Δελτίο τύπου | Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ / DICHTERLIEBE του Heinrich Heine

HEINRICH HEINE

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

●

DICHTERLIEBE

ΕΙΚΟΣΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΤΟΥ

ROBERT SCHUMANN

ΠΡΟΛΟΓΟΣ – ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ

ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Φεβρουάριος 2017

Αριθμός σελίδων : 64 , Τιμή : 8,00 Ευρώ

ISBN 978-960-505-272-0

Οι Εκδόσεις Άγρα, με αφορμή τις δύο συναυλίες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών με τον κύκλο τραγουδιών του Χάινε σε μουσική του Ρόμπερτ Σούμαν, εκδίδουν το πρωτότυπο κείμενο και τη μετάφραση του κύκλου Ο έρωτας του ποιητή από τον Διονύση Καψάλη. Η πρώτη συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2017 με τα τραγούδια στη μουσική του Σούμαν και τη μετάφραση Καψάλη. Η δεύτερη συναυλία οργανώνεται στις 24 Φεβρουαρίου 2017, όπου τα ποιήματα του Χάινε, στη μετάφραση πάλι του Δ. Καψάλη, θα παιχτούν μελοποιημένα από τους συνθέτες Δημήτρη Παπαδημητρίου, Νίκο Ξυδάκη, Τάσο Ρωσόπουλο, και Κώστα Μάκρα.

Το πείραμα αυτό πρωτοέγινε την προηγούμενη χρονιά με τον κύκλο τραγουδιών Το χειμωνιάτικο ταξίδι / Die Winterreise, με τα ποιήματα του Βίλχελμ Μύλλερ σε μουσική του Σούμπερτ και την αντίστοιχη μελοποίηση σε δεύτερη φάση από τους Έλληνες συνθέτες. Το χειμωνιάτικο ταξίδι κυκλοφόρησε πέρυσι από τις Εκδόσεις Άγρα σε δίγλωσση έκδοση με την εισαγωγή και μετάφραση του Διονύση Καψάλη και πίνακες του Κάσπαρ Ντάβιντ Φρήντριχ.

Το 1828, ο δεκαοκτάχρονος τότε Σούμαν γνωρίζει τον Χάινε στο Μόναχο. Η συνάντηση τον εντυπωσιάζει και σημειώνει : « Ένα πικρά ειρωνικό χαμόγελο έπαιζε στα χείλη του, ήταν όμως ένα αγέρωχο χαμόγελο, ένα χαμόγελο ανωτερότητας απέναντι στα ανούσια πράγματα της ζωής και περιφρόνησης για τους μικροπρεπείς ανθρώπους ». [...]

Η ειρωνεία είναι το έδαφος αυτής της αναπόφευκτης συνειδητοποίησης, είναι η βαρύτητα της ποίησης : ό,τι την κρατάει στο χώμα αλλά της δίνει και τη σωματικότητά της, ό,τι την προσγειώνει αλλά και τη μεγαλύνει στα δύσκολα πετάγματά της. [...]

Η συνολική μεταξίωση του τραγουδιού, του Lied, και η ανάδειξή του από υποδεέστερο σε αυτόνομο και υψηλό είδος τέχνης, στο οποίο η ποίηση και η μουσική επιτελούν μιαν ανέφικτη επιστροφή στην αρχετυπική τους ενότητα, έχει ως πρωτεργάτη ασφαλώς τον Σούμπερτ, κυρίως με το Χειμωνιάτικο ταξίδι / Die Winterreise του Wilhelm Müller (εισαγωγή-μετάφραση Διονύση Καψάλη, επίμετρο Dietrich Fischer-Dieskau Εκδόσεις Άγρα, 2015). Με τον Σούμαν του Έρωτα του ποιητή / Dichterliebe, η μετάβαση προς αυτό το νέο είδος τέχνης είναι πια οριστική και καταλυτική τόσο για την ποίηση όσο και για τη μουσική, αφού με τη μεσολάβηση του Χάινε υποδεικνύεται ως μόνιμη στο εξής συνοδός της λυρικής έκφρασης η ειρωνεία. Γι’ αυτό και η πολυπόθητη καταλλαγή στον ανήσυχο « έρωτα του ποιητή » έρχεται χωρίς λόγια, με τον πιανιστικό επίλογο του τελευταίου τραγουδιού, « Die alten, bösen Lieder», που αφήνει τις ειρωνικές αντιθέσεις του κύκλου μετέωρες στη μελαγχολική αμφιθυμία του τέλους. [...] – Δ.Κ.

Το ρόδο, το κρίνο, η τρυγόνα, ο ήλιος

αγάπες μου ήταν, παράδεισου αύρα,

μα τώρα αγάπη είναι μόνο για μένα

το λίγο, το φίνο, το αγνό και το ένα·

εκείνη, αγάπης ανάβρα,

και ρόδο και κρίνο, τρυγόνα και ήλιος.

•

Ναι, είναι παλιά ιστορία

μα πάντα νέα εδώ,

και όποιου του συμβαίνει

του σπάει η καρδιά στα δυο.

•

Μια λέξη μου δίνεις κρυφή,

κλαδί από κυπαρίσσι.

Ξυπνώ, το κλαδί έχει χαθεί,

τη λέξη έχω λησμονήσει.