτίο τύπου | ΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΖΕΣΤΙΚ του Georges Simenon

GEORGES SIMENON

ΤA YΠΟΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΤΖΕΣΤΙΚ

MIA EΡΕΥΝΑ

ΤΟΥ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΜΑΙΓΚΡΕ

Μετάφραση: ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΚΑΡΩΦ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2018

Αριθμός σελίδων : 224, Τιμή :  12,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-358-1

Όμως μέσα σ’ αυτό το ντουλάπι υπήρχε ένα πτώμα που πρέπει να το τοποθέτησαν εκεί όρθιο και σιγά σιγά να δίπλωσε στα δύο. Ανήκε σε μια γυναίκα περίπου τριάντα χρόνων, πολύ ξανθιά –βαμμένη ξανθιά–, που ήταν ντυμένη με ένα λεπτό, μάλλινο, μαύρο φόρεμα.

Ο Ντονζ δεν φώναξε. Ιδιαίτερα χλομός, πλησίασε το γυάλινο κλουβί του Ραμιουέλ και έσκυψε στο γκισέ για να του μιλήσει.

– Ελάτε να δείτε…

Ο λογιστής τον ακολούθησε.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΛΕΠΤΥΣΜΕΝΩΝ ΤΡΟΠΩΝ. Υπάρχει και αυτό των μελαγχολικών πρωινών και των εξουθενωμένων ζευγαριών. Ο Προσπέρ Ντονζ, υπάλληλος στο ξενοδοχείο Ματζέστικ, ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο των Ηλυσίων Πεδίων, ανακαλύπτει νωρίς το πρωί το πτώμα μιας πελάτισσας, στριμωγμένο μέσα σε ένα από τα ενενηνταδύο μεταλλικά ντουλάπια του βεστιάριου του προσωπικού. Η νεαρή Αμερικανίδα στραγγαλίστηκε ενώ ο σύζυγός της έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι. Τί γύρευε εκείνη στο βεστιάριο του υπογείου ; Ο Μαιγκρέ ανακαλύπτει για τις ανάγκες της έρευνας έναν κόσμο ξεχωριστό, φτιαγμένο από παρασκήνια και μυστικούς χώρους· έναν πάνω κόσμο με τους δικούς του κώδικες και τα δικά του δράματα κι έναν κάτω κόσμο όπου απασχολούνται ανώνυμοι. Ο μεγάλος πλούτος συγχρωτίζεται με την αβεβαιότητα, την κούραση και τη δουλειά αυτών που, πάντα στη σκια, υπηρετούν, παρατηρούν, αισθάνονται, χωρίς ωστόσο να σκέφτονται λιγότερο…

Ένα σπουδαίο βιβλίο του Σιμενόν με τον επιθεωρητή Μαιγκρέ, γραμμένο το 1942, με προδρομικές συγγένειες με την ταινία του Robert Altman Gosford Park και το τηλεοπτικό σήριαλ Downton Abbey.

Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΜΑΙΓΚΡΕ ΤΟΥ ΣΙΜΕΝΟΝ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Ζωρζ Σιμενόν, Βέλγος γαλλόφωνος συγγραφέας, γεννήθηκε στη Λιέγη το 1903. Αποφάσισε από νωρίς να αφοσιωθεί στη συγγραφή. Στα δεκαέξι του χρόνια έγινε δημοσιογράφος στη La Gazette de Liège. Το πρώτο μυθιστόρημά του, που το υπέγραψε με το ψευδώνυμο Georges Sim, εκδόθηκε το 1921: Au pont des Arches, petite histoire liégeoise. Το 1922 εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του, τη ζωγράφο Ρεζ ιν Ρανσόν, στο Παρίσι, όπου έγραψε ιστορίες και μυθιστορήματα σε σειρές, κάθε λογοτεχνικού είδους. Μεταξύ του 1923 και του 1933 δημοσιεύτηκαν σχεδόν διακόσια μυθιστορήματά του, πάνω από χίλιες ιστορίες και απειράριθμα άρθρα του. Το 1929 ο Σιμενόν σχεδιάζει τον πρώτο Μαιγκρέ : Πιέτρ ο Λετονός. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Fayard το 1931 και ο επιθεωρητής Μαιγκρέ έγινε σύντομα εξαιρετικά δημοφιλής.

Ο Σιμενόν έγραψε συνολικά εβδομηνταδύο περιπέτειες με τον Μαιγκρέ ( καθώς και πολλές συλλογές διηγημάτων – μέχρι τον τελευταίο Μαιγκρέ το 1972, Ο Μαιγκρέ και ο κύριος Σαρλ). Λίγο αργότερα, ο Σιμενόν άρχισε να γράφει αυτά που ονόμαζε «μυθιστορήματα-μυθιστορήματα» η « σκληρά μυθιστορήματα »: πάνω από εκατόν δέκα τίτλους, από το Ξενοδοχείο της Αλσατίας (1931) μέχρι τους Αθώους (1972), με πιο γνωστά τα έργα Το σπίτι στο κανάλι (1933), Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν (1938 – Άγρα, 2004), Ο δήμαρχος της Φυρν (1939), Οι άγνωστοι μέσα στο σπίτι (1940 – Άγρα, 2011), Τρία δωμάτια στο Μανχάτταν (1946 – Άγρα, 2007), Γράμμα στον δικαστή μου (1947), Το χιόνι ήταν βρόμικο (1948 – Άγρα, 2011), Ο ανθρωπάκος από το Αρχαγγέλσκ (1956 – Άγρα, 2009), Η φυγή του κυρίου Μοντ (1945 – Άγρα, 2012), Ο θάνατος της Μπελλ (1952 – Άγρα, 2012), Ο Γάτος (1967 – Άγρα, 2010), Σεληνιασμός (1933 – Άγρα, 2013), Στριπτήζ (1958 – Άγρα, 2015), Ο άνθρωπος από το Λονδίνο (1933 – Άγρα, 2014), Μπέττυ (1961 – Άγρα, 2016) κ.α. Παράλληλα με αυτή την εντατική λογοτεχνική δραστηριότητα, ταξιδεύει συνεχώς· εγκαταλείπει το Παρίσι και εγκαθίσταται στη Σαρέντ και κατόπιν, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, στη Βαντέ. Το 1945 αφήνει την Ευρώπη για την Αμερική, όπου θα διαμείνει δέκα χρόνια. Επιστρέφει έπειτα στη Γαλλία και εγκαθίσταται οριστικά στην Ελβετία. Από το 1972 αποφασίζει να σταματήσει το γράψιμο. Με τη χρήση ενός μαγνητοφώνου αφοσιώθηκε έκτοτε στις εικοσιδύο Υπαγορεύσεις του και κατόπιν συνέταξε τα ογκώδη απομνημονεύματά του Mémoires intimes (1981). Πέθανε στη Λωζάννη το 1989. Πολλά μυθιστορήματά του έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Δελτίο τύπου | ΓΑΛΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ 2 - ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

ΓΑΛΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ – 2

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

Πρόλογος: Mikaël Hautchamp

Μaurice Maeterlinck

ΠΕΛΛΕΑΣ

ΚΑΙ

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ

•

Paul Claudel

ΧΡΥΣΟ ΚΕΦΑΛΙ

  

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2018

Αριθμός σελίδων : 272, Τιμή : 15,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-357-4

ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ, σε αντίθεση από το συμπαγές σύνολο του ρομαντικού θεάτρου, είναι ένας κατακερματισμένος γαλαξίας έργων που δίδουν έμφαση στο λόγο, ιδιαιτέρως στον ποιητικό λόγο, κείμενα πλούσια σε αναλογίες, μεταφορές, παρομοιώσεις, κείμενα που περιστρέφονται γύρω από το κείμενο, κείμενα που επιχείρησε να αναδείξει και να διαδώσει σ’ ένα ευρύτερο κοινό ο Paul Fort κατά τη δεκαετία του 1890 στο Θέατρο Τέχνης (Théatre d’art). Το θέατρο της υπέρβασης, των αδρών και καθαρών περιγραμμάτων, οι ήρωες του οποίου στοχεύουν και επιχειρούν την υπέρβαση όπως επιχειρούν να προκαλέσουν και την υπέρβαση στις τάξεις του κοινού, να το ωθήσουν προς μια υπερβατική πραγματικότητα, σε ένα σύμπαν εξιδανικευμένο.

Το Πελλέας και Μελισσάνθη του Μαίτερλινκ είναι από τα αντιπροσωπευτικότερα έργα του συμβολικού θεάτρου. Η σχετικά απλή πλοκή τοποθετείται σε χρόνο απροσδιόριστο και στο χώρο του μύθου. Μία αναδίφηση στα έγκατα της ίδιας της ουσίας της ζωής. Η γλώσσα του κυλά με άνεση, υποβλητικά, υπαινικτικά, υπακούοντας σ’ ένα όραμα που αναδύεται με λέξεις και σιωπές. Η εγγύτητα του Μαίτερλινκ και του Μαλλαρμέ είναι δεδομένη όπως και η φιλία τους. Η πλοκή του έργου, που εκλαϊκεύτηκε από την ομώνυμη όπερα του Ντεμπυσσύ (1902 ) είναι μία τυπική ιστορία ανεκπλήρωτου έρωτα ανάμεσα στη Μελισσάνθη και στον Πελλέα, καθώς η Μελισσάνθη είναι παντρεμένη με τον Γκολώ, αδελφό εξ αγχιστείας του Πελλέα. Ο έρωτάς τους είναι παρθενικός, αθώος, εφηβικός κατά τα πρότυπα της μεσαιωνικής και σαιξπηρικής παράδοσης του έρωτα που συντρίβεται από τις οικογένειες των εραστών που κινούνται από αντίθετα συμφέροντα.

Το δεύτερο έργο του τόμου, το Χρυσό Κεφάλι γράφτηκε το 1889 από τον Κλωντέλ σε ηλικία εικοσιενός ετών, άπληστο για ελευθερία και εξουσία, όπως επίσης άπληστο για την Αλήθεια, που του αποκαλύφθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων του 1886, και ξαναγράφτηκε το 1894. Αλήθεια απαγορευμένη για τη σκηνή του θεάτρου από τον ίδιο τον ποιητή έως ότου του ζητήθηκε το έργο από τον Jean-Louis Barrault το 1939. Το σημαντικότατο τούτο έργο του γαλλικού ρεπερτορίου θα αναμείνει ώς το 1959, για να παρουσιαστεί στη σκηνή σε σκηνοθεσία αντίστοιχη της υψηλής του ποιότητας, στα εγκαίνια του  «Οντεόν»., από τον Ζαν-Λουί Μπαρρώ με τους Alain Cuny και Laurent Terzieff, σε μουσική Honnegger υπό τη διεύθυνση του Pierre Boulez, σε σκηνικά του André Masson, παρουσία του στρατηγού Ντε Γκωλ και του Αντρέ Μαλρώ. Ήταν μια μυθική βραδιά για το γαλλικό θέατρο.

Στην ίδια σειρά:

ΓΑΛΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ – 1

ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ

Με την υποστήριξη του 

ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ / INSTITUT FRANCAIS DE GRÈCE

Δελτίο τύπου | Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΟΜΗΡΙΚΗΣ - ΦΩΤΟΡΟΜΑΝΤΣΟ του Δημήτρη Καλοκύρη

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ

Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΟΜΗΡΙΚΗΣ

ME ΕΝΣΩΜΑΤΩMENO ΤΟ

ΦΩΤΟΡΟΜΑΝΤΣΟ

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΑΝΑΚΥΚΛΩΜΕΝΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2018

Αριθμός σελίδων : 208, Τιμή : 16,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-363-5

Νέο βιβλίο του Δημήτρη Καλοκύρη με «ανακυκλωμένα» τα παλαιότερα βιβλία του Η ανακάλυψη της ομηρικής και Φωτορομάντσο.

Οι αναρίθμητοι βιογράφοι του Ανδρέα Μπρετόν μνημονεύουν συχνά τις περίφημες ανασκαφές στις αχανείς τοποθεσίες όπου άνθιζαν, άλλοτε, τα επίνητρα της Κραταιγόνας και αποκαλύφθηκε στις μέρες μας γάτα ονόματι Ηλικία να χαράζει συλλαβικά τη μυστηριώδη και άφαντη πλέον εντολή: Imprimatur (ήτοι Φύλακες Γρηγορείτε). Την ίδια νύχτα, μάλιστα, προέκυψε το ακαταλόγιστο αξίωμα της «αυτοκαταστροφής των βιβλίων» και άρχισαν να διασπείρονται εκείνα τα θρυλικά φληναφήματα για κάτι κλεψύδρες του κυματικού Μάγου του Ροζ. Ζήσαμε επικίνδυνες μέρες, ασφαλώς· είδαμε με τα μάτια μας εικόνες Ελλήνων ιππέων του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου να εμφανίζονται ξαφνικά σε καθρέφτες κεντρικών ξενοδοχείων της αλλοδαπής και εκείνον τον ακατονόμαστο Νίκωνα να παρασύρεται αμετανόητος σε οράματα και διοράματα μιας μηχανικής ευωδίας με ιδιάζουσα, εκρηκτική φωτογένεια. Αλλά εμείς, μέσω της επουράνιας τυπογραφίας, θα οδηγηθούμε με βεβαιότητα στην ανακάλυψη της Ομηρικής, ίσως δε, και σε άλλες φαντασμαγορίες!

Όλοι διεκδικούν τον κόσμο ~ Άγνωστο γιατί. Ο φωτογράφος τον αποκτά σε χρόνο παρελθόντα. Ο συγγραφέας σε χρόνο μέλλοντα. Το πεδίο της συνάντησής τους είναι ένα διαχρονικό, πολυτάραχο φωτο/ρομάντσο: Μυθολογίες φωτογραφικών εικόνων. Ιστορίες με λάμψεις. Το λεξιλόγιο του κυνηγού της εικόνας: Οπλίζεις, σκοπεύεις και τραβάς. Εκτελέσεις φωτός. Οι στιγμιαίες φωτογραφίες του βιβλίου αυτού δεν διεκδικούν αναγκαστικά μέρισμα του διογκούμενου θρύλου, υπάγονται όμως στη μυθοπλασία του. Είμαστε οι φωτογραφίες των κεκοιμημένων. Γι᾽ αυτό φωτογραφίζουμε αφειδώς παιδιά.

Ας γίνει τουλάχιστον σαφές ότι τα Επιχειρήματα που συμψηφίζονται με τις φωτογραφίες, μολονότι συνδιαλέγονται, τρόπον τινά, με συγγραφείς άλλων ρυθμών, δεν γράφτηκαν από φωτογράφο, ούτε απευθύνθηκαν σε φωτογραφίζοντες αποκλειστικά. Αλλά ο κόσμος κερδίζεται με απραξία, ισχυρίζεται το Tαό. Εμπράκτως, οι περισσότεροι φωτογραφίζουν με το ένα μάτι κλειστό, εστιάζοντας στο φως. Αυτό το μάτι κατηύθυνε, λίγο πολύ, και τούτα τα κείμενα.

Στο εξώφυλλο: Erastus Field, Ιστορικό Μνημείο της Αμερικανικής Δημοκρατίας, περ. 1876. Λάδι σε καμβά, 282 . 399 εκ. M. & D. D’ Amour Museum of Fine Arts, Σπρίνγκφηλντ, Μασσαχουσέττη, Η.Π.Α.

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΚΥΡΗ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

Δελτίο τύπου | ΑΠΟΙΚΙΑ της Ναταλίας Καραγιάννη

ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

ΑΠΟΙΚΙΑ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2018

Αριθμός σελίδων : 64, Τιμή : 8,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-342-0

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Άγρα η νέα ποιητική συλλογή

της Ναταλίας Καραγιάννη.

Γνωρίζει πάντα περισσότερα από τη μητρόπολη. Μιλάει μια νόθα γλώσσα. Οι διηγήσεις της είναι πόλεμος.

Όπως στην αποικία

πίσω από τη γνωστική μας πλάτη

έτσι βυθίζεται το σκάφος 

αναίμακτα

από τη θάλασσα βγαίνουμε στεγνοί

και δια παντός αθώοι από θεό.

(Σαίξπηρ, Τρικυμία)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ γεννήθηκε το 1972 στο Παρίσι. Ζει στη Βαρκελώνη και εργάζεται στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών στη Φραγκφούρτη. Έχει δύο παιδιά. Στις Εκδόσεις Άγρα έχει κυκλοφορήσει το 2014 η ποιητική συλλογή της Σαράντα με έργα της Χριστίνας Νάκου.

ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:

Γιάννης Κεφαλληνός, Μπανανιά, χαρακτικό, 1930-1940

Δελτίο τύπου | Ο ΣΗΜΑΤΩΡΟΣ του Charles Dickens

CHARLES DICKENS

O ΣΗΜΑΤΩΡΟΣ

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ

Μετάφραση: ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΖΑΧΑΡΙΑΔΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Οκτώβριος 2018

Αριθμός σελίδων : 64, Τιμή : 8,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-356-7

« Έι ! Εσείς κει κάτω ! »

Όταν ο αφηγητής του Ντίκενς στον Σηματωρό, την αριστοτεχνική αυτή ιστορία φαντασμάτων, κατεβαίνει, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, στο απόμερο κουβούκλιο, στο πλάι της σιδηροδρομικής γραμμής, συνειδητοποιεί πως έχει βρεθεί « στο πιο απομονωμένο και καταθλιπτικό μέρος που είχε δει ποτέ του », νιώθοντας « μια ανατριχίλα λες και είχε εγκαταλείψει τον φυσικό κόσμο ».

Η ανησυχία του αποδεικνύεται δικαιολογημένη, αφού ο σηματωρός που ζει εκεί έχει ένα μυστικό: έναν απόκοσμο επισκέπτη που τον έχει προειδοποιήσει ήδη δύο φορές για επικείμενες καταστροφές και τώρα έχει εμφανιστεί και πάλι, προαναγγέλλοντας κάποια συμφορά που κανείς από τους δύο άνδρες δεν είναι σε θέση να προβλέψει ή να κατανοήσει.

Ο Σηματωρός είναι το τελευταίο ολοκληρωμένο αριστούργημα του Ντίκενς. Έζησε άλλα τριάμισι χρόνια μετά τη δημοσίευσή του, τα Χριστούγεννα του 1866, αφήνοντας, ως γνωστόν, Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ, το τελευταίο του μυθιστόρημα, ημιτελές. Πρόκειται επίσης για την τελειότερη από τις ιστορίες φαντασμάτων του – ενδεχομένως και την τελειότερη από όλες τις αγγλικές ιστορίες φαντασμάτων.

Η απαρχή της θα πρέπει να αναζητηθεί στο σιδηρόδρομο και στο ρόλο που έφτασε να παίζει στη ζωή του ίδιου του συγγραφέα. Η διαρκής περιέργειά του τον έσπρωχνε να μαθαίνει με κάθε τρόπο τα πάντα για τη λειτουργία του και για τη ζωή εκείνων που εργάζονταν σ’ αυτόν. Το 1857, ο Ντίκενς μαζί με τον φίλο και επίσης μυθιστοριογράφο Wilkie Collins πέρασαν μια ολόκληρη νύχτα ξάγρυπνοι στο σταθμό Κάρλαϋλ, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν τί συνέβαινε εκεί τις πρωινές ώρες.