Δελτίο τύπου | ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΟΝΟ της Ειρήνης Ρηνιώτη

ΕΙΡΗΝΗ ΡΗΝΙΩΤΗ

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΟΝΟ

 ΠΟΙΗΣΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Φεβρουάριος 2016

Αριθμός σελίδων :56, Τιμή : 8,00  Ευρώ

ISBN 978-960-505-215-7

Κυκλοφορεί το 9^ο ποιητικό βιβλίο της ποιήτριας Ειρήνης Ρηνιώτη,

το τρίτο της στις Εκδόσεις Άγρα μετά την Ανθοφορία της σιωπής (2008) και τον Ίλιγγο (2011).

Έχουν γραφτεί για την ποίηση της Ειρήνης Ρηνιώτη:

Η φωνή της ποιήτριας ακούγεται παλλόμενη από μία βαθιά συγκίνηση που, παρά την οξύτητα των καταστάσεων που την προκάλεσαν, δεν υπερβαίνει το μέτρο, δεν φτάνει στην υπερβολή, δεν γίνεται μελοδραματική. Κι αυτό οφείλεται στην ενμέρει έμφυτη και ενμέρει με κόπο κατακτημένη ικανότητα της ποιήτριας να περιβάλλει τα αισθήματα και τα συναισθήματά της με μία γλώσσα νηφάλια και διαφανή, επιτρέποντας στον αναγνώστη να διακρίνει και να αισθανθεί την ένταση των γενεσιουργών αιτίων της ποίησής της εν σιωπή.

ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ο λόγος χωρίς να χάνει την εικονοποιητική, αφηγηματική του δυναμική εμπλουτίζεται από μια υψηλής ευαισθησίας και αυστηρότητας ερωτική εσωτερικότητα, σχεδόν εξαϋλώνεται μέσα από τις τόσο παρηγορητικά θελκτικές, προτρεπτικές, προστατευτικές, ριψοκίνδυνες επικλήσεις.

ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ

Πολλές ευχαριστίες για τον ΙΛΙΓΓΟ, για τη λιτότητά του, για τη σκέψη του, για το αίσθημά του το μπολιασμένο μέσα στη σκέψη του και για το γεγονός ότι είναι τόσο ηνιοχευμένο σαν φόρμα, δηλαδή μικρό και σφιχτό.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ

Ο ΙΛΙΓΓΟΣ είναι βιβλίο πολύ δυνατό, υπέροχο, με στίχο ευθύβολο, εξόχως ευθύβολο και -κυρίως- ρωμαλέο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ποιητικός λόγος είναι πάνω απ’ όλα λιτός και καίριος. Έτσι αναδεικνύονται οι υπαρξιακές κατακρημνίσεις και αποπνέουν μια υποβλητικότητα καθώς ο ίλιγγος μετουσιώνεται σε ποίηση.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΛΙΟΝΤΑΚΗΣ

Πρόκειται για ποιήματα με βάθος, τόλμη και “γκρεμό”. Θραύσματα αστραφτερού λυγμού που τον κινούν η στέρηση, η ηδονή, το αδιέξοδο και πάλι η τόλμη για απόδραση.

ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΛΟΥΚΙΔΟΥ

Η ΑΝΘΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ερευνά, αναρωτά, γνωρίζει και διαπιστώνει πικρά τη σχετικότητα  (που μας περιβάλλει). Και ανθίσταται αγωνιζόμενη προς το φως.

ΜΑΡΚΟΣ ΜΕΣΚΟΣ

Ποίηση που μου έδωσε εκείνη τη γνήσια απόλαυση του έργου που δύσκολα αποχωρίζεται κανείς. Κρατάω την αλήθεια του, τη μουσική του και τις ενδιάμεσες σιωπές του.

 ΤΑΚΗΣ ΜΕΝΔΡΑΚΟΣ

Δείγμα γραφής από τη νέα συλλογή:

ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

Άστραφτε το ποδήλατο στον ήλιο

Μια βόλτα μόνο! είπα

Δεν ξέρω να ισορροπώ

όμως τολμώ να πέσω για να μάθω

Άλλο αν δεν έμαθα

Ανέτοιμη κάθε φορά

με βρίσκει η επιθυμία

καθώς σκορπίζουνε γι’ αλλού

η σέλα τα πετάλια το τιμόνι

Μονάχα το φωτάκι του οδηγού

μένει στο δρόμο

ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ 

Οι τοίχοι στο χρώμα της σκουριάς

Ανάμεσά τους μια γυναίκα γδύνεται

πετώντας τα ρούχα της στο πάτωμα

ώσπου τελείως γυμνή

τραβάει το δέρμα απ’ το λαιμό

και την εικόνα της κρεμάει σε ατσάλινο καρφί

ως το επόμενο πρωί που θα την ξαναβάλει

ΣΤΑΧΤΗ

Τα νερά του ξύλου σχημάτιζαν πεταλούδες

πάνω στην καρυδένια ντουλάπα

που καθρέφτιζε τη σκιά του διπλού κρεβατιού

Οι πεταλούδες πετώντας στο δωμάτιο

γέμιζαν χρώματα τους τοίχους στην αρχή

αλλά μόλις ξεθώριασε ο χορός

ο άντρας τις καρφίτσωσε στην κουρτίνα

να μαραθούν στο φως

Η γυναίκα

νιώθοντας τον πόνο στη ραχοκοκαλιά της 

αποξεράθηκε μαζί τους με τον καιρό

κι  όταν υψώθηκαν οι φλόγες στο ταβάνι

την ώρα του αναπάντεχου βιασμού

είδε τις πεταλούδες παρανάλωμα κι έγινε στάχτη

ΚΡΕΜΑΛΑ

… κι αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε

τον εαυτό μας στην αγχόνη

Για κάθε λάθος γράμμα ένα μέλος

Η κάθε λέξη ένας κρεμασμένος

Έτσι μάθαμε πώς γράφεται

η ποίηση

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

Έχω ένα πατρικό φτιαγμένο από σπίρτα

Ο πατέρας

δούλεψε σκληρά  για να τα μαζέψει ένα-ένα

Η μάνα 

τα έχτισε με υπομονή στερεώνοντάς τα στο κενό 

Είναι επικίνδυνο να παίζεις με τα σπίρτα έλεγαν

ενώ τάιζαν τη φωτιά 

Τότε είναι που άρχισα να γράφω ποιήματα

ΚΥΚΛΟΣ

Θέλω να σου χαρίσω έναν κύκλο

Στην περιφέρειά του να πατάς

για να κοιτάς ταυτόχρονα

τον μέσα κι έξω κόσμο

Αν λαχταρήσεις τη φωτιά, κάνε τον κύκλο ήλιο

Αν επιλέξεις μοναξιά, σελήνη ονόμασέ τον

Αν θες να στείλεις μήνυμα, χειρίσου τον σαν σφαίρα

Αν πόθο νιώσεις, κράτα τον στα δόντια σου σαν ρόγα

Αν προτιμάς αφανισμό, δέσε τον στο λαιμό σου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Η Ειρήνη Ρηνιώτη γεννήθηκε το 1964 στην Αθήνα.

Σπούδασε στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου στο τμήμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό».

Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου ως ηθοποιός.

Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Νυχτερινή ομολογία (1986, 1988), Των ανέμων και της θύελλας (1988), Πορφυρός αιώνας (1990), Εξόριστο φως (1995, 1996), εκδόσεις “Λωτός”, Η κυρά των άστρων (1997), εκδόσεις “Το Ροδακιό”, Η μέθη των μύθων (2000), εκδόσεις “Το Ροδακιό”, Η ανθοφορία της σιωπής (2008), εκδόσεις “Άγρα”, Ίλιγγος (2011), εκδόσεις “Άγρα”.

Ποιήματά της ανθολογήθηκαν, μεταφράστηκαν, και μελοποιήθηκαν από τον  Θάνο Μικρούτσικο και τον Μάνο Αβαράκη.