Δελτίο τύπου | ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΔΟΝ ΣΑΝΔΑΛΙΟ, ΣΚΑΚΙΣΤΗ του Miguel de Unamuno

MIGUEL DE UNAMUNO

ΤO ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΔΟΝ ΣΑΝΔΑΛΙΟ,

ΣΚΑΚΙΣΤΗ

Μετάφραση - επίμετρο : ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2015

Αριθμός σελίδων : 112, Τιμή : 9,00  Ευρώ

ISBN: 978-960-505-196-9

«AΝ ΘΕΛΕΤΕ NA ΧΑΣΕΤΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, μάθετέ του να παίζει σκάκι». Δεν γνωρίζω καλύτερη απεικόνιση αυτού του αφορισμού, που αποδίδεται στον Όσκαρ Ουάιλντ, από τη διαφωτιστική σκηνή όπου ο Βίλχελμ Στάινιτς, ένας από τους πιο αμείλικτους σκακιστές του 19ου αιώνα, ο οποίος εγκλείστηκε σε άσυλο όταν έχασε τα λογικά του, προκαλεί τον Θεό να παίξει μαζί του μια τελευταία παρτίδα, παραχω­ρώντας του μάλιστα το πλεονέκτημα ενός στρατιώτη. Αυτός ο Εβραίος από τη Βοημία, μέσα στην τρέλα του είχε καταλάβει, πριν από τον Νί­τσε, ότι όποιος αναμετριέται με τον Θεό γίνεται ο ίδιος Θεός.

            Αυτό το σύντομο αφήγημα παρουσιάζει έναν μισάνθρωπο που δεν αντέχει άλλο τη βλακεία. Αναγνώστης του Φλωμπέρ, αποσύρεται στην ακροθαλασσιά, σε ένα ξενοδοχείο όπου δεν τον ξέρει κανείς και όπου, δόξα τω Θεώ, ούτε εκείνος γνωρίζει κανέναν. Θα συνάψει, ωστόσο, πε­ρίεργο δεσμό με έναν άγνωστο, εξίσου σιωπηλό και αινιγματικό σαν τον ίδιο, έναν κάποιο δον Σανδάλιο, που πηγαίνει στη λέσχη μόνο για να παί­ξει σκάκι, και παίζει χωρίς να αρθρώνει λέξη, με αρρωστημένη μανία.

            «Για τον δον Σανδάλιο», γράφει ο Ουναμούνο, «οι στρατιώτες, οι αξιωματικοί, οι πύργοι, τ' άλογα, οι βασίλισσες και οι βασιλιάδες του σκακιού έχουν πιο πολλή ψυχή απ' τα πρόσωπα που τα κινούν. Μπο­ρεί και να 'χει δίκιο». Εξάλλου, το παιχνίδι του σκακιού είναι πέρα από το Καλό και το Κακό.

            Αλλά ο Ουναμούνο, συντάσσοντας αυτή τη νουβέλα, έχει πάντα στο μυαλό του ότι είναι ο συγγραφέας του Τραγι­κού αισθήματος της ζωής, αδελφό πνεύμα του Κίρκεγκωρ, του φιλοσόφου που αναρω­τιέται: «Είμαστε, γίνεται να είμαστε, κάτι πε­ρισσότερο από παίκτες σκακιού;».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο MIΓΚΕΛ NTE OYNAMOYNO (Μπιλ­μπάο, 1864 - Σαλαμάνκα, 1936) ήταν Ισπα­νός δοκιμιογράφος, μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, φιλόσοφος και καθηγητής αρχαίων ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα, στο οποίο διατέλεσε επίσης πρύτανης από το 1900 ως το 1914 και το διάστημα 1930 ως 1936.

            Σημαντικότερα φιλοσοφικά του έργα θεωρούνται Το τραγικό αίσθημα της ζωής (1912) και Η αγωνία του Χριστιανισμού (1925), ενώ το πιο γνωστό του μυθιστόρη­μα είναι το Άμπελ Σάντσεθ: Μια ιστορία πάθους (1917).

            Ενάντιος σε κάθε δογματισμό, ο Ουναμούνο εξέφρασε μια ανήσυχη σκέψη, με ιδιαίτερη προσοχή στην πραγματικότη­τα του συγκεκριμένου ανθρώπου, «αυτού που γεννιέται, υποφέρει και πεθαίνει  ̶  κυ­ρίως πεθαίνει».

Δελτίο τύπου | ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ... του Lafcadio Hearn

LAFCADIO HEARN

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

ΜΙΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ 

ΗΜΕΡΑΣ...

ΜΙΑ ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΣΕΙΡΑ «Ο ΑΤΑΚΤΟΣ ΛΑΓΟΣ»

Μετάφραση: ΠΑΛΜΥΡΑ ΙΣΜΥΡΙΔΟΥ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Δεκέμβριος 2015

Αριθμός σελίδων: 32, Τιμή: 8,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-156-3

Μετά τον Ονειροφάγο, κυκλοφορεί στη βιβλιοφιλική σειρά «Ο Άτακτος Λαγός» (τεύχος 17) των Εκδόσεων Άγρα μια άγνωστη εκπληκτική γιαπωνέζικη ιστορία του Λευκάδιου Χερν, κατά το ένα ήμισυ Ιρλανδού και κατά το άλλο Λευκαδίτη.

«Η σκέψη μου ταξίδεψε ξανά στον Ουράσιμα. Συλλογίστηκα τις ζωγρα­φιές, τα ποιήματα και τα γνωμικά που μαρτυρούν την επίδραση του θρύλου στη φαντασία ενός λαού. Συλλογίστηκα μια χορευτριούλα του Ίζουμο που είδα σ' ένα επίσημο γεύμα· έπαιζε το ρόλο του Ουράσιμα, κρατώντας ένα λακαρι­στό κουτάκι απ' όπου, την τραγική στιγμή, ξεχύθηκε η άχνα του θυμιάμα­τος του Κυότο. Συλλογίστηκα πόσο πα­λιός ήταν ο ωραίος χορός και, μοι­ραία, τις γενιές των χορευτριών πού είχαν πλέον εκλείψει, γεγονός που οδήγησε τη σκέψη μου στη σκόνη, στην αφηρημένη της μορφή, και κατό­πιν στη χειροπιαστή σκόνη που σήκω­ναν τα σαντάλια του κουρουμάγια, στον οποίο όφειλα να δώσω μόνο εβδομηνταπέντε σεν. Και διερωτήθηκα πόση ανθρώπινη σκόνη περιείχε ο κουρνιαχτός του δρόμου, και κατά πό­σον, μες στην αιώνια τάξη των πραγ­μάτων, η ψυχική διέγερση ενδέχεται να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την έγερση της σκόνης. Στο σημείο αυτό, η προγονική ηθική μού έκρουσε τον κώ­δωνα του κινδύνου. Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι μια ιστορία που άντεξε χίλια χρόνια, ανανεώνον­τας τη σαγήνη της στο πέρασμα των αιώνων, δεν μπορεί παρά να επιβίωσε επειδή εμπεριείχε κάποια αλήθεια. Ποια ήταν, όμως, αυτή ή αλήθεια; Προσώρας, δεν έβρισκα απάντηση στο ερώτημα».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Αγγλοέλληνας και άπατρις, ο Lafcadio Hearn [Λευκάδιος Χερν] γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1850 από πατέρα Ιρλανδό και μητέρα Ελληνίδα. Αναζήτησε την τύχη του στις ΗΠΑ, στη Μαρτινίκα και στη Νέα Ορλεάνη πριν τη βρει, αναπάντεχα, στην Ιαπωνία. Παντρεύτηκε Γιαπωνέζα. Κατέλαβε την έδρα της Αγγλική Γλώσσας και Φιλολογίας στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Πέθανε το 1904.

Δελτίο τύπου | ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΡΑΪΧ της Charlotte Beradt

CHARLOTTE BERADT

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΡΑΪΧ

Μετάφραση : ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΙΦΑΤΙΔΗΣ

Εισαγωγή : MARΤIΝE LEIBOVICI

Επίμετρα : REINHART KOSELLECK και BRUNO BETTELHEIM

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2015

Τιμή: 16,00 €

ISBN: 978-960-505-188-4

Την Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015  στις 19.00, στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας, θα παρουσιαστεί το βιβλίο της CHARLOTTE BERADT με τίτλο ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΡΑΪΧ από τους μεταφραστές, ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΙΦΑΤΙΔΗ και ΒΙΚΥ ΙΑΚΩΒΟΥ. 

Η εκδήλωση διοργανώνεται στο πλαίσιο της έκθεσης για τη γέννηση της Ταυτόχρονης Διερμηνείας στη Δίκη της Νυρεμβέργης.

Περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση θα βρείτε εδώ.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:

Από το 1933 έως το 1939 η Γερμανοεβραία δημοσιογράφος Charlotte Beradt, κατοπινή φίλη και μεταφράστρια της Hannah Arendt, συγκέντρωσε όνειρα Γερμανών πολιτών, Εβραίων και μη, που ζούσαν, όπως και η ίδια, κάτω από την πραγματικότητα του πρώιμου Τρίτου Ράιχ. Στη συνέχεια τα κρυπτογράφησε και, αφού πρώτα τα έκρυψε στη βιβλιοθήκη της, τα ταχυδρόμησε στο εξωτερικό, απ’ όπου τα περισυνέλεξε μετά το 1939, όταν διέφυγε και η ίδια στη Νέα Υόρκη.

Στο βιβλίο της, η Μπέραντ παραθέτει και σχολιάζει τα καταγεγραμμένα όνειρα, αφήνοντας να ανακύψει το ερώτημα κατά πόσο υπό το ναζιστικό καθεστώς ο ύπνος ήταν πράγματι ιδιωτική υπόθεση. Τα όνειρα της συλλογής προσλαμβάνουν έτσι χαρακτήρα ιστορικής πηγής και αφηγούνται τη ζωή υπό τη μόνιμη απειλή της τρομοκρατίας, άλλοτε μοιάζοντας να αντλούν έμπνευση από τις σκοτεινές εικόνες του Κάφκα και άλλοτε προαναγγέλλοντας τον εφιάλτη του οργουελικού Μεγάλου Αδελφού και του Θαυμαστού καινούριου κόσμου.

            Τα όνειρα της συλλογής καταδεικνύουν μέχρι τίνος βαθμού ήταν ικανό να ασκήσει έλεγχο το ολοκληρωτικό καθεστώς του Τρίτου Ράιχ πάνω στον πολίτη, δεδομένου ότι ακόμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου, όταν ο άνθρωπος υποτίθεται πως είναι μόνος με τον εαυτό του, η τρομοκρατία και η προπαγάνδα εισέβαλλαν άλλοτε απροκάλυπτα και άλλοτε ύπουλα στα όνειρά του για να τον συνθλίψουν.

Όμως, πάνω απ’ όλα, η συγγραφέας επιχειρεί να κατανοήσει και να εξηγήσει πώς ένα ολόκληρο έθνος ήταν δυνατόν να αποδεχτεί, να συμπορευτεί και να συνεργαστεί με ένα καθεστώς θεμελιωμένο εκ φύσεως στον τρόμο και στη βία – ένα καθεστώς υπό το οποίο η μοναδική επιλογή που έχει το άτομο για να επιβιώσει είναι να ευθυγραμμιστεί μαζί του, ακόμα και όταν ονειρεύεται.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η ΣΑΡΛΟΤΤΕ ΜΠΕΡΑΝΤ (το γένος Aron) γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1907 στην πόλη Φορστ του Βρανδεμβούργου. Μεγάλωσε στο Βερολίνο ως κόρη Γερμανοεβραίου εμπόρου. Έκανε τα πρώτα της βήματα στη δημοσιογραφία γράφοντας για γερμανικές εφημερίδες και πολιτικές επιθεωρήσεις. Από τις αρχές του 1930 αρθρογραφούσε σε τακτική βάση στην πολιτική και πολιτιστική επιθεώρηση Die Weltbühne, στις σελίδες της οποίας φιλοξενούνταν η αφρόκρεμα της αριστερής γερμανικής διανόησης. Διατέλεσε μέλος του ΚΚ Γερμανίας (KPD), από το οποίο αποχώρησε διαφωνώντας με τη στροφή του προς τον σταλινισμό. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, της απαγορεύτηκε να ασκεί τη δημοσιογραφία. Το 1939 διέφυγε μαζί με τον σύζυγό της Γερμανοεβραίο νομικό και συγγραφέα Martin Beradt στο Λονδίνο και κατόπιν στη Νέα Υόρκη. Με το τέλος του πολέμου, της επιτράπηκε να αρθρογραφήσει και πάλι στον δυτικογερμανικό Τύπο. Μετά το θάνατο του άντρα της, ασχολήθηκε με τη συγγραφική κληρονομιά του, ενώ, την ίδια εποχή, συνδέθηκε με τη Χάννα Άρεντ και μετέφρασε πέντε πολιτικά δοκίμιά της στα γερμανικά.

Το Das Dritte Reich des Traums (Τα όνειρα στο Τρίτο Ράιχ -  θα μπορούσε να αποδοθεί και ως «Η Τρίτη Αυτοκρατορία του Ονείρου») ήταν το πρώτο βιβλίο της και κυκλοφόρησε το 1966 στη Γερμανία. Η συγγραφέας είχε αρχίσει να συλλέγει το υλικό του από το 1933, όταν ζούσε ακόμα στη Γερμανία.

Το 1969 η Μπέραντ κυκλοφόρησε τη βιογραφία του αριστερού Γερμανοεβραίου πολιτικού Paul Levi, ιδρυτικού μέλους του KPD και προέδρου του κατά την περίοδο 1919-1921, ο οποίος αργότερα διαφώνησε με την ηγεσία και επέστρεψε στους κόλπους του SPD. Την ίδια χρονιά επιμελήθηκε το συγγραφικό έργο του Λέβι, και το 1973 την έκδοση της αλληλογραφίας της Rosa Luxemburg με τη γραμματέα και φίλη της Mathilde Jacob.

Ως τα βαθιά της γεράματα παρέμεινε ενεργή δημοσιογράφος. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση και την κριτική θεάτρου, ενώ από το 1962 ως το 1978 επιμελούνταν και παρουσίαζε τη ραδιοφωνική εκπομπή Diaries. Πέθανε το 1986 στη Νέα Υόρκη.

Το ρόλο της στην κινηματογραφική ταινία Hannah Arendt (2012) υποδύθηκε η Αυστριακή ηθοποιός Victoria Trauttsmansdorf.

Δελτίο τύπου | ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ ΠΟΙΗΣΗ του Χάρη Βλαβιανού

ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ ΠΟΙΗΣΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Νοέμβριος 2015

Αριθμός σελίδων :  80 , Τιμή : 9,00  Ευρώ

ISBN: 978-960-505-200-3

62 κατηγορηματικές και ολιγόλεξες απαντήσεις στο ερώτημα «Γιατί γράφω ποίηση», 62 καταφατικά και σύντομα «επειδή», επειδή υπάρχουν τόσοι αντίστοιχοι λόγοι ο Χάρης Βλαβιανός να συνεχίσει να γράφει ποίηση. Μέσα από αυτές τις απαντήσεις, ποιητικά και συνάμα δοκιμιακά credo, το βιβλίο γίνεται μια απολογία ζωής και ποίησης, ή μια υπεράσπιση της ποίησης, χάρη στην ποίηση και χάρη στην, άρρηκτα δεμένη μαζί της, ζωή. Γι’ αυτό οι απαντήσεις στο ερώτημα «Γιατί γράφω ποίηση» αντλούνται ισομερώς από την ίδια την ποίηση, από τον βαθιά εδραιωμένο δεσμό του Βλαβιανού με την ποιητική τέχνη, την ελληνική και την ξένη (τον Σολωμό, τον Σικελιανό, τον Μαλλαρμέ, τον Γέητς, τον Γουίλλιαμς, τον Σαίξπηρ, την Ντίκινσον, τον Αναγνωστάκη, τον Πάουντ, τον Έλιοτ, τον Ελύτη, τον Στήβενς, τον Άσμπερυ, τον Εμπειρίκο, τον Ώντεν κ.α.), και από τη ζωή του (από τα παιδικά του χρόνια μέχρι τη σχέση με τα δικά του παιδιά), αξεδιάλυτα συνδεδεμένη με την ποίηση.

Γιατί ο αναγνώστης να διαβάσει αυτό το βιβλίο; Επειδή ο καθένας και η καθεμία από εμάς εξακολουθούμε να έχουμε ανάγκη την ποίηση –είτε τη γράφουμε είτε την διαβάζουμε–, όσο και η ποίηση έχει ανάγκη εμάς. Ή, με τα λόγια του Βλαβιανού: «Επειδή ο Χέρμπερτ, περισσότερο και από τον Μίλος, μου έδειξε τι σημαίνει ‘εύθραυστη ανθρώπινη επικράτεια’».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ γεννήθηκε στη Ρώμη το 1957. Σπούδασε Οικονομικά και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και Ιστορία και Πολιτική Θεωρία στο Πανεπιστήμιο Οξφόρδης. Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές, με πιο πρόσφατες τις Διακοπές στην πραγματικότητα (2009) [Βραβείο του περιοδικού Διαβάζω (2010)] και Σονέτα της συμφοράς (2011), καθώς και τρεις συλλογές δοκιμίων. Το βιβλίο του Η ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού: από τους Προσωκρατικούς έως τον Ντεριντά, μεταφρασμένο στα αγγλικά από τον Peter Mackridge, κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Dedalus. Έχει μεταφράσει σημαντικά έργα κορυφαίων Αμερικανών και Ευρωπαίων ποιητών: Walt Whitman, Ezra Pound, John Ashbery, William Blake, Zbigniew Herbert, Fernando Pessoa, e.e. cummings, Michael Longley, Wallace Stevens και Anne Carson.

To 2013 κυκλοφόρησε η μετάφρασή του των Τεσσάρων Κουαρτέτων του T.S. Elliot, σύνθεσης εμβληματικής στην ιστορία της λογοτεχνίας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες και συλλογές του έχουν εκδοθεί στην Αγγλία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Σουηδία, στην Ολλανδία, στην Ιρλανδία και στην Ισπανία. Διευθύνει το περιοδικό Ποιητική. Διδάσκει Ιστορία και Ιστορία των ιδεών στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδος και είναι υπεύθυνος εκδόσεων στις εκδόσεις «Πατάκη». Πριν από ένα χρόνο εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Το αίμα νερο.