Δελτίο τύπου | ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΡΩΣΣΙΑ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ του Ανδρέα Εμπειρίκου

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΡΩΣΣΙΑ

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1962

Επίμετρο

ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΙΑΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάρτιος 2017

Αριθμός σελίδων : 64, Τιμή : 10,30 Ευρώ

ISBN: 978-960-325-395-2

Με την επέτειο των 100 χρόνων από την επανάσταση του 1917 στη Ρωσία, επανακυκλοφόρησε το Ημερολόγιο από το ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΡΩΣΣΙΑ του Ανδρέα Εμπειρίκου το 1962, όπου επανατοποθετούνται όλα τα θέματα των σχέσεων του ποιητή με τον τόπο – σχέσεων αίματος και καταγωγής, σχέσεων πολιτικών και σχέσεων κουλτούρας.

Ένα μικρό αλλά εξαιρετικά πολύτιμο και αποκαλυπτικό κείμενο, στο οποίο ο Εμπειρίκος καταγράφει εν θερμώ γεγονότα και εντυπώσεις από την επίσκεψή του στη Σοβιετική Ένωση (μαζί με δύο φίλους, τον Οδυσσέα Ελύτη και τον Γιώργο Θεοτοκά) τον Δεκέμβριο του 1962. Οι εγγραφές αρχίζουν στον Πειραιά, στις 14.12.1962, μετά την αναχώρηση του ρώσικου επιβατικού πλοίου που θα τους μεταφέρει ως την Οδησσό, και τελειώνουν στο Λένινγκραντ, στις 28.12.1962.

Οι συγγραφείς έχουν προσκληθεί να επισκεφθούν την ΕΣΣΔ, να έρθουν σε επαφή με τους πνευματικούς ανθρώπους της και να δώσουν τη δική τους εικόνα για τα τότε κρατούντα στη μεγάλη σοσιαλιστική χώρα.

Αυτό το μικρό αλλά εξαιρετικά πολύτιμο και αποκαλυπτικό Ημερολόγιο πιστεύουμε ότι προσφέρει πολλά στην όλη φιλολογία τη σχετική με τον Α. Εμπειρίκο. Μας δείχνει με ποιό τρόπο οι ημερολογιακές καταγραφές μπορεί να μεταλλαχθούν σε ποίημα ( αυτή η διαδικασία μας είναι πολύ γνωστή από τον Σεφέρη ), τί είναι εκείνο, δηλαδή, τελικά, που αποστραγγίζεται στο ποίημα από τις πραγματικές εμπειρίες μας. Το Ημερολόγιο φωτίζει μέσα από νέα δεδομένα τη « ρωσική εμπειρία » του ποιητή και αποκαλύπτει τις απόψεις του για την πολιτική και όχι μόνο κατάσταση που βιώνει στη Ρωσία, καθώς την επισκέπτεται ξανά ύστερα από 48 χρόνια, « στο κατώφλι του γήρατος », όπως γράφει, και ενώ υποφέρει από βαρύτατη κατάθλιψη. «Το ταξίδι μου στη Ρωσσία », γράφει στις 22.12.1962, « αν και δεν ολοκληρώθηκε ακόμη, με απεγοήτευσε βαθύτατα και με γέμισε με μεγάλη θλίψι και με μεγάλες ανησυχίες. Νομίζω, η μάλλον αισθάνομαι, ότι όλα αυτά που έγιναν και γίνονται στην ΕΣΣΔ είναι μάταια – εκτός ίσως που εξυπηρέτησαν το lumpen proletariat αυτού του αφαντάστως πλουσίου τόπου και τους αρχομανείς εκ των επαναστατών που σήμερα απειλούν το καθεστώς ».

Ένα άλλο στοιχείο του Ημερολογίου, καθόλου ευκαταφρόνητο, είναι η ζωντάνια της γραφής του και ο συγκρατημένος λόγος του, όχι μόνο όταν εξιστορούνται σπαρταριστές σκηνές και λεπτομέρειες του ταξιδιού αλλά και όταν ο Εμπειρίκος (σε αρκετές περιπτώσεις) εκφράζει τις σκέψεις του για όσα συμβαίνουν γύρω του, για την τέχνη ή για την πολιτική.

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ γεννήθηκε το 1901 στην Μπραΐλα της Ρουμανίας και πέθανε στην Αθήνα το 1975. Το 1926-1931 βρίσκεται στο Παρίσι όπου συνδέεται με τον André Breton και τους υπερρεαλιστές και αρχίζει την ψυχανάλυση με τον René Laforgue.

Το 1935 δίνει στην Αθήνα την περίφημη διάλεξη « Περί σουρρεαλισμού » και εκδίδει την Υψικάμινο, το κατεξοχήν υπερρεαλιστικό κείμενο. Το 1945 κυκλοφορεί η Ενδοχώρα και ακολουθούν τα Γραπτά ή Προσωπική μυθολογία το 1960 και η Αργώ ή Πλους αεροστάτου το 1964-1965 στο περ. Πάλι, με περικοπές. Μετά το θάνατό του, το 1980 κυκλοφορεί πλήρης η Αργώ, η συλλογή Οκτάνα, καθώς και το θεατρικό έργο του Πικάσσο Τα τέσσερα κοριτσάκια σε μετάφραση του ποιητή. Το 1985 εκδίδεται το Αι Γενεαί Πάσαι ή Η Σήμερον ως Αύριον και ως Χθες και το Άρμαλα ή Εισαγωγή σε μία πόλι (εισαγωγή σ’ ένα μυθιστόρημα που δεν γράφτηκε).

Το 1990-1991 εκδόθηκε το ερωτικό μυθιστόρημα-ποταμός Ο Μέγας Ανατολικός σε οκτώ τόμους. Το 1995 εκδόθηκε το ποίημα ΕΣ-ΕΣ-ΕΣ-ΕΡ Ρωσσία, το 1997 το πεζό Ζεμφύρα ή Το μυστικόν της Πασιφάης, ενώ το 1999 κυκλοφόρησαν σε ανεξάρτητη έκδοση τα δύο εγκώμια για τον Ν. Εγγονόπουλο : Νικόλαος Εγγονόπουλος ή Το θαύμα του Ελμπασάν και του Βοσπόρου και Διάλεξη 1963.

Το 2001 κυκλοφόρησαν το ημερολόγιο και οι φωτογραφίες από το Ταξίδι στη Ρωσσία (τον Δεκέμβριο του 1962, με τον Ο. Ελύτη και τον Γ. Θεοτοκά), τα Ψυχαναλυτικά κείμενα, καθώς και το μεγάλο λεύκωμα με φωτογραφίες του με τον τίτλο Φωτοφράκτης. Την ίδια χρονιά γιορτάστηκαν τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ανδρέα Εμπειρίκου, με πρωτοβουλία του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.

Το 2009 κυκλοφόρησε ο τόμος Ανδρέας Εμπειρίκος. Γράμματα στον πατέρα, τον αδελφό του Μαράκη και την μητέρα [1921-1935] και το 2010 το βιβλίο Περί σουρρεαλισμού. Η διάλεξη του 1935.

Το 2011 εκδόθηκε ο τόμος Ο Μέγας Ανατολικός – Ανθολόγιο, με ανθολόγηση και επιμέλεια του Γιώργη Γιατρομανωλάκη.

Το 2012 κυκλοφόρησε η τριλογία Τα χαϊμαλιά του έρωτα και των αρμάτων, που συγκεντρώνει τις νουβέλες Αργώ ή Πλους Αεροστάτου, Ζεμφύρα ή Το μυστικόν της Πασιφάης και την ανέκδοτη Βεατρίκη ή Ο έρωτας του Buffalo Bill. Το 2014 εκδόθηκε η συλλογή 1934 – Προϊστορία ή Καταγωγή, ενώ ετοιμάζεται η ανέκδοτη ενότητα πεζογραφημάτων Οι κύκλοι του ζωδιακού – Παραλειπόμενα από τα «Γραπτά ή Προσωπική μυθολογία».

Ο Α.Ε. υπήρξε ένας από τους κύριους εισηγητές της επιστήμης της ψυχανάλυσης στην Ελλάδα, με τον Δ. Κουρέτα και τον Γ. Ζαβιτσιάνο, με τη συνεργασία και τη συνδρομή της Μαρίας Βοναπάρτη. Ο ίδιος άσκησε την ψυχαναλυτική πρακτική επί δεκαέξι έτη (1935-1951).

Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορεί σχεδόν το σύνολο του έργου του Ανδρέα Εμπειρίκου, με επιμελητή τον Γιώργη Γιατρομανωλάκη.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ, Μόσχα, 31.12.1962 (λεπτομέρεια)

Δελτίο τύπου | ΤΟ ΚΑΛΠΙΚΟ ΖΥΓΙ του Joseph Roth

JOSEPH ROTH

ΤΟ ΚΑΛΠΙΚΟ ΖΥΓΙ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ

ΕΠΙ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΩΝ

Μετάφραση: ΗΛΙΑΝΑ ΑΓΓΕΛΗ

Επιμέλεια: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΙΦΑΤΙΔΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάρτιος 2017

Αριθμός σελίδων: 240, Τιμή: 15,50 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-258-4

«Η καλλιτεχνική συνείδηση του Ροτ υπήρξε τόσο αδιάλλακτη όσο παθιασμένη και τρυφερή ήταν η ψυχή του».

–STEFAN ZWEIG

ΑΦΟΥ YΠΗΡΕΤΗΣΕ ΓΙA ΔΩΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ως πυροτεχνουργός, ο υπαξιωματικός Άνζελμ Άιμπενσυτς παραιτείται από το στράτευμα για χάρη της γυναίκας του και αναλαμβάνει τη θέση ενός κρατικού επιθεωρητή, αρμόδιου για τον έλεγχο των μέτρων και σταθμών. Όμως, στην απομακρυσμένη περιφέρεια του Ζλότογκροντ, όπου η απάτη και η δωροδοκία βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, ένας άνθρωπος έντιμος όπως ο Άιμπενσυτς, που φροντίζει με ευσυνειδησία για την τήρηση των νόμων, δεν μπορεί παρά να είναι γεννημένος εχθρός των εμπόρων. Ολομόναχος ανάμεσα σε απατεώνες, χαρτοκλέφτες και λιποτάκτες, πασχίζει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει σταθερές τις αξίες του, για να τις δει σύντομα να καταρρέουν η μία μετά την άλλη, ερχόμενος σε σύγκρουση με τον εαυτό του, έρμαιο ενός κόσμου που θα τον οδηγήσει στην καταστροφή.

Η παραβολή για τα κάλπικα ζύγια γεννήθηκε το 1937, όταν ο Γιόζεφ Ροτ ζούσε στο Παρίσι. Στο πρόσωπο του Άνζελμ Άιμπενσυτς, ο συγγραφέας δημιούργησε έναν από τους πιο πειστικούς και συγκινητικούς χαρακτήρες του. Μέσα από την αναπόδραστη παρακμή του τίμιου επιθεωρητή, που αναζητά καταφύγιο στο ποτό και σ᾽έναν αδύνατο και καταστροφικό έρωτα, σκιαγραφεί με απλότητα και αγωνία, ένταση και μυστήριο, τον κόσμο της ετοιμόρροπης Αυστροουγγαρίας, της τελευταίας ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας. Με λιτά μέσα, δημιουργεί σαγηνευτικές εικόνες αλλά και σκηνές γεμάτες λαμπερές λεπτομέρειες, διανθισμένες με μια ανεπαίσθητη αύρα παρωδίας, με φόντο τα σκονισμένα, χιονοσκέπαστα και λασπερά τοπία της μεθοριακής υπαίθρου, στα σύνορα με τη Ρωσία. Το Κάλπικο ζύγι αποτελεί ένα από τα πιο αριστοτεχνικά και άρτια μυθιστορήματα της ύστερης περιόδου του Ροτ.

Η έκδοση συνοδεύεται από Επίμετρο με ένα δοκίμιο της ARIEL SION για τις βιβλικές και καβαλιστικές πηγές του συγγραφέα με τον τίτλο «Μια αλληγορία των Μαράνων για τις συναρθρώσεις του κακού με τον Νόμο», σε μετάφραση του Γιάννη Σιδέρη.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑTA ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Στην περιφέρεια του Ζλότογκροντ ζούσε κάποτε ένας επιθεωρητής ονόματι Άνζελμ Άιμπενσυτς. Αποστολή του ήταν να ελέγχει τα μέτρα και σταθμά των εμπόρων ολόκληρης της περιφέρειας. Με αυτό τον τρόπο, το κράτος έδινε στους εμπόρους να καταλάβουν ότι, αν χρειαζόταν, θα κατέφευγε ακόμα και στα όπλα για να τιμωρήσει όσους έκλεβαν στο ζύγι, τηρώντας πιστά εκείνη την εντολή της Αγίας Γραφής που κηρύττει ότι όποιοι ζυγίζουν με κάλπικα ζύγια δεν διαφέρουν διόλου από τους ληστές.

[...] Τις πρώτες ημέρες ο Άιμπενσυτς ένιωθε λες και είχε χάσει ξαφνικά την ακοή του. Ο τόπος μιλούσε με τρομακτικές λέξεις, σε μια γλώσσα πλασμένη από χιόνι, σκοτάδι, παγωνιά και σταλακτίτες – κι ας έλεγε το ημερολόγιο πως ήταν άνοιξη, κι ας είχαν ανθίσει από καιρό οι μενεξέδες στα δάση γύρω από το βοσνιακό φρουραρχείο του Σιπόλγιε.

[...] Αν και ποτέ στη ζωή του δεν είχε συγκεκριμένη εικόνα αυτού που ονομάζουμε αμαρτία, μεμιάς ένιωσε να μαθαίνει τί όψη έχει η αμαρτία. Νά ποιά όψη είχε! Την όψη της φιλενάδας του Γιαντλόφκερ, της τσιγγάνας Ευφημίας Νίκιτς.

[...] Οι περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς να έχουν μάθει ούτε μια στάλα αλήθειας για τον εαυτό τους. Ίσως τη μάθουν στον άλλο κόσμο. Μερικοί όμως αξιώνονται να καταλάβουν σε αυτήν εδώ τη ζωή ποιοί είναι πραγματικά. Συνήθως το καταλαβαίνουν τελείως απροσδόκητα, και τότε παραλύουν από τον φόβο τους. Σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων ανήκε και ο επιθεωρητής

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 «Με την οξύνοια του ψυχολόγου και τη γλυκιά μαγευτική αγωνία που δημιουργεί ο παραμυθάς, ο Ροτ αφηγείται την πτώση ενός έντιμου άντρα σε ένα βασίλειο παρανόμων, εμπόρων και λιποτακτών».

–HERMANN KESTEN

«Ο Ροτ δεν αποφεύγει μεν το πρόβλημα του κακού αλλά ούτε και το παρουσιάζει ως απόλυτο: Οι κακοί είναι σκοτεινοί αλλά και κωμικοί χαρακτήρες. Με τα χρόνια, τα τέρατα έχουν γίνει πιο ανθρώπινα».       

–BEATRICE MUSGRAVE, από την Εισαγωγή

«Ένα επιδέξιο μείγμα φαντασίας και παραμυθιού, γραμμένο με το μελαγχολικό πνεύμα και τη χάρη του Γκόγκολ».          

                                                                                –MIRANDA SEYMOUR, The Times

«Ένα αριστούργημα! Αυτό το πεζογράφημα έχει τόσο έντονο ρυθμό που προσεγγίζει τη συμπυκνωμένη δύναμη της ποίησης».                                                                            

–ANGELA HUTH, The Listener

Δελτίο τύπου | ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ της Piera Aulagnier

PIERΑ AULAGNIER

ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ : ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΣ

ΕΠΙΜΕΤΡΟ : CATHIE SILVESTRE

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ & ΠΑΝΟΣ ΑΛΟΥΠΗΣ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ/Σειρά «ΡΟΥΣ», Φεβρουάριος 2017

Αριθμός σελίδων : 216, Τιμή : 13,90 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-245-4

Μετά το κείμενο του Pierre Fédida Από πού αρχίζει το ανθρώπινο σώμα; και το κείμενο του Pierre Marty Η αλλεργική σχέση, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Άγρα το τρίτο τετράδιο της ψυχαναλυτικής σειράς «ΡΟΥΣ», με υπεύθυνους τη ΜΑΡΙΛΙΑ ΑΪΖΕΝΣΤΑΪΝ-ΑΒΕΡΩΦ, τον ΠΑΝΟ ΑΛΟΥΠΗ και τον ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ. Η σειρά περιλαμβάνει, εκτός από τα Τετράδια, δοκίμια ψυχαναλυτών, με κεντρικό άξονα σκέψης τις άρρηκτες σχέσεις ψυχής και σώματος και τη διττή ενορμητική φύση του ανθρώπου.

Κάθε Τετράδιο περιέχει ένα κλασικό κείμενο γύρω από αυτά τα θέματα, μια παρουσίαση-εισαγωγή από έναν γνώστη του προτεινόμενου συγγραφέα  και ένα επίμετρο από έναν προσκεκλημένο συγγραφέα, που εμπνέεται ελεύθερα από το κεντρικό κείμενο.

●

«Αυτή η σωματική συνιστώσα της μητρικής συγκίνησης μεταδίδεται από σώμα σε σώμα, η επαφή με ένα συγκινημένο σώμα αγγίζει το δικό σας, ένα χέρι που σας αγγίζει χωρίς ευχαρίστηση δεν προκαλεί την ίδια αίσθηση με εκείνη ενός χεριού που νιώθει την ευχαρίστηση να σας αγγίζει». –P.Α.

«Δεν υπάρχει σώμα χωρίς σκιά, περισσότερο από ό,τι υπάρχει ψυχικό σώμα χωρίς αυτή την ιστορία που αποτελεί την ομιλούμενη σκιά του. Σκιά προστατευτική ή απειλητική, ευμενής ή δυσμενής, που προστατεύει με ένα φως υπερβολικά άπλετο ή που αναγγέλλει την καταιγίδα, αλλά, σε κάθε περίπτωση, σκιά απαραίτητη, διότι η απώλειά της θα επέφερε την απώλεια κάθε μορφής ζωής». –P.Α.

Η ΠΙÉΡΑ ΩΛΑΝΙÉ, σημαντική μορφή της γαλλικής ψυχανάλυσης, υπήρξε ακούραστη δασκάλα και συγγραφέας, ευαίσθητη και άτεγκτη στην εκπαίδευση και στη μετάδοση μιας κλινικής εμπειρίας που βασίστηκε στο όσο το δυνατόν πλησιέστερο άκουσμα του ανθρώπινου λόγου. Ενέταξε το λόγο στην ανθρώπινη πορεία, που ξεκινά από την αινιγματική σιωπή του σώματος, διαγράφεται μέσα από την ένταξη σε μια ζωή η οποία αποθέτει τη σφραγίδα της ως προεξόφληση και συνεχίζεται διά μέσου του έργου της συλλογικής κουλτούρας, θεμελιωδώς επηρεασμένου από τα σημάδια του θανάτου και της βίας.

Η δραστήρια και δημιουργική παρουσία της Πιέρα Ωλανιέ και η συνεχής συμμετοχή της στην εξέλιξη της ψυχαναλυτικής θεωρίας και πράξης έχτισαν ένα έργο του οποίου οι πυλώνες στήριξης είναι το σώμα και η ψύχωση. Προς αυτή την κατεύθυνση, οι έννοιες του πρωταρχικού, του εικονογράμματος ή του Εγώ του λόγου επινοούνται και χρησιμοποιούνται, συνοψίζοντας την προσέγγιση μιας ιδιαίτερης ανθρώπινης εμπειρίας. Είτε ψυχωτική είτε απλώς ανθρώπινη, στην πολυπλοκότητα και στη διαχρονικότητά της, η εμπειρία αυτή υπενθυμίζει αδιάλειπτα τις δυσκολίες διάρθρωσης μιας ιδιωτικής σωματικής προ-ιστορίας με την ιστορία της ζωής, όπου ο άλλος και οι άλλοι εντυπώνουν ενεργητικά και ανεξίτηλα τη συνύπαρξή τους σε αυτό που αποκαλούμε ψυχή, αντικείμενο μελέτης της φροϋδικής μεταψυχολογίας.

Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΣ είναι ψυχίατρος, ψυχαναλυτής, μέλος της γαλλικής ψυχαναλυτικής εταιρείας Quatrième Groupe OPLF, συνιδρυτής του περιοδικού Εκ των υστέρων και μέλος της συντακτικής επιτροπής του ψυχαναλυτικού περιοδικού Topique. Διευθύνει στις εκδόσεις της Εστίας τη σειρά «Ψυχαναλυτικά». Οι πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις του είναι το Ψυχανάλυση και εφηβεία. Κλινικά και θεωρητικά ορόσημα (επιμ.), Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 2013, και Κατασκευές της ψυχανάλυσης. Κατασκευή του ψυχαναλυτή : Αναζητώντας μιαν αλήθεια που γιατρεύει, Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 2016.

Η CATHIE SILVESTRE είναι ψυχαναλύτρια, ιδρυτικό μέλος και διδάσκουσα της Société psychanalytique de recherche et de formation (SPRF), πρώην μέλος του IV Groupe, αφού εργάστηκε επί πολλά έτη με την Piera Aulagnier, τον Jean-Paul Valabrega και τη Nathalie Zaltzman.

Δημοσίευσε ποικίλα άρθρα, κυρίως στο περιοδικό Topique, αφιερωμένα στο θήλυ, τη μητρότητα, την ψυχική βία, την ντροπή και το τραύμα.

Σύντομα βιογραφικά των επιστημονικών υπευθύνων της σειράς «ΡΟΥΣ»

Η Μαρίλια Αϊζενστάιν-Αβέρωφ είναι διδάσκουσα ψυχαναλύτρια της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας Παρισιού και της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Γαλλικής Εταιρείας, διευθύντρια του Ινστιτούτου Ψυχανάλυσης και του Ινστιτούτου Ψυχοσωματικής στο Παρίσι, συντακτικό μέλος του Γαλλικού περιοδικού ψυχανάλυσης (Revue française de psychanalyse) και συνιδρύτρια του Περιοδικού ψυχοσωματικής (Revue de psychosomatique). Είναι η εκπρόσωπος για την Ευρώπη της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Ένωσης. Έχει γράψει πολυάριθμα άρθρα και κείμενα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και βιβλία, κυρίως γύρω από την ψυχοσωματική, την υποχονδρία, τον μαζοχισμό και τη μεταβίβαση. Στο βιογραφικό της μπορούμε να προσθέσουμε τις σπουδές φιλοσοφίας, καθώς και το ενδιαφέρον της για τη λογοτεχνία, κυρίως για την ιαπωνική.

Ο Πάνος Αλούπης είναι ψυχίατρος, διδάκτωρ ψυχολογίας του Πανεπιστημίου 7 στο Παρίσι, με διδακτικό έργο στην έδρα Ψυχοπαθολογίας και Ψυχανάλυσης του Πανεπιστημίου 7, μέλος της Γαλλικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας Παρισιού και αντεπιστέλλον μέλος της Ελληνικής Εταιρείας. Συμμετέχει στη σύνταξη του Γαλλικού περιοδικού ψυχανάλυσης καιτου γαλλικούΠεριοδικού ψυχοσωματικής. Έχει γράψει άρθρα και έχει συμμετάσχει με μελέτες του σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και βιβλία, με θέματαπου αφορούν κυρίως το σώμα, το αντικείμενο και τη μελαγχολία. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Φρόυντ, Ουίννικοτ και Κρίστεβα και έχει συμμετάσχει στη μετάφραση του Λεξιλογίου της ψυχανάλυσης.

Ο Γιώργος Σταθόπουλος είναι ψυχολόγος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου  7 στο Παρίσι. Έχει γράψει τα βιβλία: Επανεπενδύοντας το σώμα. Η υποχονδριακή λύση απέναντι στον καρκίνο και Ο Φρόυντ, ο Φλης και η παράνοια, στις εκδόσεις Νήσος. Επιμελήθηκε και μετέφρασε στα ελληνικά το βιβλίο του Michel de M’Uzan με τίτλο Στα σύνορα ζωής και θανάτου, στις εκδόσεις Μετά, και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε ελληνικά και γαλλόφωνα περιοδικά ψυχανάλυσης, με βασικόαντικείμενο την υποχονδρία και τη θεραπευτική εργασία με ογκολογικούς ασθενείς.