Δευτέρα 20 Μαΐου 2024

Δελτίο Τύπου | ΟΚΑΒΑΝΓΚΟ του Caryl Férey


CARYL FÉREY


ΟΚΑΒΑΝΓΚΟ


Μετάφραση:
ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΚΑΡΩΦ




Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάιος 2024
Αριθμός σελίδων : 512, Τιμή : 19,90 Ευρώ 
ISBN: 978-960-505-649-0



Ένας λαθροθήρας δολοφονημένος,
αποδεκατισμένα ζώα σε ένα καταφύγιο άγριας πανίδας,
μια ανακριτική έρευνα σε εξέλιξη στη Ναμίμπια, στην καρδιά του άγριου κόσμου.


ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ κατά των λαθροκυνηγών, η ρέηντζερ Σολάνα Μπετγουέηζ είχε το θλιβερό καθήκον να βρίσκεται κοντά σε κουφάρια και πτώματα ακρωτηριασμένων ζώων.

Έτσι, όταν ένας νεαρός άνδρας βρίσκεται νεκρός στο κέντρο του Wild Bunch, ένα προστατευόμενο φυσικό πάρκο ζώων στα σύνορα της Ναμίμπιας, αντιλαμβάνεται ότι η έρευνά της θα την έφερνε αντιμέτωπη με πολλές σκοτούρες. Ένας λόγος παραπάνω που ο ιδιοκτήτης του πάρκου, ο Τζων Λέηθαμ, αποδεικνύεται μυστηριώδες πρόσωπο. Φίλος ή εχθρός ;

Η Σολάνα θα πρέπει να παλέψει με τις αμφιβολίες της αλλά και με μια πολύ άσχημη είδηση: Ο Σκορπιός, ο χειρότερος λαθροκυνηγός της ηπείρου, έχει επιστρέψει στα εδάφη της…

Πρώτο αστυνομικό μυθιστόρημα στην καρδιά των αφρικανικών πάρκων άγριας φύσης, το Οκαβάνγκο είναι ένας ύμνος στην ομορφιά του άγριου κόσμου και στην επείγουσα ανάγκη να τον αφήσουμε να ζήσει.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΚΑΡΥΛ ΦΕΡΕ ζει στο Παρίσι. Περιπλανήθηκε στη Νέα Ζηλανδία με τη «Σάγκα Μαορί» (Χάκα, 1998 / Εκδόσεις Άγρα 2015, Ούτου, 2004 / Εκδόσεις Άγρα, 2016 – Βραβεία : SNCF du polar français 2005, Sang d’encre 2005, Michel-Lebrun 2005), στην Αφρική (Ζουλού, βραβεύτηκε μεταξύ άλλων με το Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής λογοτεχνίας το 2008 και διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο το 2013), στη συνέχεια στην Αργεντινή (Μαπούτσε, 2012 / Εκδόσεις Άγρα, 2015 – Βραβεία : Landerneau Polar 2012, Tenebris 2013), στη σκοτεινή εξερεύνηση της Χιλής (Κόνδωρ, 2016 / Εκδόσεις Άγρα, 2017) και στην Κολομβία (Πας – Ειρήνη, 2019 / Εκδόσεις Άγρα, 2020). Ο Καρύλ Φερέ θεωρείται μαίτρ του θρίλλερ των αχανών εκτάσεων και των «ξένων» τόπων. Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Οι νύχτες του Σαν Φρανσίσκο (2014), το Ποτέ πια μόνος , που διαδραματίζεται στη Γαλλία και την Ελλάδα (2018), και το όγδοο μεγάλο, πανοραμικὸ μυθιστόρημά του Lëd – Πάγος, που διαδραματίζεται στις μολυσμένες πόλεις τής Αρκτικής Σιβηρίας (2022). Συμπληρώνεται από το βιβλίο του Νορίλσκ ( Άγρα, 2023).

Φωτογραφία συγγραφέα: Francesca Mantovani © Gallimard

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ CARYL FÉREY ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

   
    

  

Πέμπτη 16 Μαΐου 2024

Δελτίο Τύπου | ΑΓΡΑΦΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΚYΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΟY ΣΤΡΑΤΗ ΤΣΙΡΚΑ του Γιάννη Παπαθεοδώρου


ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟY



ΑΓΡΑΦΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΚYΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
ΤΟY ΣΤΡΑΤΗ ΤΣΙΡΚΑ





Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάιος 2024
Αριθμός σελίδων : 296, Τιμή : 16,90 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-646-9


EΞΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤA την πρώτη έκδοσή της, το βιβλίο αυτό επιστρέφει στην τριλογία του Στρατή Τσίρκα για να φωτίσει μερικές «άγραφες ιστορίες» και αθέατες όψεις των Ακυβέρνητων πολιτειών. Παρακολουθούμε την πολιτική συζήτηση για τη Λέσχη και την απόπειρα προληπτικής λογοκρισίας της τριλογίας από τους κομματικούς μηχανισμούς του ΚΚΕ. Σε ό,τι αφορά τον «σκληρό Απρίλη» του ’44, βλέπουμε πως, ενώ το «κίνημα της Μέσης Ανατολής» στάθηκε αρχικά για τον Τσίρκα η αφορμή να κάνει «τη δουλειά του ιστορικού που δε βρέθηκε», η Νυχτερίδα εξελίχθηκε σε μια αφήγηση γύρω από το τραύμα και τη μνήμη. Τέλος, σε μια εποχή που σηματοδοτεί το τέλος της βρετανικής αποικιοκρατίας στην Αίγυπτο, παρατηρούμε πώς ο Τσίρκας φέρνει με την Αριάγνη στο προσκήνιο τη φωνή των «σιωπηρών ιθαγενών», δείχνοντας, ταυτόχρονα, πόσο συγκρουσιακές αλλά και πόσο αλληλένδετες είναι οι μητροπολιτικές και οι αποικιακές ιστορίες. Με παράλληλες αναγνώσεις στα αρχειακά τεκμήρια και στο μυθιστόρημα, το βιβλίο αυτό εξερευνά τη σχέση λογοτεχνίας και ιστορίας σε ένα από τα πιο εμβληματικά πεζογραφικά έργα του 20ού αιώνα.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ


Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ και, στη συνέχεια, εκπόνησε, στο ίδιο τμήμα, τη διδακτορική του διατριβή για τις Ακυβέρνητες πολιτείες του Στρατή Τσίρκα. Με υποτροφία του ΙΚΥ, ολοκλήρωσε τη μεταδιδακτορική του έρευνα γύρω από ζητήματα της καβαφικής κριτικής (Τμήμα Φιλολογίας, Τομέας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, ΑΠΘ). Από το 2019 είναι αναπληρωτής καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Η κύρια επιστημονική αρθρογραφία του καθώς και οι συμμετοχές του σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια αφορούν, εκτός από τον Στρατή Τσίρκα και τον Κ. Π. Καβάφη, το έργο πολλών νεοελλήνων λογοτεχνών (19ος-20ός αιώνας). Στη μονογραφία του με τίτλο Ρομαντικά πεπρωμένα. Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης ως “εθνικός ποιητής” (Βιβλιόραμα, Αθήνα 2009), εξετάζει τη σχέση της «εθνικής ποίησης» με τη Μεγάλη Ιδέα. Από τις εκδόσεις του ΜΙΕΤ κυκλοφορεί, με δική του εισαγωγή, το βιβλίο Η ανάγνωση (2016). Σε συνεπιμέλεια με τον Χρήστο Δερμεντζόπουλο έχει εκδώσει τον συλλογικό τόμο Συνηθισμένοι άνθρωποι. Μελέτες για τη λαϊκή και δημοφιλή κουλτούρα (Opportuna, Αθήνα 2021). Σε μετάφραση του Βάιου Ντάφου και σε συνεργασία με τον Νίκο Κοκκομέλη και τον Αλέξανδρο Κατσιγιάννη, επανεκδόθηκε πρόσφατα το Υπόμνημα του Αδαμάντιου Κοραή (Αμολγός, Αθήνα 2022), πλαισιωμένο από εκτενή μελέτη του συγγραφέα για τις ιδέες του Διαφωτισμού. Από τις Εκδόσεις Άγρα, μόλις κυκλοφόρησε σε νέα έκδοση το βιβλίο του Μάριου Χάκκα Τυφεκιοφόρος του εχθρού με επίμετρο του Γιάννη Παπαθεοδώρου.

Δελτίο Τύπου | ΤΥΦΕΚΙΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ του Μάριου Χάκκα


ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΚΚΑΣ


ΤΥΦΕΚΙΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ




ΕΠΙΜΕΤΡΟ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ


Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάιος 2024
Αριθμός σελίδων : 288, Τιμή : 13,90 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-640-7



Οι Εκδόσεις Άγρα θα εκδώσουν σταδιακά σε 5 μικρούς τόμους τα βιβλία του Μάριου Χάκκα Ο Μπιντές και άλλες ιστορίες, Τυφεκιοφόρος του εχθρού, Το κοινόβιο, Θεατρικά κείμενα και Ποιήματα. Κάθε τόμος θα περιέχει ένα επίμετρο από κάποιον πεζογράφο ή δοκιμιογράφο που έχει ασχοληθεί με το έργο του.

Έτσι το μαύρο μερμήγκι βρέθηκε σε δυό φυλακές. Στη μια φυλακή με τους ψηλούς πέτρινους τοίχους που ’χαν στις ντάπιες τους σκοπιές χωροφυλάκων και την εξουσίαζε ο ταξικός αντίπαλος, ο εχθρός, οι άλλοι, και σε μια δεύτερη φυλακή, τη φυλακή της φυλακής, που την εξουσίαζαν οι καθοδηγητές, μια φυλακή με αόρατους αδιαπέραστους τοίχους που τον απομόνωσε από τους συγκρατούμενούς του, τους συναγωνιστές του, τους δικούς του.

 

H ΣΥΝΤΟΜΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚH ΠΟΡΕΙΑ του Μάριου Χάκκα, επηρεασμένη βαθιά από την αναμέτρηση με τη θανατηφόρα ασθένειά του, είναι μια πορεία που περιγράφει, με ρεαλισμό και σαρκασμό, το μετεμφυλιακό κράτος και τις απαρχές της Μεταπολίτευσης. Στις σελίδες του Τυφεκιοφόρου του εχθρού παρακολουθούμε τον κοινωνικό τύπο του αριστερού πολίτη («γ'  κατηγορίας »). Παράλληλα, ο Χάκκας μας ξεναγεί στη μεταπολεμική Αθήνα: στην πόλη της «αντιπαροχής» και της αρχιτεκτονικής μετάλλαξης, της ευδαιμονίας, του καταναλωτισμού και της εύκολης κοινωνικής ανόδου. Στα διηγήματα του Χάκκα αποτυπώνεται ο κόσμος του βασανιστικού εγκλεισμού, η τιμωρητική εθνικοφροσύνη, η διαρκής επιτήρηση των στιγματισμένων φαντάρων και των «φακελωμένων» πολιτών, το βίωμα της ήττας της Αριστεράς, αλλά και οι πρώιμες αμφισβητήσεις των κομματικών μηχανισμών και της δογματικής καθοδήγησης. Από την άλλη μεριά, η αφήγηση φέρνει στο προσκήνιο την καθημερινή φθαρτότητα των συναισθημάτων, το αίσθημα της αστικής αλλοτρίωσης, την εμπορευματοποίηση των σχέσεων, τη λαϊκότητα της αλληλεγγύης, αλλά και τον καθησυχαστικό λαϊκισμό των παθών και των συγκινήσεων. Συνδυάζοντας τη διεισδυτική ματιά της κοινωνικής κριτικής με τις μοντερνιστικές τεχνικές του «παραλόγου», ο Χάκκας καταγράφει τις ιδεολογίες και τις νοοτροπίες μιας κοινωνίας, που ζει με τις στοιχειωμένες μνήμες της Κατοχής και του εμφυλίου, την ώρα που αρχίζει η μετάβασή της στην εποχή του ευκαιριακού ατομικισμού και στις διαψεύσεις των συλλογικών οραμάτων. Τα διηγήματα του Τυφεκιοφόρου μας βοηθούν, επίσης, να κατανοήσουμε πώς, αρκετά πριν τον Μπιντέ και το Κοινόβιο, ο Χάκκας είχε ήδη αρχίσει να πειραματίζεται με τη «λογοτεχνία της οργής», που σημάδεψε καταλυτικά τα κινήματα της αμφισβήτησης, στη δεκαετία του ’60.

«Ότι τον είχαν φέρει απ’ το ψυχιατρείο. Τρελάθηκε, όταν πριν από χρόνια του τράβηξαν οι συναγωνιστές του μια αυστηρή απομόνωση. Φοβόταν ότι οι σύντροφοί του θα ρίχναν στο φαΐ του φαρμάκι».

Δεν ήταν εύκολο να δεις από τη μια μέρα στην άλλη τους φίλους για εχθρούς. Δεν ήταν εύκολο ν’ ανοίξεις μέσα σου στα γρήγορα ένα δεύτερο μέτωπο. Πώς να μεταστρέψεις τόσο ξαφνικά τα συναισθήματά σου;

Συνέβησαν όλα τόσο ξαφνικά. Η εσωτερική φυλακή του ήρθε απρόοπτα. Δεν πρόλαβε καν να το καταλάβει. Για τη φυλακή του ταξικού αντιπάλου δε νοιάζονταν διόλου. Από την πρώτη στιγμή που τον πιάσανε ατσάλωσε τις κεραίες του, προπαρασκεύασε τον εαυτό του ότι θα ζήσει μερικά χρονάκια μέσα σ’ αυτό το σκοτεινό τούνελ κι ότι οπωσδήποτε κάποτε θα ’βγαινε στο φως. Η απομόνωση όμως του ήρθε αναπάντεχα. Εκεί που περπατούσε στο προαύλιο ένιωσε τους άλλους ν’ απομακρύνονται, να ξεμακραίνουν οι φίλοι, κι αμέσως κατάλαβε πως αυτή ήταν η πραγματική φυλακή. Του φαινόταν πια ακατόρθωτο να σπάσει τον κλοιό της σιωπής που κατασκεύασαν γύρω του, αδύνατο να ξεφύγει την παγωνιά που φύσαγαν μέσα του.

– Απόσπασμα από το διήγημα «Τα κόκκινα μυρμήγκια»

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΚΚΑΣ γεννήθηκε το 1931 στη Μακρακώμη Φθιώτιδας. Το 1934 ακολουθεί την οικογένεια στην Καισαριανή. Παιδί -έφηβος τη δεκαετία 1940-1949 γνωρίζει την εμπειρία του πολέμου, της Κατοχής, της αντίστασης και του εμφυλίου. Το 1950 τελειώνει το γυμνάσιο, φοιτά στη σχολή Σαμαρειτών-Νοσοκόμων του Ε.Ε.Σ. και βρίσκεται στη Γυάρο, στο στρατόπεδο των πολιτικών κρατουμένων. Το 1951 πετυχαίνει σε εξετάσεις στον ΟΤΕ αλλά δεν προσλαμβάνεται λόγω κοινωνικών φρονημάτων. Αρχίζει σπουδές στο Πάντειο. Ταυτόχρονα, δραστηριοποιείται στα πολιτιστικά της Καισαριανής, ιδρύοντας μαζί με άλλους τη Φιλοπρόοδη Ένωση Νέων (Φ.Ε.Ν.). Στις 30.4.1952 συλλαμβάνεται με τον ν. 509 και καταδικάζεται σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση. Στις 30.4.1958 αποφυλακίζεται· 13.7.1958 στρατεύεται, γ´ κατηγορίας στρατιώτης-μουλαράς στον Έβρο. Το 1960 απολύεται από τον στρατό. Στις 7.1.1961 παντρεύεται τη Μαρίκα Κουζηνοπούλου και μετακομίζει στον Βύρωνα. Είναι δρων μέλος της ΕΔΑ και του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου. Το 1965 δημοσιεύεται το πρώτο του κείμενο «Οι κουφοί» στον Λαϊκό Λόγο του Βασίλη Ρώτα. Το 1969 προσβάλλεται από καρκίνο. Αφαίρεση νεφρού. Το 1971 ταξιδεύει στην Ευρώπη για θεραπεία. Στις 10.6.1972 μπαίνει στο Διαγνωστικό Πειραιά. Πεθαίνει τα ξημερώματα της 5ης Ιουλίου 1972.

Εργογραφία: Όμορφο καλοκαίρι (ποιήματα – 1965), Τυφεκιοφόρος του εχθρού (διηγήματα – 1966), Ο μπιντές και άλλες ιστορίες (διηγήματα – 1970), Το κοινόβιο (διηγήματα – 1972), Ενοχή, Αναζήτηση, Τα κλειδιά (θεατρικά μονόπρακτα – 1971).


ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

     

Τρίτη 14 Μαΐου 2024

Δελτίο Τύπου | ΕΛΕΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ του Διονύση Καψάλη


ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ


ΕΛΕΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ





Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Μάιος 2024
Αριθμός σελίδων : 272, Τιμή : 16,90 Ευρώ
ISBN: 978-960-505-632-2




Η ΕΜΒΕΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ του ανά χείρας πονήματος περιορίστηκαν σε όσα μπόρεσα η θέλησα η έτυχε να ανακαλέσω και να καταθέσω εδώ σαν ένα προσωπικό ανθολόγιο από ποιήματα ελεγειακού τόνου. Αντικείμενό μου είναι η ελεγειακή και η επιταφική ποίηση, στη διάκριση αλλά και στην αλληλοπεριχώρησή τους・ και οι όποιες αναφορές μου σε δείγματα του ενός ή του άλλου είδους άλλο σκοπό δεν έχουν παρά να βοηθήσουν στη δημιουργία ενός συνδετικού ιστού ανάμεσα στα επιλεγμένα ποιήματα, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι, με κάποιον τρόπο που μας ενδιαφέρει να τον σκεφτούμε, τα ποιήματα αυτά αποτελούν μέρος μιας κοινής ιστορίας. Αναπόφευκτα λοιπόν στην περιδιάβασή μας θα συναντήσουμε ποιήματα που ανήκουν, ή μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ανήκουν, στη μια ή την άλλη μορφή, στη μια ή την άλλη ποιητική παράδοση, στο επιτύμβιο ή στην ελεγεία, καθόσον και τα δύο αποτελούν εκδοχές θρηνωδίας για τις μοιραίες απώλειες της ζωής.


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε κλασική και αγγλική φιλολογία στις ΗΠΑ (1970-1974) και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο (1981-1984), όπου επίσης δίδαξε για δύο χρόνια.

Από το 1978 έχει δημοσιεύσει εικοσιτέσσερα ποιητικά βιβλία (όλα, εκτός του πρώτου, στις Εκδόσεις Άγρα), δέκα τόμους με δοκίμια, μια επιλογή από τα Σονέτα του Σαίξπηρ, ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον και του Κόλεριτζ, χαϊκού του Ίσσα και του Μπασό, το Χειμωνιάτικο ταξίδι του Βίλχελμ Μύλλερ, τον Έρωτα του ποιητή του Χάινριχ Χάινε κ.ά. Μετέφρασε για το θέατρο τα έργα του Σαίξπηρ Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Ο βασιλιάς Ληρ, Οθέλλος, Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, Περικλής, Άμλετ, Η κωμωδία των παρεξηγήσεων, καθώς και τις Ευτυχισμένες μέρες του Σάμιουελ Μπέκετ.

Εργάστηκε στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, όπου από τον Νοέμβριο του 1999 μέχρι το 2021 κατείχε τη θέση του διευθυντή.

Είναι επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 2015 και έχει τιμηθεί με το Κρατικό βραβείο μετάφρασης για τον Άμλετ του Σαίξπηρ το 2015, με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων το 2017 και το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2021 για τις Σημειώσεις για τη μουσική του κόσμου.


ΕΡΓΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ
ALBERTO GIACOMETTI
Κύβος, 1933/34
95 x 54 x 59 εκ.
Kunstmuseum Basel.


ΑΛΛΑ ΔΟΚΙΜΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ ΚΑΨΑΛΗ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ